| dbo:abstract
|
- Památník Mininovi a Požarskému (rusky Памятник Минину и Пожарскому, Pamjatnik Mininu i Požarskomu) je bronzová plastika sochaře , která je umístěna před Chrámem Vasila Blaženého na Rudém náměstí v Moskvě. (cs)
- Das Denkmal für Minin und Poscharski (russisch Памятник Минину и Пожарскому) ist eine 20 Tonnen schwere Bronzeplastik des Bildhauers Iwan Martos, die vor der Basilius-Kathedrale auf dem Roten Platz in Moskau steht. Das Denkmal wurde am 20. Februar 1818 eingeweiht und erinnert an, wie es wörtlich in der Inschrift lautet, „den Bürger Minin und den Fürsten Poscharski“, die Anführer des Volksaufstandes gegen die polnische Intervention 1611, und ihren Sieg über die Polen 1612. (de)
- El Monumento a Minin y Pozharski (ruso: Па́мятник Ми́нину и Пожа́рскому) es una estatua de bronce en la Plaza Roja en Moscú, Rusia que se encuentra al frente de la Catedral de San Basilio. Conmemora al príncipe Dmitri Pozharski y al comerciante y carnicero Kuzmá Minin, quienes reunieron un ejército voluntario ruso y expulsaron de Moscú a las fuerzas de la República de las Dos Naciones bajo las órdenes del rey Segismundo III Vasa, poniendo punto final al Periodo Tumultuoso en 1612. Fue la primera escultura monumental en la historia de Rusia. (es)
- The Monument to Minin and Pozharsky (Russian: Па́мятник Ми́нину и Пожа́рскому) is a bronze statue designed by Ivan Martos and located on the Red Square in Moscow, Russia, in front of Saint Basil's Cathedral. The statue commemorates Prince Dmitry Pozharsky and Kuzma Minin, who gathered an all-Russian volunteer army and expelled the forces of the Polish–Lithuanian Commonwealth under the command of King Sigismund III of Poland from Moscow, thus putting an end to the Time of Troubles in 1612. The monument was conceived by the Free Society of Lovers of Literature, Science, and the Arts to commemorate the 200th anniversary of those events. Construction was funded by public conscription in Nizhny Novgorod, the city from where Minin and Pozharsky came to save Moscow. Tsar Alexander I, however, decided the monument should be installed on Red Square next to the Moscow Kremlin rather than in Nizhny Novgorod. The competition for the best design was won by the celebrated sculptor Ivan Martos in 1808. Martos completed a model, which was approved by Dowager Empress Maria Feodorovna and the Russian Academy of Fine Arts in 1813. Casting work using 500 kilograms (1,100 lb) of copper was carried out in 1816 in St Petersburg. The base, made of three massive blocks of granite from Finland, was also carved at St Petersburg. Moving the statue and base to Moscow presented logistical challenges and was accomplished in winter by using the frozen waterways. However, in the wake of Napoleon's invasion of Russia, the monument could not be unveiled until 1818. The front of the base carries a bronze plaque depicting a scene of patriotic citizens sacrificing their property for the benefit of the motherland. On the left is an image of the sculptor Martos giving away his two sons (one of whom was killed in 1813). The plaque reads "Гражданину Минину и Князю Пожарскому благодарная Россія. Лѣта 1818", or in English, "In memory of citizens Minin and Grand Duke Pozharsky, in 1818 by grateful Russians". Originally, the statue stood in the centre of Red Square, with Minin extending his hand towards the Moscow Kremlin. However, after the 1917 Revolution, the Communist authorities found the monument was obstructing parades on the square and discussed its demolition or transfer to some indoor museum. In 1936, the statue was moved closer to the cathedral where it remains to the present day. On the first celebration of the Unity Day (November 4, 2005) an almost exact copy of this monument by Zurab Tsereteli was erected in Nizhny Novgorod. The copy is 5 cm shorter than the Moscow original. As it was originally conceived by the sculptor Martos, Prince Pozharsky and Minin were standing side by side. But nobility opposed the concept. It wasn't appropriate for people of different classes to be portrayed on equal terms. Martos redesigned the concept. He has turned the 17th-century heroes of the resistance into ancient history characters. Inequality is highlighted by clothing. Noble prince is in a toga, Minin is in a shirt and trousers. In 2021-22 the monument underwent an extensive restoration, which was performed without displacing or moving the monument. (en)
