sprawność

sprawność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈspravnɔɕʨ̑], AS: [spravność]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdolność organizmu lub umysłu do zręcznego, szybkiego działania

(1.2) szybka i solidne wykonywanie jakichś czynności, zręczne działanie

(1.3) techn. zdolność do poprawnego działania (urządzenia)

(1.4) fiz. wielkość fizyczna określająca w jakim stopniu urządzenie, organizm lub proces przekształca energię występującą w jednej postaci w energię w innej postaci; zob. też sprawność w Wikipedii

(1.5) w harcerstwie: umiejętność lub wiedza w jakimś zakresie

(1.6) odznaka na mundurze harcerskim symbolizująca umiejętność lub wiedzę w jakimś zakresie

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	sprawność
dopełniacz	sprawności
celownik	sprawności
biernik	sprawność
narzędnik	sprawnością
miejscownik	sprawności
wołacz	sprawności

(1.5-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sprawność	sprawności
dopełniacz	sprawności	sprawności
celownik	sprawności	sprawnościom
biernik	sprawność	sprawności
narzędnik	sprawnością	sprawnościami
miejscownik	sprawności	sprawnościach
wołacz	sprawności	sprawności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sprawny, sprawnościowy

przysł. sprawnie, sprawnościowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) efficiency, effectiveness
• esperanto: (1.1) lerteco; (1.2) lerteco, efikeco; (1.3) produktiveco
• niemiecki: (1.1) Fähigkeit ż (1.2) Fertigkeit ż, Geschicklichkeit ż (1.3) Funktionstüchtigkeit ż, Effizienz ż (1.4) Wirkungsgrad m (1.5) Fähigkeit ż (1.6) Abzeichen n
• rosyjski: (1.3) исправность ż

źródła: