| dbo:abstract
|
- Bitva u Kressenbrunnu (pojmenovaná podle dnešní obce Groissenbrunn v Dolních Rakousku, 15 km sz. od Bratislavy), zvána též jako „první bitva na Moravském poli“, se odehrála na místě dnešního města Marchegg - Stadt na svátek sv. Markéty Antiochijské 12. července 1260 mezi vojsky českého krále Přemysla II. Otakara a jeho bratrance uherského krále Bély IV.. Důvodem pro toto střetnutí byl dlouhodobý spor obou panovníků o nadvládu ve Štýrsku a Rakousích. Přemysl na Štýrsko měl nárok z titulu Privilegia minus, tzn. dědictví své manželky Markéty Babenberské, nástupkyni po jejím zemřelém bratru Fridrichovi II. Béla si dělal nárok na základě mírové smlouvy s Přemyslem Otakarem II., uzavřené v roku 1254 po vpádech Uhrů na Moravu. Bitva skončila českým vítězstvím a rozprášením Bélova vojska. Završená byla mírem uzavřeným v Bratislavě. (cs)
- Die Schlacht bei Kressenbrunn war eine siegreiche Entscheidungsschlacht des böhmischen Königs Ottokar II. Přemysl über die Ungarn unter König Béla IV. Sie wurde im Juli 1260 im Südosten des Marchfeldes bei dem Dorf Kressenbrunn, heute Groißenbrunn in Niederösterreich geschlagen. (de)
- The Battle of Kressenbrunn was fought in July 1260 near Groissenbrunn in Lower Austria between the Kingdom of Bohemia and the Kingdom of Hungary for the possession of the duchies of Austria and Styria. The Bohemian forces were led by King Ottokar II Přemysl, while the Hungarians were led by King Béla IV. In 1251, Ottokar's father King Wenceslaus I of Bohemia had not only granted him the title of a Margrave of Moravia, but also installed him as duke of Austria and Styria, territories that were princeless after the ruling Babenberg dynasty had become extinct in 1246. To legitimate his succession, Ottokar in 1252 married the Duchess Margaret of Austria, the sister of the last Babenberg duke and about 26 years his senior. When Ottokar followed his father as King of Bohemia in 1253, Béla, distrustful of his rising power, claimed the Styrian duchy. Meanwhile, Margaret's niece Gertrude had married Roman Danylovich, son of King Daniel of Galicia and relative of the Árpád dynasty. The quarrels were at first settled with the aid of Pope Innocent IV in 1254, when Béla received large parts of Styria and later installed his son Stephen as a duke. However, in 1260 the conflict rekindled, after the Styrian nobility had revolted against the Árpáds and Ottokar reclaimed the duchy. Béla allied with Daniel of Galicia and Bolesław V the Chaste of Poland and marched against Ottokar. The Kingdom of Hungary couldn't recover from the devastation of the Mongol invasion of 1240 and 1241, therefore it lost much of its former political and military positions. Historians estimate that up to half of Hungary's then population of 2,000,000 were victims of the Mongol invasion Ottokar's troops consisted of Bohemian-Moravian, German, Polish, Carinthian, Carniolan, and Styrian forces, while Bela's huge army gathered Hungarian, Cuman, Russian, Polish, Bulgarian, Wallachian, Galician, Slavonian, Croatian, Bosnian, Serbian, Pecheneg, and Szekler contingents. Both sides met on different sides of the Morava River, where they eyed each other for some time. As none of the belligerents dared to cross the river, Ottokar proposed an agreement, that his troops would withdraw to give the Hungarians the opportunity to go reach the other bank. As they pulled back, Béla's son Stephen started an attack, went over the Morava and reached the retiring Bohemian cavalry at the village of Kressenbrunn. However Ottokar called back his forces and managed to repulse Stephen who was seriously injured. The returning Bohemian forces routed Béla's troops, many of which on the run drowned in the river. The fight is considered one of the biggest battles in Central Europe in the Middle Ages, though scholars doubt the possibility of supplying such a vast number of mercenaries. After Ottokar's victory, King Béla renounced the Duchy of Styria and in 1261 even arranged the marriage of his granddaughter Kunigunda of Slavonia with the Bohemian king. However his successors continued to challenge the Bohemian kingdom. (en)
