Roman Kramsztyk
Roman Kramsztyk (1932) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 sierpnia 1942 |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Roman Kramsztyk (ur. 18 sierpnia 1885 w Warszawie, zm. 6 sierpnia 1942 tamże) – polski malarz pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Juliana Kramsztyka, wnuk Izaaka. Urodził się w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Przyjął chrzest w obrządku katolickim przed 1922 gdyż 21 maja 1922 jako katolik poślubił w kościele ewangelicko-reformowanym w Warszawie Bronisławę z Markusów primo voto Heymanową, siostrę malarza Louisa Marcoussisa[1][2].
Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Józefa Mehoffera, w Warszawie w prywatnej szkole Adolfa Edwarda Hersteina oraz w 1904 w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Johanna Caspara Hertericha. Lata 1910–1914 spędził w Paryżu, w czasie I wojny światowej przebywał w Polsce, a w 1922 osiadł w Paryżu na stałe. Corocznie jednak przyjeżdżał do Polski, gdzie w 1939 zaskoczył go wybuch II wojny światowej. Choć nie znał jidysz i judaizm był mu obcy, zdecydował się pozostać w getcie. Jego ocalone rysunki z getta są świadectwem nędzy, głodu i śmierci Żydów w czasie Holocaustu. Zginął zastrzelony na ulicy w czasie akcji deportacyjnej w getcie latem 1942.
Był przedstawicielem nurtu klasycyzującego w polskim malarstwie (w 1922 roku współzałożyciel Stowarzyszenia Rytm), można też dostrzec u niego silne wpływy Cézanne’a w technice i kompozycji. Wystawiał prace w Krakowie, Warszawie, Lwowie, Barcelonie, Paryżu i Brukseli. Uczestniczył w Międzynarodowej Wystawie Sztuka i Technika w Paryżu w 1937 i Wystawie Światowej w Nowym Jorku w 1939. Malował portrety, sceny figuralne, martwe natury, akty, znany był z zamiłowania do pastelu i sangwiny. Utrwalone w ostatnich latach życia w tej technice rysunki ze wstrząsającymi scenami zagłady getta przekazał Marii Konowej (Kowalskiej), która ukrywała się po stronie aryjskiej. Po wojnie Maria Kowalska wyjechała do Brazylii. W grudniu 1946 zorganizowała w São Paulo wystawę jego rysunków z warszawskiego getta. Los większości z nich jest nieznany, ale najsłynniejsza praca – Rodzina żydowska w getcie – znajduje się w Archiwum Ringelbluma.
Zawsze uważał się za Polaka. Do wybuchu II wojny światowej motywy żydowskie nie pojawiły się w jego twórczości. Tym niemniej prasa endecka w recenzjach z wystaw wypominała mu jego żydowskie pochodzenie.
Jego bratem był Jerzy Kramsztyk (1888-1942/3) – ekonomista i menedżer, również zamordowany w getcie warszawskim.
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]- Pejzaż nadmorski, ok. 1929, Muzeum Śląskie w Katowicach
-
Portret Mojżesza Kislinga
1913 -
Portret Jana Lechonia
1919 -
Portret Karola Szustra
1927 -
Figobranie
1921 -
Akt
przed 1939 -
Stary Żyd z dziećmi
1941 -
Portret J. Czechowicza
przed 1931
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Jest bohaterem poematu Jacka Kaczmarskiego Kredka Kramsztyka[3]. Utwór ten, do własnej muzyki, wykonywał Przemysław Gintrowski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ https://poczekalnia.genealodzy.pl/pliki/AP-Warszawa/USCWarszawa_JeszczeNieWAPW/0182_EwReformowane/EwRef_1922MZ/M/040-041.jpg
- ↑ Roman KRAMSZTYK (KRAMSTYK) - Altius [online], www.altius.com.pl [dostęp 2022-05-29] .
- ↑ Jacek Kaczmarski, Kredka Kramsztyka, [w:] Ale źródło wciąż bije, Warszawa 2002, s. 76.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Roman Kramsztyk, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-21] .
- „Malarstwo polskich Żydów” z omówieniem i obrazami Kramsztyka
- Wspomnienia Emilii Kramsztykowej, Z pamięci dla pamięci, „Podkowiański Magazyn Kulturalny” 2003, nr 39.
- Prace Kramsztyka w zasobach Centralnej Biblioteki Judaistycznej
- Absolwenci i studenci Akademii Sztuk Pięknych w Monachium
- Absolwenci Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
- École de Paris
- Polscy malarze pochodzenia żydowskiego
- Konwertyci na katolicyzm z judaizmu
- Ofiary Grossaktion in Warschau
- Polscy Żydzi zamordowani podczas Zagłady
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Urodzeni w 1885
- Zmarli w 1942