Shannon Dunn-Downing

Shannon Dunn-Downing
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1972 ; Arlington Heights
Wzrost	157 cm
Debiut w PŚ	13.12 1997, Whistler (1. miejsce - halfpipe)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Stany Zjednoczone
	Igrzyska olimpijskie
	Zakończenie kariery: 2001 r.

Shannon Dunn-Downing (ur. 26 listopada 1972 w Arlington Heights) – amerykańska snowboardzistka, brązowa medalistka olimpijska.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 21 grudnia 1996 roku w Sugarloaf, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zwyciężyła w halfpipe'ie. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 13 grudnia 1997 roku w Whistler, wygrywając rywalizację w tej samej konkurencji. Tym samym już w swoim debiucie nie tylko wywalczyła pierwsze pucharowe punkty, ale od razu zwyciężyła. W zawodach tych wyprzedziła Jennie Waarę ze Szwecji i Stine Brun Kjeldås z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze dwukrotnie stawała na podium zawodów PŚ: 16 grudnia 1998 roku w Mount Bachelor była druga, a 1 marca 2001 roku w Park City trzecia w halfpipe’ie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1997/1998, kiedy to zajęła 66. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Jej największym sukcesem jest brązowy medal w halfpipe’ie zdobyty na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku. Lepsze okazały się tam jedynie Niemka Nicola Thost i Stine Brun Kjeldås. Brała też udział w rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City, gdzie zajęła piąte miejsce. Nie startowała na mistrzostwach świata. Dunn zdobyła cztery medale na Winter X Games: złote konkurencjach halfpipe w 1997 roku i superpipe w 2001 oraz srebrne w halfpipe w 1999 roku i slopestyle w 2001 roku.

W 2002 r. zakończyła karierę.