ni-

 Binêre herwiha: ni, nî, -nî, û Ni

Kurmancî

Pêşgir 1

ni-

1. pêşgira negasyonê ye bo lêkera karîn / kanîn û zanîn

   Ez nikarim / nikanim.
   Ew nizanin.
   Wan nikarî werin.
   Kesî nizanî ka ew kî bû.

Bide ber

• na-
• ne-

Agadarî

1: Eger -di- bikeve navbera peyvika negasyonê û lêkera karîn / kanîn yan zanînê de, hingê ne ni lê na yan ne tê bikaranîn:
Me nedikarî biçin.
Wan nedizanî ka ez kî me.

2: Di hin devokan de ni- li gel lêkera hatin jî tê bikaranîn:
Ew nihat. (Ew nehat.)

3: Di soranî de karîn / kanîn nîne (tiwanîn li şûna wan tê bikaranîn) û zanîn jî na- yan ne- digire:
nazanim (nizanim), nemzanî (min nizanî)

Etîmolojî

hevreha na-, ne-, ji proto-hindûewropî

Werger

• Îngilîzî: ^?not → en

Pêşgir 2

ni-

1. pêşgirek e ku maneya "binî, jêr, xwarê, nizm dide:
   nişîv, niximandin, nivistin, nivîn, nivîsîn, niyan...

Etîmolojî

hevreha farisî ni-, avestayî nî-, sanskrîtî नि (ni-), îngilîzî nether, almanî nieder, swêdî ner, ned, neder, holendî neder... hemû ji proto-hindûewropî *nei-.