| dbo:abstract
|
- في العلوم العصبية، التأييد طويل الأمد (بالإنجليزية: long-term potentiation) هو تقوية مُستديمَة للمشابك العصبية بناءً على أنماط النشاط الأخيرة، وهي عبارة عن أنماط من النشاط المشبكي التي تُنتج زيادةً طويلة في انتقال الإشارات بين عصبونين. تنتج أنماط النشاط المشبكي هذه زيادة طويلة الأمد في نقل الإشارات بين عصبونين. يُعد التخميد طويل الأمد الحالة المعاكسة للتأييد طويل الأمد، إذ ينتج عنه انخفاض طويل الأمد في التقوية المشبكية. تمثل هذه الحالة إحدى الظواهر المتعددة الكامنة وراء اللدونة المشبكية، التي تمثل بدورها قدرة المشابك الكيميائية على تغيير تقويتها. نظرًا إلى اعتبار عملية تعديل التقوية المشبكية مسؤولة عن تشفير الذاكرة، يُعتقد على نطاق واسع أن التأييد طويل الأمد إحدى الآليات الخلوية الرئيسية الكامنة خلف التعلم والذاكرة. اكتشف تيري لومو التأييد طويل الأمد في حصين الأرانب في عام 1966، وبقي موضوعًا خاضعًا للبحث منذ ذلك الوقت. تسعى العديد من دراسات التأييد طويل الأمد الحديثة إلى فهم البيولوجيا الأساسية الكامنة خلفه بشكل أفضل، بينما تهدف دراسات أخرى إلى إيجاد الرابط السببي بين التأييد طويل الأمد والتعلم السلوكي. يستمر آخرون في محاولة تطوير وسائل، دوائية أو غيرها، قادرة على تحسين التأييد طويل الأمد بهدف تحسين التعلم والذاكرة. يخضع التأييد طويل الأمد أيضًا للبحث السريري، على سبيل المثال، في مجالات مرض آلزهايمر وطب الإدمان. (ar)
- En neurociència, la potenciació a llarg termini és una intensificació duradora en la transmissió de senyals entre dues neurones que resulta de l'estimulació sincrònica d'ambdues. És un dels diversos fenòmens de la , la capacitat de la sinapsi química de canviar la seva força. Donat que es creu que els records estan codificats per modificacions de la força sinàptica, es considera la LTP com un dels mecanismes cel·lulars principals que subjau a l'aprenentatge i al procés de la memòria. La LTP comparteix molts trets amb la memòria a llarg termini. A nivell cellular, la LTP estimula la transmissió sinàptica. Millora la capacitat de dues neurones, una presinàptica i una altra postsinàptica de comunicar-se entre ambdues a través de la sinapsi. La LTP va ser descoberta en l'hipocamp de conill per el 1966. La importància del PKCζ en la creació i manteniment de la potenciació a llarg termini va ser descrita primer per Todd Sacktor et al. a la State University of New York a Brooklyn el 1993. (ca)
- Dlouhodobá potenciace (Long-term potentiation, LTP) je v neurovědách trvalé posilování synapsí na základě nedávných vzorců aktivity. Jedná se o vzory synaptické aktivity, které způsobují dlouhodobý nárůst přenosu signálu mezi dvěma neurony. Opakem LTP je dlouhodobá deprese, která způsobuje dlouhodobý pokles synaptické síly. LTP je základem synaptické plasticity, tj. schopnosti chemických synapsí měnit svou sílu. Vzpomínky jsou kódovány modifikací synaptické síly, LTP je obecně považován za jeden z hlavních buněčných mechanismů, které jsou základem učení a paměti. LTP byl objeven v hipokampu králíka Terje Lømo v roce 1966 a od té doby zůstává populárním předmětem výzkumu. Mnoho moderních LTP studií se snaží lépe porozumět jeho základní biologii, zatímco jiné usilují o vytvoření příčinné souvislosti mezi LTP a behaviorálním učením. Vědci se snaží vyvinout metody, farmakologické nebo jiné, pro zlepšení LTP pro zlepšení učení a paměti. LTP je také předmětem klinického výzkumu, například v oblasti Alzheimerovy nemoci a léků na závislost. (cs)
- Die Langzeitpotenzierung (englisch long-term potentiation, LTP) ist ein an Synapsen von Nervenzellen beobachtetes Phänomen. Sie stellt eine Form der synaptischen Plastizität dar. Unter LTP versteht man eine langandauernde (long-term) Verstärkung (potentiation) der synaptischen Übertragung. (de)
- En neurociencia, la potenciación a largo plazo (long-term potentiation, o LTP en inglés) es una intensificación duradera en la transmisión de señales entre dos o más neuronas que resulta de la estimulación sincrónica de ambas. Es uno de los varios fenómenos que subyacen a la plasticidad sináptica, la capacidad de la sinapsis química de cambiar su fuerza. Puesto que se piensa que los recuerdos están codificados por modificaciones de la fuerza sináptica, se considera ampliamente al LTP como uno de los mecanismos celulares principales que subyace al aprendizaje y la memoria. La LTP comparte muchos rasgos con la memoria a largo plazo, haciéndola un atractivo candidato para un mecanismo celular del aprendizaje. Por ejemplo, la LTP y la memoria a largo plazo se desencadenan rápidamente, dependiendo cada una de ellas en la , teniendo ambas propiedades de asociatividad, y pudiendo ambas durar muchos meses.La LTP puede explicar muchos tipos de aprendizaje, desde el relativamente sencillo condicionamiento clásico presente en todos los animales, a la cognición, una forma de conducta más compleja y de alto nivel que se observa en humanos. A nivel celular, la LTP estimula la transmisión sináptica. Mejora la capacidad de dos neuronas, una presináptica y otra postsináptica de comunicarse entre ambas a través de la sinapsis. El mecanismo molecular preciso de esta intensificación de la transmisión aún no ha sido establecido completamente, en parte porque el LTP está dirigido por múltiples mecanismos que varían entre especies y región cerebral. En la forma mejor comprendida de LTP, la intensificación de la comunicación se lleva a cabo predominantemente mediante la mejora de la sensitividad celular postsináptica a señales recibidas por la célula presináptica. Estas señales, en forma de moléculas neurotransmisoras son recibidas por receptores neurotransmisores presentes en la superficie de la célula postsináptica. La LTP mejora la sensibilidad de la célula postsináptica al neurotransmisor en gran parte por el incremento de la actividad de los receptores existentes y por el incremento del número de receptores en la superficie celular postsináptica. La LTP fue descubierta en el hipocampo de conejo por en 1966 y ha sido un tema popular de investigación desde entonces. Muchos estudios modernos sobre la LTP buscan mejorar la comprensión de su biología básica, mientras que otros persiguen establecer una conexión causal entre la LTP y el aprendizaje conductual. Otros todavía intentan desarrollar métodos, farmacológicos o de otro tipo, de estimular la LTP para que mejore el aprendizaje y la memoria. La LTP también está sujeta a investigación clínica, por ejemplo en las áreas relacionadas con la enfermedad de Alzheimer y la . (es)
- En neurosciences, la potentialisation à long terme (PLT) est un renforcement persistant des synapses basé sur les derniers patrons d'activité. Ces derniers produisent une augmentation durable du taux de transmission du signal entre deux neurones. L'opposé de la PLT est la DLT (dépression synaptique à long terme). C'est l'un des nombreux phénomènes qui sous-tendent la plasticité synaptique, la capacité des synapses chimiques à modifier leur force. Dans la mesure où les souvenirs sont supposés être encodés par la modification de la force synaptique, la PLT est généralement considérée comme l'un des mécanismes cellulaires majeurs qui sous-tendent l'apprentissage et la mémoire. La PLT a été découverte au niveau de l'hippocampe du lapin par en 1966 et elle demeure depuis un sujet de recherche populaire. De nombreuses études modernes de la PLT visent à mieux comprendre ses mécanismes biologiques, tandis que d'autres visent à établir un lien de causalité entre la PLT et l'apprentissage comportemental. D'autres études encore tentent de développer des méthodes, pharmacologiques ou autres, permettant de renforcer la PLT afin d'améliorer l'apprentissage et la mémoire. La PLT est également un sujet de recherche clinique, par exemple, dans les domaines de la maladie d'Alzheimer et de la médecine de l'addiction. (fr)
