Teatr monumentalny
Koncepcja tworzenia spektaklu jako widowisko teatralne, obejmujące wszelkie składniki spektaklu: tekst, reżyseria, scenografia. Idea wywodzi się od Adama Mickiewicza zauważona przez Leona Schillera w 1909 roku. Dostrzegł on kontynuację idei Mickiewicza u Wyspiańskiego, przyjmującego słowa Konrada z "Wyzwolenia": "Teatr mój widzę ogromny, Wielkie powietrzne przestrzenie", nazwał go również Teatrem Ogromnym. Adam Mickiewicz w 1843 roku we Francji postulował o utworzenie teatru stanowiącego przeciwieństwo salonów i buduarów teatru mieszczańskiego. Teatr Monumentalny miał być według Mickiewicza teatrem docierającym do wszystkich warstw społecznych, przeznaczony dla masowej widowni, zreformowany dzięki scenografii i oświetleniu, przeniesiony z tradycyjnych budowli teatralnych. Wyspiański w tym celu chciał wybudować amfiteatr na Wawelu. Była to koncepcja wzbogacenia Wielkiej Reformy teatralnej o nowatorskie tendencje międzywojennej awangardy, położenie nacisku na polityczne i społeczne zadania teatru. Repertuar miał być wybitny, przemyślany, ku pokrzepieniu serc. Koncepcja teatru monumentalnego w latach międzywojennych była nowatorskim i oryginalnym, zrealizowanym dziełem, stanowiącym najważniejsze osiągnięcie naszego teatru.