- La Batalla de Kressenbrunn se libró en julio del año 1260 entre Bohemia y Hungría por la posesión de Austria y Estiria. Las fuerzas bohemias de Otakar II resultaron victoriosas sobre las húngaras, dirigidas por Bela IV, cerca del pueblo de Kressenbrunn (hoy Groißenbrunn, Austria). (es)
- Pertempuran Kressenbrunn merupakan sebuah konflik yang berlangsung pada bulan Juli 1260 di dekat Groissenbrunn, Austria Hilir, antara Kerajaan Bohemia dan Kerajaan Hongaria untuk kepemilikan keharyapatihan Austria dan Steiermark. Pasukan Bohemia dipimpin oleh Raja Ottokar II Přemysl, sedangkan Hongaria dipimpin oleh Raja Béla IV. (in)
- La bataille de Kressenbrunn est une bataille décisive victorieuse du roi de Bohême Ottokar II contre le roi de Hongrie Béla IV. Elle a lieu en juillet 1260 dans le sud-est du près du village de Kressenbrunn, aujourd'hui en Basse-Autriche. (fr)
- La battaglia di Kressenbrunn venne combattuta nel luglio 1260 fra il regno di Boemia e il regno di Ungheria per il possesso dell'arciducato d'Austria e il ducato della Stiria. Le forze boeme erano comandate da re Ottocaro II di Boemia e quelle ungheresi da re Béla IV d'Ungheria. Nel 1251 il padre di Ottocaro, re Venceslao I di Boemia, non solo si era attribuito il titolo di margravio di Moravia, ma si era anche attribuito quelli di duca di Austria e Stiria, territori divenuti senza monarca dopo l'estinzione della casa di Babenberg nel 1246. Per legittimare la sua successione, nel 1252 Ottocaro sposò Margherita d'Austria, sorella dell'ultimo duca di Babenberg. Quando Ottocaro succedette a suo padre come re di Boemia nel 1253, Béla, preoccupato del suo crescente potere, reclamò il ducato di Stiria. Nello stesso tempo, la nipote di Margherita, Gertrude aveva sposato , figlio del re Danilo di Galizia discendente della dinastia Árpád. La disputa ebbe inizio quando, con l'aiuto di papa Innocenzo IV nel 1254, Béla ricevette gran parte della Stiria e successivamente vi insediò il figlio Stefano V d'Ungheria col titolo di duca. Comunque, nel 1260, il conflitto riprese, dopo che la nobiltà di Stiria si era rivoltata contro gli Árpád e Ottocaro partecipò a una campagna nel ducato. Béla si alleò con Daniele di Galizia e Boleslao V il Casto re di Polonia e marciò contro Ottocaro. Le truppe di Ottocaro erano costituite da militari di Boemia, Moravia, Germania, Polonia, Carinzia e Stiria, mentre quelle di Béla vedevano la partecipazione di ungheresi, cumani, russi, polacchi, bulgari, valacchi, ucraini, bosniaci, serbi, e uomini di Pecheneg e Szekler. Entrambi gli eserciti si radunarono sulle rive opposte del fiume Morava, dove per lungo tempo si fronteggiarono studiandosi reciprocamente. Poiché nessuno dei due eserciti si decideva a passare il fiume, Ottocaro propose un accordo; le sue truppe si sarebbero ritirate per dare agli ungheresi l'opportunità di passare sull'altra sponda del fiume. Appena si furono ritirati, il figlio Stefano di Béla iniziò un attacco, passò la Morava e raggiunse la cavalleria boema in ritirata al villaggio di Kressenbrunn. Ottocaro riuscì a richiamare le sue forze e respinse Stefano che fu ferito seriamente. Le forze boeme inseguirono le truppe di Béla e molti ungheresi annegarono nel fiume. Essa è considerata una delle più grandi battaglie dell'Europa centrale nel medioevo, anche se gli storici dubitano della possibilità di rifornire un così gran numero di mercenari. Dopo la vittoria di Ottocaro, il re Béla rinunciò al ducato di Stiria e nel 1261 combinò il matrimonio di sua nipote Cunegonda di Slavonia con il re boemo. Comunque, i suoi successori continuarono a contendersi il regno di Boemia. (it)
- クレッセンブルンの戦い（Schlacht bei Kressenbrunn）は、1260年7月13日に現在のオーストリア・ニーダーエスターライヒ州ゲンゼルンドルフ郡の町で起こった、ボヘミア王オタカル2世とハンガリー王ベーラ4世の戦闘である。 (ja)
- Bitwa pod Kressenbrunn) – starcie zbrojne, które miało miejsce 12 lipca 1260 r. Decydująca bitwa czeskiego króla Przemysła Ottokara II w walkach z królem Węgier Belą IV. W połowie XIII w. Czesi w wyniku działań zbrojnych znacznie rozszerzyli swoje królestwo, opanowując Cheb (Eger) oraz Austrię i Karyntię. Hegemonii przeciwstawił się król węgierski Bela IV, który wiosną 1260 r. zawiązał sojusz z władcą Rusi Halickiej Danielem i z księciem krakowskim Bolesławem Wstydliwym. Węgrów wzmocniły także wojska Serbów, Bułgarów, Wołochów i Greków. Według przesadnych ocen kronikarzy siły te liczyły rzekomo ponad 150 000 ludzi. Wojska Ottokara składały się z Czechów, Morawian, Austriaków, a także oddziałów posiłkowych z Magdeburga, Miśni i Śląska. Łącznie wojska Przemysła Ottokara II mogły liczyć do 35 tys. ludzi, w tym 7 tys. ciężkiego rycerstwa. Obie armie rozłożyły się obozami w pobliżu granicy węgiersko-morawskiej po obu stronach rzeki Morawy – Czesi na prawym, Węgrzy na lewym brzegu rzeki. Żaden z władców nie zamierzał jednak przekraczać rzeki z obawy przed uciążliwością przeprawy. Ostatecznie Przemysł porozumiał się z królem węgierskim proponując mu, by jedna z armii na honorowych warunkach mogła przekroczyć rzekę nieatakowana przez przeciwnika, z terminem rozejmu do południa 13 lipca. Nie spodziewając się ataku Węgrów, Czesi wycofali część swoich sił od granicy. Sytuację wykorzystał królewski syn Stefan, który przekroczył rzekę i w okolicy wsi Kressenbrunn starł się z ciężkozbrojnymi Czechami. Wówczas siły Ottokara zawróciły na pomoc, uderzając na Węgrów ze skrzydła. W walce ciężko ranny został Stefan, którego zniesiono z pola bitwy. Wskutek powrotu reszty czeskiego rycerstwa na pole bitwy Węgrzy rzucili się do panicznej ucieczki. Ich straty wyniosły ok. 10 tys. ludzi, w tym wielu utopionych w rzece. Rezultatem batalii było zawarcie 31 marca 1261 pokoju w Wiedniu, na mocy którego Bela odstąpił na rzecz Przemysła Ottokara II uzyskaną po wygaśnięciu Babenbergów Styrię. Zarazem zdecydowano o zawarciu małżeństwa czeskiego króla z Kunegundą (wnuczką Beli IV), co nastąpiło jeszcze w tym samym roku w Hainburgu. Ustalenie granicy z Węgrami pozwoliło królowi czeskiemu na założenie miasta Marchegg. W tamtejszym zamku znajduje się obecnie ekspozycja muzealna poświęcona m.in. bitwie i osobie króla. Dla upamiętnienia swojego zwycięstwa, w 1263 król czeski ufundował klasztor cystersów Zlatá Koruna i zasiedlił go zakonnikami z Heiligenkreuz. Z okazji 750-lecia bitwy w 2010 r. w miejscu jej stoczenia posadowiono kamienny obelisk z tablicą pamiątkową. (pl)
- Битва при Кресенбрунне — решающее сражение между Богемским и Венгерским королевствами за обладание Штирией и Австрийским герцогством, произошедшее в июле 1260 года. Предводителем чешских войск был король Пржемысл Отакар II, а венгерских — король Бела IV. (ru)
- Битва під Кресенбрунном — вирішальна битва між Богемським і Угорським королівствами за володіння Штирією і Австрійським герцогством, що відбулась в липні 1260 року. Проводирем чеських військ був король Пржемисл Отакар II, а угорських — король Бела IV. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Die Schlacht bei Kressenbrunn war eine siegreiche Entscheidungsschlacht des böhmischen Königs Ottokar II. Přemysl über die Ungarn unter König Béla IV. Sie wurde im Juli 1260 im Südosten des Marchfeldes bei dem Dorf Kressenbrunn, heute Groißenbrunn in Niederösterreich geschlagen. (de)