- In neuroscience, long-term potentiation (LTP) is a persistent strengthening of synapses based on recent patterns of activity. These are patterns of synaptic activity that produce a long-lasting increase in signal transmission between two neurons. The opposite of LTP is long-term depression, which produces a long-lasting decrease in synaptic strength. It is one of several phenomena underlying synaptic plasticity, the ability of chemical synapses to change their strength. As memories are thought to be encoded by modification of synaptic strength, LTP is widely considered one of the major cellular mechanisms that underlies learning and memory. LTP was discovered in the rabbit hippocampus by Terje Lømo in 1966 and has remained a popular subject of research since. Many modern LTP studies seek to better understand its basic biology, while others aim to draw a causal link between LTP and behavioral learning. Still, others try to develop methods, pharmacologic or otherwise, of enhancing LTP to improve learning and memory. LTP is also a subject of clinical research, for example, in the areas of Alzheimer's disease and addiction medicine. (en)
- 神経科学の分野において、長期増強（ちょうきぞうきょう、英: Long-term potentiation、略称: LTP）は、神経細胞を同時刺激することにより2つの神経細胞間の信号伝達が持続的に向上する現象である。神経細胞はシナプス結合を介して信号伝達しており、記憶はこのシナプスに貯えられていると信じられているので、長期増強は学習と記憶の根底にある主要な細胞学的機構の1つであると広く考えられている。 長期増強と長期記憶には多くの共通点が存在するため、長期増強は学習の細胞学的機構の有力な候補となっている。例えば、長期増強と長期記憶はともに、急速に開始され、新しいタンパク質の生合成に依存していて、連合性をもち、何か月もの持続が可能である。長期増強は、すべての動物に見られる比較的単純な古典的条件づけから、ヒトに見られるより複雑な高次の認知までの、様々な種類の学習を説明する現象である可能性がある。 強度を増加させることで、長期増強はシナプス前細胞とシナプス後細胞がシナプスを介して信号伝達する能力を向上させる。長期増強は脳の領域やその動物の年齢、種類などにより異なる複数の機構で成り立っていることなどにより、その正確な機構は完全に分かっているわけではない。現在最もよく分かっている長期増強の形式は、シナプス前細胞から受け取られるシグナルに対するシナプス後細胞の感受性の増加によって、信号伝達が向上するものである。このシグナルは神経伝達物質の形で、シナプス後細胞の膜表面にあるに受け取られる。長期増強は多くの場合、シナプス後細胞の表面に既に存在する受容体の活動性を増加させるか、受容体の数を増加させることにより、シナプス後細胞の応答性を増加させる。 長期増強は1966年に初めてによりウサギの 海馬で発見され、それ以降多くの研究の対象となった。現在の長期増強の研究の大部分はこの現象の基礎生物学的理解に関するものだが、長期増強と行動学的学習の因果関係に関するものも存在する。さらに他にも、学習と記憶を向上させるために長期増強を強化するような薬理学的手法などの開発も行われている。また、長期増強は臨床研究の対象にもなっている。例えば、アルツハイマー型認知症や薬物依存に関する研究がそれにあたる。 (ja)
- 장기강화(長期強化, LTP: Long-term potentiation) 또는 장기증강(長期增強)은 신경과학의 분야에서 신경세포를 동시에 자극하는 것에 의하여 두 신경세포의 신호전달이 지속적으로 향상되는 현상을 말한다. 신경세포는 시냅스 결합을 통하여 신호전달을 하며, 기억은 이 시냅스에 축적되어 있다고 여겨지며, 장기강화는 학습과 기억의 주요 세포학적 메커니즘의 하나로 여겨지고 있다. 예를 들면, 장기강화와 장기기억은 모두, 빠르게 그 기작이 시작되고, 새로운 단백질 합성에 의존하며, 연합성(Associativity)을 지니고, 몇 개월에 걸쳐 지속 가능하다. 장기강화는 모든 동물에게서 나타나는 비교적 단순한 고전적 조건화에서부터, 사람에게 보이는 복잡한 고등 인지까지, 다양한 종류의 학습을 설명하는 표상일 가능성이 있다. 장기강화는, 강도를 증가하여, 시냅스전 뉴런과 시냅스후 뉴런이 시냅스를 통해 신호를 전달하는 능력을 증가시킨다. 장기증강화는 뇌의 영역이나 해당 동물의 연령, 종류 등에 의하여 서로 다른 복잡한 메커니즘에 의해 성립되어 있기 때문에, 그 정확한 메커니즘은 완전히 알려져있지 않다. 현재로서 가장 잘 이해되고있는 장기증강화의 형식은, 시냅스전 뉴런으로부터 받은 신호에 대하여 시냅스후 뉴런의 감수성이 증가하는 것으로 인해, 신호전달이 증가하는 것이다. 이러한 신호는 신경전달물질의 형태로서, 시냅스후 뉴런의 막 표면에 있는 신경전달물질 수용체에 받아들여진다. 장기강화는, 많은 경우, 시냅스후 뉴런의 표면에 이미 존재하고 있는 수용체의 활동을 증가시키지만, 수용체의 수를 증가하는 것에 의하여 시냅스후 뉴런의 반응성을 증가시킨다. 장기강화는 1966년에 처음, (Terje Lømo)에 의해 토끼의 해마에서 발견되어, 그 이후 많은 연구의 대상이 되었다. 현재 장기강화 연구의 대부분은 이 현상의 기초생물학적 이해에 관한 부분이지만, 행동학적 학습의 인과관계에 관한 부분도 존재한다. 그 외에도, 학습과 기억을 증가시키기 위하여 장기강화를 강화하는 것과 같은 약리학적 방법 등의 개발도 진행되고 있다. 또한, 장기강화는 임상연구의 대상이 되고 있다. 예를 들어, 알츠하이머병이나 약물 중독에 관련된 연구가 이에 해당한다. (ko)
- Con il termine long-term potentiation (tradotto letteralmente: potenziamento a lungo termine), meglio conosciuto come LTP, in campo neurobiologico, ci si riferisce ad una forma di plasticità sinaptica che consiste in un aumento a lungo termine della trasmissione del segnale tra due neuroni, ottenuto stimolandoli in maniera sincrona. Si intende un particolare processo fisiologico caratterizzato da una serie di modificazioni molecolari indotte da una stimolazione tetanica sulla funzione e sulla microstruttura di una o più giunzioni sinaptiche. (it)
- Langetermijnpotentiëring (LTP) is een langdurige verhoging van doeltreffendheid van een synaps. LTP impliceert een versterking van de synaptische verbinding tussen twee neuronen door gelijktijdige activatie van het presynaptische en postsynaptische neuron. Het wordt gezien als een elektrofysiologische manifestatie van het principe van synaptische versterking dat door Donald Hebb voor het eerst is beschreven. De biologische mechanismen achter langetermijnpotentiëring zijn nog niet geheel duidelijk, maar men neemt aan dat het bijdraagt aan synaptische plasticiteit bij dieren en mensen. Veel theorieën betreffende het leren zien langetermijnpotentiëring en het tegengestelde process als de cellulaire basis van leren en geheugen.LTP werd in 1966 ontdekt door en is sindsdien een populair onderwerp in het neurowetenschappelijk onderzoek. In een experimentele opstelling kan men korte, hoogfrequente elektrische prikkels toedienen aan de synaps van een neuron. Deze prikkels, ook wel stimuli genoemd, kunnen de synaps sterker maken, potentiëren. Dit effect duurt van enkele minuten tot urenlang. In cellen vindt spontaan LTP plaats, het effect daarvan kan zelfs jaren aanhouden. In een experimentele opstelling kan het worden opgeroepen door in de hippocampus van proefdieren op de collateraal van Schaffer een sterke puls aan te bieden. Deze verschaft input aan de piramidecellen in veld CA1 van de Ammonshoorn (zie ook hippocampus). LTP kan gemeten worden in de vorm van een exciterende postsynaptische potentiaal (EPSP) in CA1. (nl)
- Em neurociência, potenciação de longa duração (Long Term Potentiation ou LTP, em inglês) é uma melhoria duradoura na transmissão do sinal entre dois neurônios que resulta de estimulá-los de forma síncrona. É um dos vários fenômenos que contribuem para a plasticidade sináptica, a capacidade das sinapses químicas de mudar sua potência. Acredita-se que a memória é codificada por modificação da força sináptica, por isso a LTP é amplamente considerada como um dos principais mecanismos celulares que está na base da aprendizagem e memória. A LTP possui muitas características da memória de longo prazo, tornando-a um candidato atraente para um mecanismo celular de aprendizagem. Por exemplo, a LTP e a memória de longo prazo são acionadas rapidamente, ambas dependem da síntese de novas proteínas, cada uma tem propriedades de associatividade, e ambas podem durar muitos meses. A LTP parece ser responsável por muitos tipos de aprendizagem, desde o aprendizado do reflexo condicionado clássico simples, relativamente presente em todos os animais, até os aprendizados mais complexos, em nível maior de cognição observado em humanos. A nível celular, LTP aumenta a neurotransmissão sináptica. Além disso, melhora a capacidade de dois neurônios, o pré-sináptico e o pós-sináptico, de se comunicar uns com os outros através de uma sinapse. Os mecanismos precisos para isso não foram ainda plenamente estabelecidos, em parte porque a LTP é regulada por múltiplos mecanismos, que variam segundo a espécie e a região do cérebro. Na forma mais bem compreendida da LTP, o reforço da comunicação é predominantemente realizado através do aumento da sensibilidade da célula pós-sináptica aos sinais recebidos a partir da célula pré-sináptica. Estes sinais, na forma de moléculas de neurotransmissores, são recebidos por receptores de neurotransmissores presentes no superfície da célula pós-sináptica. A LTP melhora a sensibilidade da célula pós-sináptica aos neurotransmissores, em grande parte pelo aumento da atividade dos receptores existentes e aumentando o número de receptores na superfície da célula pós-sináptica. A LTP foi descoberta no hipocampo de coelhos por em 1966, e tornou-se um tema popular de pesquisa desde então. Muitas pesquisas modernas sobre a LTP procuram entender melhor a sua biologia básica, enquanto outras têm por objetivo elaborar um nexo de causalidade entre LTP e aprendizagem. Outros ainda tentam desenvolver métodos, farmacológicos ou não, de reforçar a LTP para melhorar memória e a aprendizagem. A LTP é também um tema de pesquisa clínica, por exemplo, nas áreas de pesquisa da doença de Alzheimer. (pt)
- Długotrwałe wzmocnienie synaptyczne (LTP z ang. Long-term potentiation) – zmiana formy synaptycznej powodująca wzrost wydajności przewodzenia synaptycznego. Powstaje pod wpływem serii intensywnych i szybkich bodźców, które dany akson (lub aksony) emituje w kierunku połączonych z nim dendrytów. W efekcie synapsy mają większą łatwość reagowania na bodźce tego samego typu. Przeciwieństwem LTP jest LTD czyli , powodujące długotrwałe osłabienie reakcji synapsy. (pl)
- Long-term potentiation, LTP, en bestående förstärkning av synapserna i nervsystemet. LTP tros vara den fysiologiskt grundläggande effekt som skapar minnen. Långtidspotentiering(LTP) tros vara den cellulära och molekylära grunden bakom minne och inlärning.LTP är en långvarig förstärkning i signalöverföring mellan två neuron efter upprepad stimulering. LTP har oftast studerats i hippocampus, i synapser mellan axonterminaler i pyramidala neuron i CA3 regionen och pyramidala neuron i CA1regionen. Följande beskrivning visar vad forskning på LTP i detta område i hippocampus har visat. AMPA (α-amino-3-hydroxi-5-metylisoxazol-4-propansyra)och NMDA (N-metyl-D-aspartat) receptorer är ofta lokaliserade tillsammans på postsynaptiska celler och aktiveras av glutamat. AMPA receptorn är permeabel för natrium och kaliumjoner, NMDA är också permeabel för natrium och kaliumjoner men viktigare är att den har en hög permeabilitet för kalciumjoner. NMDA receptorn blockeras dock av magnesium vilket kan hindra natrium-och kalciumjonerna att ta sig igenom receptorn trots att glutamat har bundit till den. En aktionspotential i den presynaptiska nervcellen leder till frisättning av glutamat i axonterminalen.När aktionspotentialen är lågfrekvent kommer det att leda till att en liten mängd glutamat frisätts i synapsklyftan vilket kommer att leda till att AMPA receptorer öppnas vilket i sin tur leder till ett flöde av natriumjoner in i den postsynaptiska cellen. Detta orsakar en liten depolarisation i den postsynaptiska cellen.Glutamat binder också till NMDA receptorerna men inga joner kommer att passera genom receptorn på grund av magnesiumblockeringen. Den låga dosen glutamat genererar en reaktion men det är inte tillräckligt för att orsaka LTP. När en högfrekvent aktionspotential kommer till terminalerna frisätts en större mängd glutamat.Den högre koncentrationen glutamat kommer att orsaka en större depolarisering eftersom en större mängd natriumjoner kommer in i cellen då AMPA receptorerna är öppna under en längre tid. Den stora mängden natriumjoner inne i nervcellen kommer nu att repellera magnesiumblockeringen från NMDA receptorn genom en process som kallas elektrostatisk repulsion. Nu kommer NMDA receptorn som redan har glutamat bundet till sig att släppa in natrium och kalcium in i den postsynaptiska cellen. NMDA receptorn kräver alltså både en presynaptisk (bindandet av glutamat) och en postsynaptisk(kraftig depolarisation via aktivering av AMPA receptorerna) händelse för att den ska öppna. Inflödet av kalcium fungerar som en viktig andra budbärare som aktiverar många sekundära intracellulära kaskader. Ökningen av kalciumjoner inne i cellen bidrar till två faser av LTP. Under den tidiga fasen binder kalcium till sina specifika bindande protein vilket leder till att fler AMPAreceptorer placeras i det postsynaptiska cellmembranet, dessa AMPA receptorer finns sedan tidigare lagrade i den postsynaptiska cellen men tas upp till ytan i och med den tidiga fasen av LTP. Ökningen av AMPA receptorer i cellmembranet kommer att leda till att cellen är känsligare för framtida depolarisationer.Förändringar som sker i den tidiga fasen kräver enbart en kortvarig ökning av kalcium intracellulärt och de håller enbart i sig i några timmar. Den sena fasen av LTPkräver en mer långvarig intracellulär ökning av kalcium. I denna fas leder kalciumet till en ökning av transkriptionsfaktorer vilket i sin tur leder till ett ökat genuttryck och proteinsyntes. Som ett resultat av denna process tillverkas bland annat nya AMPA receptorer vilka sätts in i det postsynaptiska cellmembranet vid synapsen. Dessutom sker det en ökning av syntesen av de proteiner som kallas tillväxtfaktorer, dessa är involverade vid bildandet av nya synapser vilket är basen för synaptisk plasticitet. Den sena fasens förändringar kan bibehållas i allt från 24 timmar till en hel livstid. Det är viktigt att komma ihåg att LTP inte är en mekanism utan en konsekvens av ökad aktivitet mellan två neuroner. LTP leder till en ökning av AMPA receptorer och synaptiska kopplingar vilket tillåter att lågfrekventa aktionspotentialer i framtiden orsakar större depolarisationer i den postsynaptiska terminalen. (sv)
- 長期增強作用（英語：Long-term potentiation，LTP）又稱长时程增强作用、長期增益效應，是由于同步刺激两个神经元而发生在两个神经元信号传输中的一种持久的增强现象。这是与突触可塑性——突触改变强度的能力相关的几种现象之一。由于记忆被认为是由突触强度的改变来编码的，LTP被普遍视为构成学习与记忆基础的主要分子机制之一。 LTP是1966年泰耶·勒莫在兔海马体中发现的，一直以来是研究的热门主题。许多现代的LTP研究试图更好地了解其生物学基本原理，而其他一些研究则以探索LTP和行为学习之间的因果关系为目标。还有一些则试图开发通过提高LTP改善学习和记忆的方法，不管是采用药物手段还是其他手段。LTP还是临床研究的主题，比如在阿兹海默病和领域。 (zh)
- Долговременная потенциация (синоним: длительная потенциация; англ. Long-term potentiation, сокр. LTP) — усиление синаптической передачи между двумя нейронами, сохраняющееся на протяжении длительного времени после воздействия на синаптический проводящий путь. LTP участвует в механизмах синаптической пластичности, обеспечивающих нервную систему живого организма возможностью адаптироваться к изменяющимся условиям внешней среды. Большинство теоретиков нейрофизиологии полагают, что долговременная потенциация совместно с лежат в основе клеточных механизмов памяти и обучения. Период долговременной потенциации сопровождается повышенным фосфорилированием определенных нейрональних белков специфическими протеинкиназами. Результатом увеличения уровня катионов кальция в клетке является активация кальций-зависимых ферментов (кальпаина, фосфолипаз, кальций-кальмодулинзависимых протеинкиназ). Долговременная потенциация была открыта норвежским учёным Терье Лёмо (Terje Lømo) в 1966 году при проведении опытов на гиппокампах кроликов. Первая научная работа, описывающая процесс LTP, была опубликована Терье Лёмо и (Timothy Bliss) в 1973 году. (ru)
- Довготривала потенціація або тривала потенціація (англ. Long-term potentiation, LTP) — посилення синаптичної передачі між двома нейронами, що зберігається впродовж тривалого часу після дії на синаптичний . LTP бере участь у механізмах синаптичної пластичності, що забезпечує нервову систему живого організму можливістю адаптуватися до зміни умов навколишнього середовища. Більшість теоретиків нейрофізіології вважають, що довготривала потенціація пов'язана з довготривалим пригніченням і лежить в основі клітинних механізмів пам'яті і навчання. Довготривала потенціація була відкрита норвезьким ученим (Terje Lømo) в 1966 році при проведенні дослідження на гіпокампі кроликів. Перша наукова робота, що описує процес LTP, була опублікована Тер'є Лемо і (Timothy Bliss) в 1973 році. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Die Langzeitpotenzierung (englisch long-term potentiation, LTP) ist ein an Synapsen von Nervenzellen beobachtetes Phänomen. Sie stellt eine Form der synaptischen Plastizität dar. Unter LTP versteht man eine langandauernde (long-term) Verstärkung (potentiation) der synaptischen Übertragung. (de)
- Con il termine long-term potentiation (tradotto letteralmente: potenziamento a lungo termine), meglio conosciuto come LTP, in campo neurobiologico, ci si riferisce ad una forma di plasticità sinaptica che consiste in un aumento a lungo termine della trasmissione del segnale tra due neuroni, ottenuto stimolandoli in maniera sincrona. Si intende un particolare processo fisiologico caratterizzato da una serie di modificazioni molecolari indotte da una stimolazione tetanica sulla funzione e sulla microstruttura di una o più giunzioni sinaptiche. (it)
