میل (اخترشناسی)
مِیل(به انگلیسی: declination، به اختصار: dec، نماد: δ) یکی از دو مختصه‌ای است که معادلِ آسمانی عرض جغرافیایی است و برای سنجش موقعیت اجرام در کرهٔ آسمان استفاده و نسبت به استوای آسمان اندازه‌گیری می‌شود.
میل به کوچک‌ترین زاویه بین یک شیء معین و استوای سماوی گفته می‌شود.
از °۹۰- تا °۹۰+ تغییر می‌کند و اگر جسمی در نیم‌کرهٔ شمالی سماوی و در میل خاصی باشد، حداکثر در متمم عرض جغرافیایی معادل آن و جنوبی دیده خواهد شد و برعکس مثلاً میل ستارهٔ شباهنگ °۱۶- است، پس در عرض‌های جغرافیای بالاتر از °۷۴+ دیده نخواهد شد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- دیکسون، رابرت، نجوم دینامیکی، مرکز نشر دانشگاهی ۱۳۸۲
 | این یک مقالهٔ خرد اخترشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |