Teterow
53°46′N 12°34′E/53,766667 12,566667 Ratusz | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||||
| Powiat | |||||
| Burmistrz |
Reinhard Dettmann | ||||
| Powierzchnia |
47,17 km² | ||||
| Wysokość |
10 m n.p.m. | ||||
| Populacja (31.12.2018) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
03996 | ||||
| Kod pocztowy |
17166 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
LRO, BÜZ, DBR, GÜ, ROS, TET | ||||
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego  | |||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||
| 53°46′N 12°34′E/53,766667 12,566667
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Teterow, Bergringstadt[2] – miasto w północno-wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Rostock, siedziba urzędu Mecklenburgische Schweiz. W 2018 roku liczyło 8470 mieszkańców. Leży w historycznej Meklemburgii.
Toponimia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa pochodzenia połabskiego, od teterew „cietrzew”[3]. Na język polski tłumaczona jako Ciecierów[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Obszar zamieszkiwany przez Wieletów od wczesnego średniowiecza. Dzisiejszy Teterow był głównym ośrodkiem słowiańskiego plemienia Czrezpienian. W IX wieku na wyspie na jeziorze wzniesiono gród słowiański. Mieściła się tu siedziba plemienna oraz prawdopodobnie miejsce kultu. Przy grodzie wyrosła osada targowa. W późniejszym okresie stała się obiektem zatargów pomiędzy Obodrytami, Pomorzanami i Duńczykami. W XI i XII wieku miejscowość trafiła parokrotnie pod panowanie duńskie, po czym ostatecznie przypadła Obodrytom i została częścią księstwa Werle.
W 1235 miejscowość otrzymała prawa miejskie. W późnym średniowieczu zbudowano gotyckie kościoły św. św. Piotra i Pawła i Mariacki oraz mury miejskie z trzema bramami, z których jedna została rozebrana w XIX wieku a pozostałe dwie zachowały się. W 1436 miasto zostało częścią Meklemburgii. Około 1525 do miasta dotarła reformacja. W XVI w. dochodziło do walk pomiędzy katolikami a protestantami, były ofiary śmiertelne. Wiele dzieł sztuki (obrazy, ołtarze) w kościołach św. św. Piotra i Pawła oraz Mariackim uległo zniszczeniu. W 1591 rozebrano zniszczony kościół mariacki. Miasto ucierpiało także w czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648). W 1632 miał miejsce pożar miasta. Liczba mieszkańców spadła w wyniku wojny z 1800 do 300. W 1871 wraz z Meklemburgią miasto znalazło się w składzie Cesarstwa Niemieckiego. Pomiędzy 1949 a 1990 w granicach NRD.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Kościół św. św. Piotra i Pawła (gotycki)
- Brama Rostocka (Rostocker Tor)
- Brama Malchińska (Malchiner Tor)
- Ratusz
- Fontanna z 1914 na rynku
- Młyn wodny
- Dworzec kolejowy
- Kolejowa wieża ciśnień
- Gmach poczty
- Gmach dawnego sądu
- Spichlerze
- Stare kamienice i domy
- Wybrane zabytki:
-
Kościół św. św. Piotra i Pawła -
Brama Rostocka -
Fontanna -
Dworzec kolejowy -
Gmach poczty
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Zmiany populacji miasta od 1340 do 2017 roku:
Sport
[edytuj | edytuj kod]Na tutejszej Bergring Arenie odbywają się zawody Grand Prix Niemiec na żużlu z cyklu Grand Prix indywidualnych mistrzostw świata na żużlu.
Współpraca międzynarodowa
[edytuj | edytuj kod]
Bad Segeberg, Szlezwik-Holsztyn[5]
Białogard[5]
Kunszentmárton[5]- Scheeßel, Dolna Saksonia[5]
Szawle[5]
Sjöbo[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ https://web.archive.org/web/20201204030701/https://www.laiv-mv.de/static/LAIV/Statistik/Dateien/Publikationen/A%20I%20Bev%C3%B6lkerungsstand/A123/2018/A123%202018%2022.xls.
- ↑ Tytuł miasta.
- ↑ Dietmar Wetzel: Riedegost. Das Geheimnis der verlassenen Burg. Kunsthaus Verlag, 2013, s. 16. ISBN 978-3-933274-83-0.
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.
- ↑ a b c d e f Partnerstädte (Miasta partnerskie).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona miasta (niem.)