- Długotrwałe wzmocnienie synaptyczne (LTP z ang. Long-term potentiation) – zmiana formy synaptycznej powodująca wzrost wydajności przewodzenia synaptycznego. Powstaje pod wpływem serii intensywnych i szybkich bodźców, które dany akson (lub aksony) emituje w kierunku połączonych z nim dendrytów. W efekcie synapsy mają większą łatwość reagowania na bodźce tego samego typu. Przeciwieństwem LTP jest LTD czyli , powodujące długotrwałe osłabienie reakcji synapsy. (pl)
- 長期增強作用（英語：Long-term potentiation，LTP）又稱长时程增强作用、長期增益效應，是由于同步刺激两个神经元而发生在两个神经元信号传输中的一种持久的增强现象。这是与突触可塑性——突触改变强度的能力相关的几种现象之一。由于记忆被认为是由突触强度的改变来编码的，LTP被普遍视为构成学习与记忆基础的主要分子机制之一。 LTP是1966年泰耶·勒莫在兔海马体中发现的，一直以来是研究的热门主题。许多现代的LTP研究试图更好地了解其生物学基本原理，而其他一些研究则以探索LTP和行为学习之间的因果关系为目标。还有一些则试图开发通过提高LTP改善学习和记忆的方法，不管是采用药物手段还是其他手段。LTP还是临床研究的主题，比如在阿兹海默病和领域。 (zh)
- في العلوم العصبية، التأييد طويل الأمد (بالإنجليزية: long-term potentiation) هو تقوية مُستديمَة للمشابك العصبية بناءً على أنماط النشاط الأخيرة، وهي عبارة عن أنماط من النشاط المشبكي التي تُنتج زيادةً طويلة في انتقال الإشارات بين عصبونين. تنتج أنماط النشاط المشبكي هذه زيادة طويلة الأمد في نقل الإشارات بين عصبونين. يُعد التخميد طويل الأمد الحالة المعاكسة للتأييد طويل الأمد، إذ ينتج عنه انخفاض طويل الأمد في التقوية المشبكية. (ar)
- En neurociència, la potenciació a llarg termini és una intensificació duradora en la transmissió de senyals entre dues neurones que resulta de l'estimulació sincrònica d'ambdues. És un dels diversos fenòmens de la , la capacitat de la sinapsi química de canviar la seva força. Donat que es creu que els records estan codificats per modificacions de la força sinàptica, es considera la LTP com un dels mecanismes cel·lulars principals que subjau a l'aprenentatge i al procés de la memòria. La LTP comparteix molts trets amb la memòria a llarg termini. (ca)
- Dlouhodobá potenciace (Long-term potentiation, LTP) je v neurovědách trvalé posilování synapsí na základě nedávných vzorců aktivity. Jedná se o vzory synaptické aktivity, které způsobují dlouhodobý nárůst přenosu signálu mezi dvěma neurony. Opakem LTP je dlouhodobá deprese, která způsobuje dlouhodobý pokles synaptické síly. LTP je základem synaptické plasticity, tj. schopnosti chemických synapsí měnit svou sílu. Vzpomínky jsou kódovány modifikací synaptické síly, LTP je obecně považován za jeden z hlavních buněčných mechanismů, které jsou základem učení a paměti. (cs)
- En neurociencia, la potenciación a largo plazo (long-term potentiation, o LTP en inglés) es una intensificación duradera en la transmisión de señales entre dos o más neuronas que resulta de la estimulación sincrónica de ambas. Es uno de los varios fenómenos que subyacen a la plasticidad sináptica, la capacidad de la sinapsis química de cambiar su fuerza. Puesto que se piensa que los recuerdos están codificados por modificaciones de la fuerza sináptica, se considera ampliamente al LTP como uno de los mecanismos celulares principales que subyace al aprendizaje y la memoria. (es)
- In neuroscience, long-term potentiation (LTP) is a persistent strengthening of synapses based on recent patterns of activity. These are patterns of synaptic activity that produce a long-lasting increase in signal transmission between two neurons. The opposite of LTP is long-term depression, which produces a long-lasting decrease in synaptic strength. (en)
- En neurosciences, la potentialisation à long terme (PLT) est un renforcement persistant des synapses basé sur les derniers patrons d'activité. Ces derniers produisent une augmentation durable du taux de transmission du signal entre deux neurones. L'opposé de la PLT est la DLT (dépression synaptique à long terme). (fr)
