Robert Plant
Robert Plant na występie w Manchesterze, Palace Theatre, 2010 | |
Imię i nazwisko |
Robert Anthony Plant |
---|---|
Pseudonim |
Rob, Planty |
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Typ głosu | |
Gatunki |
hard rock[1], blues-rock[1], rock albumowy[1], rock and roll[1], rock alternatywny[1], indie rock[1], neo-psychodelia[1] |
Zawód |
wokalista, autor tekstów |
Aktywność |
od 1966 |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Współpracownicy | |
Jimmy Page, John Bonham, John Paul Jones | |
Zespoły | |
Band of Joy (1966, 1967–1968, 2010–2011) Led Zeppelin (1968–1980) The Honeydrippers (1984) Page & Plant (1994–1998) | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Robert Anthony Plant (ur. 20 sierpnia 1948 w West Bromwich[1]) – brytyjski wokalista rockowy i autor tekstów, frontman zespołu Led Zeppelin.
W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 1. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów metalowych wszech czasów według Hit Parader[2]. Z kolei w 2009 roku został sklasyfikowany na 1. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według Roadrunner Records[3]. W 2009 został uhonorowany Komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE)[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kariera do 1980
[edytuj | edytuj kod]Robert Plant przyszedł na świat 20 sierpnia 1948 w West Bromwich, w hrabstwie Staffordshire (Wielka Brytania), a dorastał na przedmieściu Birmingham – Kidderminster. W wieku 13 lat zainteresował się rock and rollem, a jego idolem stał się Elvis Presley. Od 15 roku życia Plant występował z lokalnymi zespołami bluesowymi w roli wokalisty, by wkrótce porzucić dom oraz naukę i zająć się muzyką. Jednym z pierwszych jego zespołów był The Crawling King Snakes, w którym za perkusją siedział jego rówieśnik i późniejszy przyjaciel John „Bonzo” Bonham. Następnie Plant współpracował z grupą Listen, z którą wydał singel. Nagranie przeszło jednak bez echa. Plant i „Bonzo” spotkali się ponownie w zespole The Band of Joy. Mimo odnoszonych sukcesów formacja ta rozpadła się w roku 1968 i Plant został bez pracy. Aby poprawić swoją sytuację finansową, zatrudnił się w ekipie brukującej drogi. Wkrótce jednak rozpoczął występy z Alexisem Kornerem i zespołem Hobbstweedle. Podczas jednego z występów tej grupy, wysoki głos wokalisty zwrócił uwagę gitarzysty Jimmy’ego Page’a, który zaproponował Plantowi udział w swoim nowym projekcie. Ten chętnie przyjął propozycję i dołączył do zespołu Page’a, który przyjął później nazwę Led Zeppelin. W grupie tej występowali ponadto: John Paul Jones i Bonham (rekomendowany przez wokalistę).
Osobny artykuł:Kariera po rozpadzie Led Zeppelin
[edytuj | edytuj kod]25 września 1980 roku zmarł John Bonham. Jego odejście stanowiło kres historii Led Zeppelin. Po tym wydarzeniu Robert Plant postanowił zająć się karierą solową, którą rozpoczął od albumu Pictures at Eleven z 1982 (m.in. przebój „Moonlight in Samosa”), później były The Principle of Moments (1983, hit „Big Log”), Shaken ‘N’ Stirred (1985), Now & Zen (1988), Manic Nirvana (1990) i Fate of Nations (1993). Na krążkach tych Plant eksperymentował z muzyką wschodu, muzyką pop, jazzem i bluesem. Nie zabrakło też typowo rockowych brzmień w stylu Led Zeppelin oraz elementów progresywnych. Twórczość Roberta spotkała się z dużym uznaniem na całym świecie i zaowocowała sukcesem komercyjnym.
W 1994 Plant wznowił współpracę z Jimmym Page’em. Duet wydał dwie płyty, po czym w 1999 zawiesił działalność. Rok 2002 przyniósł kolejny longplay wokalisty – Dreamland, zawierający utwory skomponowane przez innych artystów. Wkrótce światło dzienne ujrzała składanka Sixty Six to Timbuktu z największymi hitami i nigdy niepublikowanymi utworami Roberta, w roku 2005 na półkach sklepów muzycznych pojawił się Mighty Rearranger – ciepło przyjęty przez krytykę i fanów, a w 2007 roku album „Raising Sand” z wokalistką bluegrassową Alison Krauss. Album otrzymał sześć nagród Grammy, między innymi dla płyty roku[5].
Do 2011 roku działał w stworzonej przez siebie Band of Joy, grając blues, gospel, folk i country oraz nowe wersje utworów Led Zeppelin. Dla potrzeb nowej grupy nawiązał współpracę m.in. z gitarzystą Buddym Millerem i piosenkarką country Patty Griffin[5].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Albumy studyjne
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
UK [6] |
USA [7] |
AUS [8] |
NZL [9] |
SWE [10] |
CHE [11] |
NOR [12] | |||||||||||||
Pictures at Eleven |
|
2 | 5 | 6 | 16 | 32 | – | 17 | |||||||||||
The Principle of Moments |
|
7 | 8 | 10 | 1 | 41 | – | – | |||||||||||
Shaken ‘N’ Stirred |
|
19 | 20 | 28 | 31 | 33 | – | – |
| ||||||||||
Now and Zen |
|
10 | 6 | 27 | 7 | 18 | – | 12 | |||||||||||
Manic Nirvana |
|
15 | 12 | 26 | 24 | – | – | – | |||||||||||
Fate of Nations |
|
6 | 34 | 37 | 10 | 19 | 32 | – | |||||||||||
Dreamland (Robert Plant & the Strange Sensation) |
|
20 | 40 | – | – | 52 | 74 | 26 | |||||||||||
Mighty Rearranger (Robert Plant & the Strange Sensation) |
|
4 | 22 | 51 | 27 | 13 | 47 | 10 |
| ||||||||||
Band of Joy |
|
3 | 5 | 18 | – | 6 | – | 2 |
| ||||||||||
Lullaby and... The Ceaseless Roar (Robert Plant & the Sensational Space Shifters) |
|
2 | 10 | 22 | 7 | 6 | 6 | 2 |
| ||||||||||
Carry Fire (Robert Plant & the Sensational Space Shifters) |
|
3 | 14 | 16 | 7 | 12 | 7 | 9 | |||||||||||
„–” album nie był notowany. |
- Współpraca
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
UK [6] |
USA [7] |
AUS [8] |
NZL [9] |
SWE [10] |
CHE [11] |
NOR [12] | |||
Raising Sand (oraz Alison Krauss) |
|
2 | 2 | 45 | 3 | 33 | 2 | 1 | |
Raising The Roof (oraz Alison Krauss) |
|
|
- Kompilacje
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
UK [6] |
USA [7] | ||||||||||||||||||
Sixty Six to Timbuktu |
|
27 | 134 |
| |||||||||||||||
Nine Lives (Box Set) |
|
– | – | ||||||||||||||||
„–” album nie był notowany. |
- Albumy wideo
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
Soundstage (Robert Plant and the Strange Sensation) |
|
Live from the Artists Den (Robert Plant & The Band of Joy) |
|
Wybrana filmografia
[edytuj | edytuj kod]Tytuł | Rok | Rola | Uwagi | Źródło |
---|---|---|---|---|
In Dreams: The Roy Orbison Story | 1999 | jako on sam | film dokumentalny, reżyseria: Mark Hall | [25] |
Freddie Mercury Himself | 2006 | jako on sam | film dokumentalny, reżyseria: Rudi Dolezal | [26] |
Robert Plant: By Myself | 2010 | jako on sam | film dokumentalny, reżyseria: Chris Rodley | [27] |
Taken by Storm: The Art of Storm Thorgerson and Hipgnosis | 2011 | jako on sam | film dokumentalny, reżyseria: Roddy Bogawa | [28] |
Genius of Bert Jansch: Folk, Blues & Beyond | 2014 | jako on sam | film dokumentalny, reżyseria: Janet Fraser-Crook | [29] |
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Rok | Kategoria | Tytułem | Nagroda | Nota | Źródło |
---|---|---|---|---|---|
2007 | Best Pop Collaboration With Vocals | Gone Gone Gone (Done Moved On) | Grammy | Laur | [30] |
2008 | Record Of The Year | Please Read The Letter | Laur | ||
Album Of The Year | Raising Sand | Laur | |||
Best Pop Collaboration With Vocals | Rich Woman | Laur | |||
Best Country Collaboration With Vocals | Killing The Blues | Laur | |||
Best Contemporary Folk/Americana Album | Raising Sand | Laur |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Bill Meredith: Robert Plant Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
- ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time. www.hearya.com. [dostęp 2010-06-16]. (ang.).
