| dbo:abstract
|
- Henri Storck (1907-1999) fou un dels pioners del cinema experimental a Bèlgica. La seva prolífica obra abraça des de l'onirisme fins al documental social o els films sobre pintura, branca de l'art a la qual també es va dedicar. Va defensar incansablement el reconeixement i la difusió del cinema, i amb aquest objectiu va fundar, entre altres institucions, el i la . Com a actor, va treballar amb cineastes tan destacats com Jean Vigo o Chantal Akerman, i va codirigir el film Misère au Borinage amb Joris Ivens. (ca)
- Henri Storck (* 5. September 1907 in Ostende, Belgien; † 17. September 1999 in Uccle/Ukkel, Belgien) war ein belgischer Filmemacher, Filmregisseur, Dokumentarfilmer und Hochschullehrer. (de)
- Henri Storck (5 September 1907 – 17 September 1999) was a Belgian writer, filmmaker and documentarist. In 1933, he directed, with Joris Ivens, Misère au Borinage, a film about the miners in the Borinage area. In 1938, with Andre Thirifays and Pierre Vermeylen, he founded the Cinémathèque Royale de Belgique (Royal Belgian Film Archive). Storck was an actor in two key films of the history of the cinema: Jean Vigo's Zéro de conduite (1933) in the role of the priest, and Chantal Akerman's Jeanne Dielman, 23 Quay Commercial, 1080 Brussels (1975) in the role of a customer of the prostitute. Jacqueline Aubenas wrote about him, in her expository work, It's been going on for 100 years: a history of the francophone cinema of Belgium: "There emerges forcefully the personality of a cineaste who is not a militant in the sense that this term had in the 1930s for Soviet directors who held an ideology, but in the sense of a generous man who will never choose the wrong side and who will be, in ethics as well as in esthetics, in the first line of battle". In 1959, he was a member of the jury at the 1st Moscow International Film Festival. (en)
- Henri Storck (Ostende, 1907 - 17 de septiembre de 1999) fue un autor, realizador y documentalista belga. En 1933, dirigió junto a Joris Ivens, , una película sobre los mineros de la región de . En 1938, junto a Andre Thirifays y Pierre Vermeylen, fundó el Archivo Real de Cine Belga. También actuó en dos películas clave de la historia del cine: Cero en conducta de Jean Vigo (1933), en el papel del sacerdote, y "Jeanne Dielman, 23 Quay Commercial, 1080 Brussels" de Chantal Akerman (1976), en el papel de un cliente de la prostituta. Jacqueline Aubenas escribió sobre él, en su trabajo de exposición, Ya lleva 100 años: una historia del cine francófono en Bélgica: "Ahí emerge con fuerza la fuerte personalidad de un cineasta que no es militante en el sentido que este término tenía en los años 30 para los directores soviéticos que mantenían una ideología, sino el sentido de un hombre generoso que nunca eligió el lado equivocado y que estará, tanto en ética como en estética, siempre en la primera línea de batalla".
* Datos: Q2033012 (es)
- Henri Storck est un cinéaste surtout documentariste belge né à Ostende le 5 septembre 1907 et mort à Uccle (Bruxelles) le 17 septembre 1999. Auteur de plus de soixante films, célèbre pour des courts-métrages comme Misère au Borinage, son nom reste associé durablement à l’école documentaire belge, un peu à la manière d’un John Grierson dans le cas du mouvement britannique. Henri Storck commence par tourner des essais documentaires d'avant-garde sur sa ville natale puis, il expérimente le found footage et réalise quelques films militants.Il travaille pendant l'occupation allemande. À la Libération, il devient en Belgique un cinéaste au statut quasi officiel, le Père du documentaire belge. Il a inspiré de nombreux cinéastes belges et les frères Dardenne, recevant la palme d'or pour Rosetta, lui ont rendu hommage. (fr)
- Henri Storck (Ostenda, 5 settembre 1907 – Uccle, 17 settembre 1999) è stato un artista belga, cineasta e documentarista. Autore di più di sessanta pellicole, famoso per cortometraggi come Misère au Borinage, il suo nome resta associato imperituramente alla scuola del documentario belga, un po' come il nome di John Grierson si lega a quella del documentario britannico. Storck inizia girando dei documentari sperimentali sulla sua città natale, quindi sperimenta il found footage, realizza film militanti, lavora sull' e, dalla Liberazione, in Belgio diventa ufficialmente un cineasta, definito il padre del documentario belga. Ha ispirato numerosi documentaristi belgi, tra cui i Fratelli Dardenne i quali, ricevendo la Palma d'oro per Rosetta, gli hanno reso omaggio. La sua ultima opera, Permeke, gli permette di vincere il premio André Cavens della Union de la Critique de Cinéma. (it)
- Henri Storck (Oostende, 5 september 1907 – Brussel, 17 september 1999) was een Vlaams cineast en een van de eerste Belgische documentairemakers. Storck groeide op in de omgeving van Spilliaert, Ensor, Permeke en Labisse. Hij ontdekte de camera in het begin van de jaren dertig, het gouden tijdperk van de experimentele film in België. Met een mobiele, lichte, Duitse camera, een Kinamo, draaide hij poëtische, surrealistische kortfilms die uitgroeiden tot klassiekers. Zijn beginjaren kenmerkten zich door experimenten en de zoektocht naar 'zuivere cinema'. Later concentreerde hij zich op sociaal-progressieve thema's. In 1938 stichtte hij het Koninklijk Belgisch Filmarchief met André Thirifays en Pierre Vermeylen. Zijn realistische stijl plaatst hem bij de internationale avant-garde. (nl)
- Анри Йозефус Дезидериус Сторк (нидерл. Henri Josephus Desiderius Storck; 5 сентября 1907, Остенде — 17 сентября 1999, Уккел)) — бельгийский кинематографист, жизнь которого прошла через всю историю кино. Является автором 70 фильмов. Работал в основном в документальном кино; один из представителей бельгийского авангардного кино, вместе с Анри Д’Урселем и Шарлем де Кукелером. Сторк являлся доктором наук Брюссельского свободного университета (1978), почётным президентом Бельгийской Ассоциации Авторов Фильмов и Телевидения (1992), активным членом Международной Ассоциации Документалистов (1963), а также профессором Брюссельского Института Радиовещания. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Henri Storck (1907-1999) fou un dels pioners del cinema experimental a Bèlgica. La seva prolífica obra abraça des de l'onirisme fins al documental social o els films sobre pintura, branca de l'art a la qual també es va dedicar. Va defensar incansablement el reconeixement i la difusió del cinema, i amb aquest objectiu va fundar, entre altres institucions, el i la . Com a actor, va treballar amb cineastes tan destacats com Jean Vigo o Chantal Akerman, i va codirigir el film Misère au Borinage amb Joris Ivens. (ca)
- Henri Storck (* 5. September 1907 in Ostende, Belgien; † 17. September 1999 in Uccle/Ukkel, Belgien) war ein belgischer Filmemacher, Filmregisseur, Dokumentarfilmer und Hochschullehrer. (de)
- Henri Storck (Oostende, 5 september 1907 – Brussel, 17 september 1999) was een Vlaams cineast en een van de eerste Belgische documentairemakers. Storck groeide op in de omgeving van Spilliaert, Ensor, Permeke en Labisse. Hij ontdekte de camera in het begin van de jaren dertig, het gouden tijdperk van de experimentele film in België. Met een mobiele, lichte, Duitse camera, een Kinamo, draaide hij poëtische, surrealistische kortfilms die uitgroeiden tot klassiekers. Zijn beginjaren kenmerkten zich door experimenten en de zoektocht naar 'zuivere cinema'. Later concentreerde hij zich op sociaal-progressieve thema's. In 1938 stichtte hij het Koninklijk Belgisch Filmarchief met André Thirifays en Pierre Vermeylen. Zijn realistische stijl plaatst hem bij de internationale avant-garde. (nl)
- Henri Storck (5 September 1907 – 17 September 1999) was a Belgian writer, filmmaker and documentarist. In 1933, he directed, with Joris Ivens, Misère au Borinage, a film about the miners in the Borinage area. In 1938, with Andre Thirifays and Pierre Vermeylen, he founded the Cinémathèque Royale de Belgique (Royal Belgian Film Archive). Storck was an actor in two key films of the history of the cinema: Jean Vigo's Zéro de conduite (1933) in the role of the priest, and Chantal Akerman's Jeanne Dielman, 23 Quay Commercial, 1080 Brussels (1975) in the role of a customer of the prostitute. (en)
- Henri Storck (Ostende, 1907 - 17 de septiembre de 1999) fue un autor, realizador y documentalista belga. En 1933, dirigió junto a Joris Ivens, , una película sobre los mineros de la región de . En 1938, junto a Andre Thirifays y Pierre Vermeylen, fundó el Archivo Real de Cine Belga. También actuó en dos películas clave de la historia del cine: Cero en conducta de Jean Vigo (1933), en el papel del sacerdote, y "Jeanne Dielman, 23 Quay Commercial, 1080 Brussels" de Chantal Akerman (1976), en el papel de un cliente de la prostituta. Jacqueline Aubenas escribió sobre él, en su trabajo de exposición, Ya lleva 100 años: una historia del cine francófono en Bélgica: (es)
- Henri Storck est un cinéaste surtout documentariste belge né à Ostende le 5 septembre 1907 et mort à Uccle (Bruxelles) le 17 septembre 1999. Auteur de plus de soixante films, célèbre pour des courts-métrages comme Misère au Borinage, son nom reste associé durablement à l’école documentaire belge, un peu à la manière d’un John Grierson dans le cas du mouvement britannique. Henri Storck commence par tourner des essais documentaires d'avant-garde sur sa ville natale puis, il expérimente le found footage et réalise quelques films militants.Il travaille pendant l'occupation allemande. À la Libération, il devient en Belgique un cinéaste au statut quasi officiel, le Père du documentaire belge. Il a inspiré de nombreux cinéastes belges et les frères Dardenne, recevant la palme d'or pour Rosetta, l (fr)
- Henri Storck (Ostenda, 5 settembre 1907 – Uccle, 17 settembre 1999) è stato un artista belga, cineasta e documentarista. Autore di più di sessanta pellicole, famoso per cortometraggi come Misère au Borinage, il suo nome resta associato imperituramente alla scuola del documentario belga, un po' come il nome di John Grierson si lega a quella del documentario britannico. Storck inizia girando dei documentari sperimentali sulla sua città natale, quindi sperimenta il found footage, realizza film militanti, lavora sull' e, dalla Liberazione, in Belgio diventa ufficialmente un cineasta, definito il padre del documentario belga. Ha ispirato numerosi documentaristi belgi, tra cui i Fratelli Dardenne i quali, ricevendo la Palma d'oro per Rosetta, gli hanno reso omaggio. La sua ultima opera, Permeke, (it)
- Анри Йозефус Дезидериус Сторк (нидерл. Henri Josephus Desiderius Storck; 5 сентября 1907, Остенде — 17 сентября 1999, Уккел)) — бельгийский кинематографист, жизнь которого прошла через всю историю кино. Является автором 70 фильмов. Работал в основном в документальном кино; один из представителей бельгийского авангардного кино, вместе с Анри Д’Урселем и Шарлем де Кукелером. (ru)
|