- 장기강화(長期強化, LTP: Long-term potentiation) 또는 장기증강(長期增強)은 신경과학의 분야에서 신경세포를 동시에 자극하는 것에 의하여 두 신경세포의 신호전달이 지속적으로 향상되는 현상을 말한다. 신경세포는 시냅스 결합을 통하여 신호전달을 하며, 기억은 이 시냅스에 축적되어 있다고 여겨지며, 장기강화는 학습과 기억의 주요 세포학적 메커니즘의 하나로 여겨지고 있다. 예를 들면, 장기강화와 장기기억은 모두, 빠르게 그 기작이 시작되고, 새로운 단백질 합성에 의존하며, 연합성(Associativity)을 지니고, 몇 개월에 걸쳐 지속 가능하다. 장기강화는 모든 동물에게서 나타나는 비교적 단순한 고전적 조건화에서부터, 사람에게 보이는 복잡한 고등 인지까지, 다양한 종류의 학습을 설명하는 표상일 가능성이 있다. (ko)
- 神経科学の分野において、長期増強（ちょうきぞうきょう、英: Long-term potentiation、略称: LTP）は、神経細胞を同時刺激することにより2つの神経細胞間の信号伝達が持続的に向上する現象である。神経細胞はシナプス結合を介して信号伝達しており、記憶はこのシナプスに貯えられていると信じられているので、長期増強は学習と記憶の根底にある主要な細胞学的機構の1つであると広く考えられている。 長期増強と長期記憶には多くの共通点が存在するため、長期増強は学習の細胞学的機構の有力な候補となっている。例えば、長期増強と長期記憶はともに、急速に開始され、新しいタンパク質の生合成に依存していて、連合性をもち、何か月もの持続が可能である。長期増強は、すべての動物に見られる比較的単純な古典的条件づけから、ヒトに見られるより複雑な高次の認知までの、様々な種類の学習を説明する現象である可能性がある。 (ja)
- Langetermijnpotentiëring (LTP) is een langdurige verhoging van doeltreffendheid van een synaps. LTP impliceert een versterking van de synaptische verbinding tussen twee neuronen door gelijktijdige activatie van het presynaptische en postsynaptische neuron. Het wordt gezien als een elektrofysiologische manifestatie van het principe van synaptische versterking dat door Donald Hebb voor het eerst is beschreven. De biologische mechanismen achter langetermijnpotentiëring zijn nog niet geheel duidelijk, maar men neemt aan dat het bijdraagt aan synaptische plasticiteit bij dieren en mensen. Veel theorieën betreffende het leren zien langetermijnpotentiëring en het tegengestelde process als de cellulaire basis van leren en geheugen.LTP werd in 1966 ontdekt door en is sindsdien een populair onderw (nl)
- Em neurociência, potenciação de longa duração (Long Term Potentiation ou LTP, em inglês) é uma melhoria duradoura na transmissão do sinal entre dois neurônios que resulta de estimulá-los de forma síncrona. É um dos vários fenômenos que contribuem para a plasticidade sináptica, a capacidade das sinapses químicas de mudar sua potência. Acredita-se que a memória é codificada por modificação da força sináptica, por isso a LTP é amplamente considerada como um dos principais mecanismos celulares que está na base da aprendizagem e memória. (pt)
- Long-term potentiation, LTP, en bestående förstärkning av synapserna i nervsystemet. LTP tros vara den fysiologiskt grundläggande effekt som skapar minnen. Långtidspotentiering(LTP) tros vara den cellulära och molekylära grunden bakom minne och inlärning.LTP är en långvarig förstärkning i signalöverföring mellan två neuron efter upprepad stimulering. LTP har oftast studerats i hippocampus, i synapser mellan axonterminaler i pyramidala neuron i CA3 regionen och pyramidala neuron i CA1regionen. Följande beskrivning visar vad forskning på LTP i detta område i hippocampus har visat. (sv)
- Долговременная потенциация (синоним: длительная потенциация; англ. Long-term potentiation, сокр. LTP) — усиление синаптической передачи между двумя нейронами, сохраняющееся на протяжении длительного времени после воздействия на синаптический проводящий путь. LTP участвует в механизмах синаптической пластичности, обеспечивающих нервную систему живого организма возможностью адаптироваться к изменяющимся условиям внешней среды. Большинство теоретиков нейрофизиологии полагают, что долговременная потенциация совместно с лежат в основе клеточных механизмов памяти и обучения. (ru)
- Довготривала потенціація або тривала потенціація (англ. Long-term potentiation, LTP) — посилення синаптичної передачі між двома нейронами, що зберігається впродовж тривалого часу після дії на синаптичний . LTP бере участь у механізмах синаптичної пластичності, що забезпечує нервову систему живого організму можливістю адаптуватися до зміни умов навколишнього середовища. Більшість теоретиків нейрофізіології вважають, що довготривала потенціація пов'язана з довготривалим пригніченням і лежить в основі клітинних механізмів пам'яті і навчання. (uk)
|
