Papirus 53
Mt 26,29-35 | |
Data powstania |
III wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
|
Zawartość |
Mateusz 26 †; Dzieje Apostolskie 9–10 † |
Język |
grecki |
Rozmiary |
12 × 22 cm |
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
Kategoria |
I |
Miejsce przechowywania |
University of Michigan |
Papirus 53 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza oraz Dziejów Apostolskich, tekst kodeksu był dwukrotnie publikowany. Rękopis jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Zachowały się fragmenty dwóch kart kodeksu z tekstem Ewangelii Mateusza 26,29–40 oraz Dziejów Apostolskich 9,33–10,1[1]. Tekst pisany jest w 24–25 linijkach na stronę. Zachowały się dwie karty kodeksu, obie z uszkodzeniami[2].
Pod względem paleograficznym wykazuje duże podobieństwo do oraz do korespondencji Hieroninosa. Podobieństwa zachodzą również do [2].
Nomina sacra pisane są skrótami.
Według Alanda jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów Dziejów Apostolskich (m.in. Papirus 48 oraz Papirus 50)[3]. Od tego czasu odkryty został jeden wczesny rękopis Dziejów Apostolskich – Papirus 127.
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Tekst kodeksu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną[2]. Kurt Aland opisał go jako co najmniej „normal text” i zaklasyfikował do kategorii I[1]. Pod względem tekstualnym jest bliski dla Chester Beatty I, , Kodeksem Synajskim, Watykańskim oraz Kodeksu Efrema[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rękopis prawdopodobnie pochodzi z Fajum. Latem 1934 roku University of Michigan nabyło papirus za pośrednictwem British Museum od pewnego egipskiego handlarza[2]. Tekst rękopisu opublikowany został w 1937 roku, przez Henry'ego A. Sandersa[4], następnie przez Comforta. Kurt Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 53[5].
Henry Sanders datował rękopis na ok. rok 260 ze względu na podobieństwo do papirusów Florentyna. Philip Comfort datuje go na połowę III wieku[2]. Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu (INTF) na III wiek[1].
Obecnie przechowywany jest w University of Michigan (Inv. 6652) w Ann Arbor[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Aland i Aland 1995 ↓, s. 99.
- ↑ a b c d e f Comfort i Barrett 2001 ↓, s. 369.
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 85.
- ↑ Henry A. Sanders: A Third Century Papyrus of Matthew and Acts. W: Quantulacumque: Studies Presented to Kirsopp Lake. London: 1937, s. 151–161. (ang.).
- ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 74.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 99. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- Henry A. Sanders: A Third Century Papyrus of Matthew and Acts. W: Quantulacumque: Studies Presented to Kirsopp Lake. London: 1937, s. 151–161. (ang.).
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 369–373. ISBN 0-8423-5265-1. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- INTF: Papirus 53 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2017-01-17].