- ↑ The 50 Greatest Metal Front-Men of All Time!. www.roadrunnerrecords.com. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
- ↑ Sean Michaels: Led Zeppelin’s Robert Plant awarded CBE. www.theguardian.com. [dostęp 2016-04-08]. (ang.).
- ↑ a b Daily Telegraph, Neil McCormick: [Rockowy bóg za kulisami].
- ↑ a b c Robert Plant UK Albums Chart. www.officialcharts.com. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
Robert Plant & Alison Krauss UK Albums Chart. www.officialcharts.com. [dostęp 2015-08-06]. (ang.). - ↑ a b c Robert Plant Billboard Chart History. www.billboard.com. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
- ↑ a b Robert Plant Australian Albums Chart. www.australian-charts.com. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
- ↑ a b Robert Plant New Zealand Albums Chart. charts.org.nz. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
- ↑ a b Robert Plant Swedish Albums Chart. swedishcharts.com. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
- ↑ a b Robert Plant Swiss Albums Chart. hitparade.ch. [dostęp 2015-08-06]. (niem.).
- ↑ a b Robert Plant Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g RIAA: Robert Plant. www.riaa.com. [dostęp 2021-05-13]. (ang.).
- ↑ a b c d Music Canada: Robert Plant. musiccanada.com. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j BPI: Robert Plant. www.bpi.co.uk. [dostęp 2015-08-06]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Robert Plant Fate of Nations review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Robert Plant Dreamland review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).
- ↑ Thom Jurek: Robert Plant & the Strange Sensation Mighty Rearranger review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Robert Plant & the Sensational Space Shifters / Robert Plant lullaby and... The Ceaseless Roar review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).
- ↑ Stephen Thomas Erlewine: Robert Plant & the Sensational Space Shifters / Robert Plant Carry Fire review. www.allmusic.com. [dostęp 2017-10-13]. (ang.).
- ↑ Thom Jurek: Robert Plant / Alison Krauss Raising Sand review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-04-18]. (ang.).
- ↑ Robert Plant / Alison Krauss Raising The Roof. www.allmusic.com. [dostęp 2024-04-25]. (ang.).
- ↑ Thom Jurek: Robert Plant Sixty Six to Timbuktu review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).
- ↑ Thom Jurek: Robert Plant Nine Lives review. www.allmusic.com. [dostęp 2016-04-20]. (ang.).
- ↑ In Dreams: The Roy Orbison Story (1999). www.imdb.com. [dostęp 2016-03-12]. (ang.).
- ↑ Freddie Mercury Himself (2006). www.imdb.com. [dostęp 2016-03-12]. (ang.).
- ↑ Robert Plant: By Myself (2010). www.imdb.com. [dostęp 2016-03-12]. (ang.).
- ↑ Taken by Storm: The Art of Storm Thorgerson and Hipgnosis (2011). www.imdb.com. [dostęp 2016-03-12]. (ang.).
- ↑ Genius of Bert Jansch: Folk, Blues & Beyond (2014). www.imdb.com. [dostęp 2016-03-12]. (ang.).
- ↑ Grammy: Robert Plant. www.grammy.com. [dostęp 2015-08-09]. (ang.).
- ISNI: 0000000114501488
- VIAF: 84963151
- LCCN: n91061698
- GND: 134485904
- NDL: 001191767
- BnF: 13898546f
- SUDOC: 19191634X
- NLA: 35793520
- NKC: ola2002151406
- NTA: 06998414X
- BIBSYS: 1034876
- PLWABN: 9810561703505606
- NUKAT: n97087642
- J9U: 987007271245205171
- LNB: 000294628
- NSK: 000066844
- BLBNB: 001117459
- KRNLK: KAC2019F5272
- LIH: LNB:M/S;=BH
- Odznaczeni Orderem Imperium Brytyjskiego
- Członkowie Led Zeppelin
- Brytyjscy tenorzy
- Brytyjscy wokaliści rockowi
- Brytyjscy wokaliści bluesowi
- Brytyjscy gitarzyści rockowi
- Brytyjscy tekściarze
- Brytyjscy harmonijkarze
- Urodzeni w 1948
- Laureaci Nagrody Grammy
- Laureaci Kennedy Center Honors
- Ludzie urodzeni w West Bromwich