Kepler-55
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||
| Gwiazdozbiór | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
19h 00m 40,402s[1] | ||||
| Deklinacja |
+44° 01′ 35,37″[1] | ||||
| Paralaksa (π) | |||||
| Odległość | |||||
| Wielkość obserwowana (pasmo V) |
|||||
| Ruch własny (RA) | |||||
| Ruch własny (DEC) |
−0,365 ± 0,063 mas/rok[1] | ||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||
| Typ widmowy |
K5 | ||||
| Masa | |||||
| Promień | |||||
| Temperatura |
4404 K[4] | ||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||
| |||||
Kepler-55 – gwiazda w gwiazdozbiorze Lutni, odległa o około 1920 lat świetlnych od Słońca. Gwiazda ma układ planetarny złożony z pięciu planet.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Jest to pomarańczowy karzeł należący do typu widmowego K5[1]. Gwiazda ma temperaturę około 4400 K[4]. Nie jest widoczna gołym okiem, jej obserwowana wielkość gwiazdowa to zaledwie 16,3m[2]. Wokół tej gwiazdy krąży pięć znanych planet, odkrytych metodą obserwacji tranzytu przez Kosmiczny Teleskop Keplera[3][5].
Układ planetarny
[edytuj | edytuj kod]Układ planetarny gwiazdy Kepler-55 jest bardzo ciasny, podobnie jak wcześniej odkryte układy gwiazd Kepler-11 i Kepler-32. Obecnie znane są tylko rozmiary planet i okresy ich obiegu. Wszystkie planety mają promienie w granicach 1,5–2,5 promienia Ziemi[2][6][7][8][9].
Analizy stabilności układu nakładają ograniczenia na masę tych planet – największe planety Kepler-55b i c mają masy nie większe niż odpowiednio 1,49 i 1,11 MJ[3].
| Planeta | Masa (MJ) |
Promień (R🜨) |
Okres orbitalny (d) |
Rok odkrycia |
| d[7] | 1,59 | 2,211099 ± 4×10−6 | 2012 | |
| e[8] | 1,55 | 4,617534 ± 2,1×10−5 | 2012 | |
| f[9] | 1,59 | 10,198545 ± 4,5×10−5 | 2014 | |
| b[2] | <1,49[3] | 2,5 | 27,94811 ± 0,00024 | 2014 |
| c[6] | <1,11[3] | 2 | 42,151642 ± 5,3×10−5 | 2014 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Kepler-55 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d Kepler-55b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b c d e f Jason H. Steffen, et al.. Transit timing observations from Kepler – VII. Confirmation of 27 planets in 13 multiplanet systems via transit timing variations and orbital stability. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 428 (2), s. 1077–1087, 2013. DOI: 10.1093/mnras/sts090. arXiv:1208.3499. Bibcode: 2013MNRAS.428.1077S.
- ↑ a b Ronald L. Gilliland i inni, Hubble space telescope high-resolution imaging of Kepler small and cool exoplanet host stars, „The Astronomical Journal”, 1, 149, 2015, s. 24, DOI: 10.1088/0004-6256/149/1/24, arXiv:1407.1009.
- ↑ Jason F. Rowe, et al.. Validation of Kepler's Multiple Planet Candidates. III: Light Curve Analysis & Announcement of Hundreds of New Multi-planet Systems. „The Astrophysical Journal”. 784 (1). s. 45. DOI: 10.1088/0004-637X/784/1/45. arXiv:1402.6534. Bibcode: 2014ApJ...784...45R. (ang.).
- ↑ a b Kepler-55c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b Kepler-55d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b Kepler-55e w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b Kepler-55f w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)