- La Batalla de Kressenbrunn se libró en julio del año 1260 entre Bohemia y Hungría por la posesión de Austria y Estiria. Las fuerzas bohemias de Otakar II resultaron victoriosas sobre las húngaras, dirigidas por Bela IV, cerca del pueblo de Kressenbrunn (hoy Groißenbrunn, Austria). (es)
- Pertempuran Kressenbrunn merupakan sebuah konflik yang berlangsung pada bulan Juli 1260 di dekat Groissenbrunn, Austria Hilir, antara Kerajaan Bohemia dan Kerajaan Hongaria untuk kepemilikan keharyapatihan Austria dan Steiermark. Pasukan Bohemia dipimpin oleh Raja Ottokar II Přemysl, sedangkan Hongaria dipimpin oleh Raja Béla IV. (in)
- La bataille de Kressenbrunn est une bataille décisive victorieuse du roi de Bohême Ottokar II contre le roi de Hongrie Béla IV. Elle a lieu en juillet 1260 dans le sud-est du près du village de Kressenbrunn, aujourd'hui en Basse-Autriche. (fr)
- クレッセンブルンの戦い（Schlacht bei Kressenbrunn）は、1260年7月13日に現在のオーストリア・ニーダーエスターライヒ州ゲンゼルンドルフ郡の町で起こった、ボヘミア王オタカル2世とハンガリー王ベーラ4世の戦闘である。 (ja)
- Битва при Кресенбрунне — решающее сражение между Богемским и Венгерским королевствами за обладание Штирией и Австрийским герцогством, произошедшее в июле 1260 года. Предводителем чешских войск был король Пржемысл Отакар II, а венгерских — король Бела IV. (ru)
- Битва під Кресенбрунном — вирішальна битва між Богемським і Угорським королівствами за володіння Штирією і Австрійським герцогством, що відбулась в липні 1260 року. Проводирем чеських військ був король Пржемисл Отакар II, а угорських — король Бела IV. (uk)
- Bitva u Kressenbrunnu (pojmenovaná podle dnešní obce Groissenbrunn v Dolních Rakousku, 15 km sz. od Bratislavy), zvána též jako „první bitva na Moravském poli“, se odehrála na místě dnešního města Marchegg - Stadt na svátek sv. Markéty Antiochijské 12. července 1260 mezi vojsky českého krále Přemysla II. Otakara a jeho bratrance uherského krále Bély IV.. Důvodem pro toto střetnutí byl dlouhodobý spor obou panovníků o nadvládu ve Štýrsku a Rakousích. Přemysl na Štýrsko měl nárok z titulu Privilegia minus, tzn. dědictví své manželky Markéty Babenberské, nástupkyni po jejím zemřelém bratru Fridrichovi II. Béla si dělal nárok na základě mírové smlouvy s Přemyslem Otakarem II., uzavřené v roku 1254 po vpádech Uhrů na Moravu. Bitva skončila českým vítězstvím a rozprášením Bélova vojska. Završená (cs)
- The Battle of Kressenbrunn was fought in July 1260 near Groissenbrunn in Lower Austria between the Kingdom of Bohemia and the Kingdom of Hungary for the possession of the duchies of Austria and Styria. The Bohemian forces were led by King Ottokar II Přemysl, while the Hungarians were led by King Béla IV. (en)
- La battaglia di Kressenbrunn venne combattuta nel luglio 1260 fra il regno di Boemia e il regno di Ungheria per il possesso dell'arciducato d'Austria e il ducato della Stiria. Le forze boeme erano comandate da re Ottocaro II di Boemia e quelle ungheresi da re Béla IV d'Ungheria. (it)
- Bitwa pod Kressenbrunn) – starcie zbrojne, które miało miejsce 12 lipca 1260 r. Decydująca bitwa czeskiego króla Przemysła Ottokara II w walkach z królem Węgier Belą IV. W połowie XIII w. Czesi w wyniku działań zbrojnych znacznie rozszerzyli swoje królestwo, opanowując Cheb (Eger) oraz Austrię i Karyntię. Hegemonii przeciwstawił się król węgierski Bela IV, który wiosną 1260 r. zawiązał sojusz z władcą Rusi Halickiej Danielem i z księciem krakowskim Bolesławem Wstydliwym. Węgrów wzmocniły także wojska Serbów, Bułgarów, Wołochów i Greków. Według przesadnych ocen kronikarzy siły te liczyły rzekomo ponad 150 000 ludzi. Wojska Ottokara składały się z Czechów, Morawian, Austriaków, a także oddziałów posiłkowych z Magdeburga, Miśni i Śląska. Łącznie wojska Przemysła Ottokara II mogły liczyć do 3 (pl)
|