- Monumen Minin dan Pozharsky (bahasa Rusia: Памятник Минину и Пожарскому, Pamyatnik Mininu i Pozharskomu) adalah monumen berupa patung yang terbuat dari perunggu di Lapangan Merah, Moskwa, Rusia. Monumen ini dibuat untuk mengenang jasa Pangeran Dmitry Pozharsky dan Kuzma Minin yang mengumpulkan tentara sukarela dari seluruh Rusia dan berhasil mengusir pasukan Persemakmuran Polandia-Lituania dari Moskwa yang menandai berakhirnya pada tahun 1612. Awalnya, monumen ini terletak di tengah-tengah Lapangan Merah di mana Pozharsky melambaikan tangannya ke arah Kremlin. Akan tetapi, setelah Revolusi Oktober, pemerintah Uni Soviet berencana untuk menghancurkan atau memindahkan monumen ini ke museum karena dianggap menghalangi jalan untuk melakukan parade militer. Pada tahun 1936, monumen ini dipindahkan ke dekat Katedral Santo Basil dan bertahan sampai sekarang. (in)
- Il monumento a Minin e Požarskij (in russo: памятник Минину и Пожарскому?) è una statua bronzea che si trova nella Piazza Rossa di Mosca di fronte alla cattedrale di San Basilio. La statua commemora il principe Dmitrij Požarskij e Kuz'ma Minin, che raccolsero un esercito di volontari russi ed espulsero i polacchi dal Cremlino, mettendo fine al Periodo dei torbidi nel 1612. Il monumento fu concepito per commemorare il 200º anniversario degli eventi. La gara dei progetti venne vinta dal rinomato scultore Ivan Petrovič Martos nel 1808. A causa della campagna di Russia di Napoleone, il monumento non poté essere inaugurato prima del 1818. La costruzione venne finanziata da una raccolta pubblica a Nižnij Novgorod, la città da dove vennero Minin e Požarskij per salvare Mosca. Lo zar Alessandro I, però, optò per sistemare il monumento nella Piazza Rossa di Mosca invece che a Nižnij Novgorod. In origine, la statua era posta nel centro della piazza, con Požarskij che aveva la mano indirizzata verso il Cremlino. Le Autorità sovietiche, per le quali il monumento ostacolava le parate militari, discussero se demolirlo o spostarlo in un museo. Nel 1936 la statua venne spostata vicina alla cattedrale, dove è rimasta fino ad oggi. (it)
- Pomnik Minina i Pożarskiego (ros. Памятник Минину и Пожарскому) – grupa rzeźbiarska z brązu, wykonana przez Iwana Martosa, usytuowana przed Cerkwią Wasyla Błogosławionego na Placu Czerwonym. Jest to pierwszy pomnik w Moskwie, powstał w latach 1807–1818. Pomnik poświęcony Kuźmie Mininowi i Dymitrowi Michajłowiczowi Pożarskiemu, jednym z przywódców zbrojnych oddziałów ochotników (Народное ополчение) w czasie polskiej interwencji podczas wielkiej smuty i wyparciu sił polsko-litewskich z Moskwy w 1612 roku. Napis na pomniku głosi: „Obywatelowi Mininowi i księciu Pożarskiemu, wdzięczna Rosja, latem 1818”. Pomnik został ufundowany przez mieszkańców Niżnego Nowogrodu i miał powstać na 200-lecie zwycięstwa nad Polakami. Przeszkodziła temu wojna z Napoleonem i ostatecznie ukończono go w 1818 roku. W 1931 roku władze sowieckie przesunęły pomnik z centralnego miejsca Placu Czerwonego pod Cerkiew Wasyla Błogosławionego, gdzie stoi do dziś. Od 2005 roku pod pomnikiem odbywają się centralne obchody Dnia Jedności Narodowej, święta narodowego Rosji (4 listopada). W tym samym roku w Niżnym Nowogrodzie odsłonięto dokładną kopię moskiewskiego pomnika. (pl)
- Monumento a Minin e Pojarski (em russo: Памятник Минину è Пожарскому) é uma estátua de bronze localizada na Praça Vermelha, em Moscou, Rússia, em frente à Catedral de São Basílio. A estátua homenageia os príncipes Dmitri Pojarski e Kuzma Minin, que reuniram um exército de voluntários de toda a Rússia e expulsaram da capital russa as forças da República das Duas Nações sob o comando do rei Sigismundo III da Polônia, pondo assim termo ao Tempo de Dificuldades em 1612. O monumento foi concebido pela Sociedade Livre de Amantes da Literatura, Ciência e das Artes para comemorar o 200º aniversário desses eventos. A construção foi financiada pelo público em Nizhny Novgorod, a cidade de onde Minin e Pojarski vieram para salvar Moscou. O czar Alexandre I, no entanto, decidiu que o monumento deveria ser instalado na Praça Vermelha, ao lado do Kremlin de Moscou e não em Nizhny Novgorod. A concorrência para o melhor projeto foi ganha pelo famoso escultor Ivan Martos em 1808. Martos completou um modelo, que foi aprovado pela Imperatriz Maria Feodorovna e a Academia Russa de Belas Artes em 1813. O trabalho de fundição usou 1100 libras de cobre e foi realizado em 1816 em São Petersburgo. A base, feita de três blocos maciços de granito da Finlândia, também foi esculpida em São Petersburgo. Mover a estátua e a sua base para Moscou foi um desafio logístico que foi feito no inverno, usando os canais congelados. No entanto, por conta da invasão da Rússia por Napoleão, o monumento não poderia ser revelado até 1818. A frente da base carrega uma placa de bronze que descreve uma cena de cidadãos sacrificando sua propriedade para o benefício da pátria. À esquerda está uma imagem do escultor Martos dando seus dois filhos (um dos quais foi morto em 1813). Originalmente, a estátua ficou no centro da Praça Vermelha, com Minin estendendo a mão em direção ao Kremlin de Moscou. No entanto, após a Revolução de 1917, as autoridades comunistas acharam que o monumento estava obstruindo os desfiles na praça e discutiram sua demolição ou transferência para o interior de algum museu. Em 1936, a estátua foi movida mais perto da catedral, onde permanece até os dias atuais. Na primeira celebração do Dia da Unidade Popular (4 de novembro de 2005) uma cópia quase exata do monumento por Zurab Tsereteli foi erguida em Nizhny Novgorod. A cópia é apenas 5 centímetros mais baixa do que a original em Moscou. (pt)
- Па́мятник Ми́нину и Пожа́рскому — скульптурный монумент, посвящённый предводителям Второго народного ополчения 1612 года, а также окончанию Смутного времени и изгнанию польских интервентов из России. Является первым крупным скульптурным памятником в Москве. Был создан по проекту архитектора Ивана Мартоса в 1818 году. Памятник выполнен в стиле классицизма, что объясняется монументальностью форм и плавностью объёмов. Монумент состоит из бронзовой скульптурной группы и гранитного пьедестала с бронзовыми барельефами. Пьедестал украшен барельефами с двух сторон и надписью: «Гражданину Минину и Князю Пожарскому благодарная Россія. Лѣта 1818». Высота памятника (без террасы) составляет примерно 8,3 м, по другим данным — 8,6 м и 8,8 м. (ru)
- Па́м'ятник Мі́ніну й Пожа́рському — скульптурна група з бронзи, створена українцем Іваном Мартосом, що встановлена біля Собору Василія Блаженного на Красній площі Москви. (uk)
- 米甯和波紮爾斯基紀念碑（俄語：Па́мятник Ми́нину и Пожа́рскому）是俄羅斯首都莫斯科紅場的一個銅質雕像，位於聖瓦西里主教座堂之前。紀念碑上有德米特里·米哈伊洛維奇·波扎爾斯基和庫茲馬·米寧的雕像，這兩個人都是俄羅斯在俄羅斯混亂時期抵抗波蘭立陶宛聯邦侵略的英雄人物。米寧和波扎爾斯基紀念碑完成於1818年，原本位於紅場的中央。1936年，紀念碑被移動到了現在的位置。 纪念碑上有旧俄语铭文：“纪念公民米宁与波扎尔斯基大公，感激的俄罗斯人于1818年立”（俄语原文：Гражданину Минину и Князю Пожарскому благодарная Россія. Лѣта 1818）。 為慶祝第一個俄罗斯民族统一日（2005年11月4日），由祖拉布·采列捷利創作的微縮複製品在下諾夫哥羅德完成。複製品僅比莫斯科的原件矮5 cm。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Památník Mininovi a Požarskému (rusky Памятник Минину и Пожарскому, Pamjatnik Mininu i Požarskomu) je bronzová plastika sochaře , která je umístěna před Chrámem Vasila Blaženého na Rudém náměstí v Moskvě. (cs)
- Das Denkmal für Minin und Poscharski (russisch Памятник Минину и Пожарскому) ist eine 20 Tonnen schwere Bronzeplastik des Bildhauers Iwan Martos, die vor der Basilius-Kathedrale auf dem Roten Platz in Moskau steht. Das Denkmal wurde am 20. Februar 1818 eingeweiht und erinnert an, wie es wörtlich in der Inschrift lautet, „den Bürger Minin und den Fürsten Poscharski“, die Anführer des Volksaufstandes gegen die polnische Intervention 1611, und ihren Sieg über die Polen 1612. (de)
- El Monumento a Minin y Pozharski (ruso: Па́мятник Ми́нину и Пожа́рскому) es una estatua de bronce en la Plaza Roja en Moscú, Rusia que se encuentra al frente de la Catedral de San Basilio. Conmemora al príncipe Dmitri Pozharski y al comerciante y carnicero Kuzmá Minin, quienes reunieron un ejército voluntario ruso y expulsaron de Moscú a las fuerzas de la República de las Dos Naciones bajo las órdenes del rey Segismundo III Vasa, poniendo punto final al Periodo Tumultuoso en 1612. Fue la primera escultura monumental en la historia de Rusia. (es)
- Па́м'ятник Мі́ніну й Пожа́рському — скульптурна група з бронзи, створена українцем Іваном Мартосом, що встановлена біля Собору Василія Блаженного на Красній площі Москви. (uk)
- 米甯和波紮爾斯基紀念碑（俄語：Па́мятник Ми́нину и Пожа́рскому）是俄羅斯首都莫斯科紅場的一個銅質雕像，位於聖瓦西里主教座堂之前。紀念碑上有德米特里·米哈伊洛維奇·波扎爾斯基和庫茲馬·米寧的雕像，這兩個人都是俄羅斯在俄羅斯混亂時期抵抗波蘭立陶宛聯邦侵略的英雄人物。米寧和波扎爾斯基紀念碑完成於1818年，原本位於紅場的中央。1936年，紀念碑被移動到了現在的位置。 纪念碑上有旧俄语铭文：“纪念公民米宁与波扎尔斯基大公，感激的俄罗斯人于1818年立”（俄语原文：Гражданину Минину и Князю Пожарскому благодарная Россія. Лѣта 1818）。 為慶祝第一個俄罗斯民族统一日（2005年11月4日），由祖拉布·采列捷利創作的微縮複製品在下諾夫哥羅德完成。複製品僅比莫斯科的原件矮5 cm。 (zh)
- The Monument to Minin and Pozharsky (Russian: Па́мятник Ми́нину и Пожа́рскому) is a bronze statue designed by Ivan Martos and located on the Red Square in Moscow, Russia, in front of Saint Basil's Cathedral. The statue commemorates Prince Dmitry Pozharsky and Kuzma Minin, who gathered an all-Russian volunteer army and expelled the forces of the Polish–Lithuanian Commonwealth under the command of King Sigismund III of Poland from Moscow, thus putting an end to the Time of Troubles in 1612. (en)
- Monumen Minin dan Pozharsky (bahasa Rusia: Памятник Минину и Пожарскому, Pamyatnik Mininu i Pozharskomu) adalah monumen berupa patung yang terbuat dari perunggu di Lapangan Merah, Moskwa, Rusia. Monumen ini dibuat untuk mengenang jasa Pangeran Dmitry Pozharsky dan Kuzma Minin yang mengumpulkan tentara sukarela dari seluruh Rusia dan berhasil mengusir pasukan Persemakmuran Polandia-Lituania dari Moskwa yang menandai berakhirnya pada tahun 1612. (in)
- Il monumento a Minin e Požarskij (in russo: памятник Минину и Пожарскому?) è una statua bronzea che si trova nella Piazza Rossa di Mosca di fronte alla cattedrale di San Basilio. La statua commemora il principe Dmitrij Požarskij e Kuz'ma Minin, che raccolsero un esercito di volontari russi ed espulsero i polacchi dal Cremlino, mettendo fine al Periodo dei torbidi nel 1612. (it)
- Pomnik Minina i Pożarskiego (ros. Памятник Минину и Пожарскому) – grupa rzeźbiarska z brązu, wykonana przez Iwana Martosa, usytuowana przed Cerkwią Wasyla Błogosławionego na Placu Czerwonym. Jest to pierwszy pomnik w Moskwie, powstał w latach 1807–1818. Pomnik został ufundowany przez mieszkańców Niżnego Nowogrodu i miał powstać na 200-lecie zwycięstwa nad Polakami. Przeszkodziła temu wojna z Napoleonem i ostatecznie ukończono go w 1818 roku. W 1931 roku władze sowieckie przesunęły pomnik z centralnego miejsca Placu Czerwonego pod Cerkiew Wasyla Błogosławionego, gdzie stoi do dziś. (pl)
- Monumento a Minin e Pojarski (em russo: Памятник Минину è Пожарскому) é uma estátua de bronze localizada na Praça Vermelha, em Moscou, Rússia, em frente à Catedral de São Basílio. A estátua homenageia os príncipes Dmitri Pojarski e Kuzma Minin, que reuniram um exército de voluntários de toda a Rússia e expulsaram da capital russa as forças da República das Duas Nações sob o comando do rei Sigismundo III da Polônia, pondo assim termo ao Tempo de Dificuldades em 1612. (pt)
- Па́мятник Ми́нину и Пожа́рскому — скульптурный монумент, посвящённый предводителям Второго народного ополчения 1612 года, а также окончанию Смутного времени и изгнанию польских интервентов из России. Является первым крупным скульптурным памятником в Москве. Был создан по проекту архитектора Ивана Мартоса в 1818 году. (ru)
|
