| dbo:abstract
|
- Publi Tarruntè Patern (en llatí Publius Tarruntenus Paternus) (145-186) va ser un jurista, polític i escriptor de dret i tàctiques militars de l'Imperi Romà. Era secretari de Marc Aureli i va participar en missions diplomàtiques durant la primera guerra marcomana. A l'inici de la segona guerra, l'emperador el nomenà prefecte del pretori, assumint el control de l'exèrcit imperial i obtenint una victòria determinant sobre els Marcomans i altres tribus. Un cop mort Marc Aureli, va seguir en el càrrec sota el regnat de Còmmode, però va caure en desgràcia quan va ordenar l'execució de Saoter, camarlenc favorit de l'emperador. Saoter havia acumulat molt de poder i era odiat per molts, incloent Patern qui el culpava de la mala reputació de l'emperador. Així, després de l'intent frustrat per assassinar Còmmode per part d'Ànnia Lucil·la i Marc Ummidi Quadrat, Patern el va fer matar. Malauradament per ell, aquesta acció va enfurismar a Còmmode, que el va fer renunciar del càrrec. Poc després l'altre prefecte del pretori, Tigidi Perennis, el va acusar de participar en una conspiració contra l'emperador i Patern fou arrestat i executat, juntament amb alguns familiars i amics. Les seves obres van ser una de les fonts que Vegeti utilitzà per escriure De Re Militari de la que hi ha dos fragments al Digest. Vegeti (Vegetius) anomena a Patern Diligentissinus assertor juris mlilitaris. (ca)
- Publius Taruttienus Paternus (auch Tarruntenus Paternus) war ein römischer Ritter, der im 2. Jahrhundert lebte. Unter dem Kaiser Mark Aurel absolvierte er eine bemerkenswerte juristische und militärische Karriere, die mit seiner Aufnahme in den Senat und das im Rang als Konsular vervollständigt wurde. Er wurde 182, zwei Jahre nach dem Herrschaftsantritt des Commodus, wegen angeblichen Hochverrats angeklagt und später hingerichtet. (de)
- Publius Tarrutenius Paternus was a Roman eques who flourished during the reign of emperor Marcus Aurelius. He achieved several military successes, leading first to his appointment as praetorian prefect and subsequently to his adlection into the Roman Senate. Paternus was accused of treason by Aurelius' son and successor Commodus, and executed. (en)
- Publio Tarutieno Paterno (in latino: Publius Tarutienus Paternus; prima del 145 – 186) è stato un politico militare, avvocato, scrittore di diritto e tattica militare dell'Impero romano.Fu segretario ab epistulis latinis di Marco Aurelio dal 171 ed incaricato di una missione diplomatica presso il popolo dei Cotini, a nord del Danubio, durante la prima guerra marcomannica. Con l'inizio della seconda fase della guerra marcomannica viene nominato Prefetto del pretorio (dal 178 al 182), ricoprendo il ruolo fondamentale nella guerra di comandante in capo dell'esercito imperiale. Ottenne una vittoria determinante ai fini della guerra, battendo una coalizione di popoli barbari (che si presume fosse composta da Marcomanni, Quadi e Naristi), in una battaglia che Cassio Dione racconta, durata un intero giorno. Tigidio Perenne, divenuto anch'egli prefetto, lo rimosse da questo incarico e gli conferì il rango onorario di ex-console, ma poco dopo Paterno si trovò coinvolto in un complotto contro l'imperatore Commodo, forse costruito su false accuse da parte dell'altro prefetto del pretorio Tigidio Perenne, e fu messo a morte (185/186). (it)
- Publius Taruttienus Paternus (inne formy Tarrutenius Paternus, Tarrutenus Paternus) (zm. 182) – prefekt pretorian (177 lub 179–182), senator i wybitny prawnik w czasach Marka Aureliusza i Kommodusa. Paternus był synem Publiusza i należał do tribus Poblilia i dlatego być może pochodził z Werony. Prawdopodobnie jego córką była Taruttiena. W 171 brał udział w wojnach markomańskich, gdy towarzyszył cesarzowi w walkach z Germanami nad Dunajem. Pełnił funkcję sekretarza (ab epistulis Latinis) w kancelarii Marka Aureliusza. Prowadził rozmowy z celtyckimi Kotynami, którzy nie chcieli walczyć przeciwko Markomanom. Według datowanej na 6 lipca 177 inskrypcji Tabula Banasitana należał do rady cesarskiej Marka Aureliusza (consilium principis) i wtedy prawdopodobnie został prefektem pretorian wspólnie z . W 179 dowodził, już bez wątpienia jako prefekt pretorian, oddziałami rzymskimi w walkach przeciwko Scytom. Prawdopodobnie za osiągnięte zwycięstwo w wojnie ze Scytami otrzymał od senatu odznaki konsularne (ornameta consularia) i został uhonorowany posągiem na Forum Trajana. Paternus napisał dzieło dotyczące wojskowości pod tytułem De re militari lub Militarium, które nie zachowało się, ale było jednym ze źródeł dla podręcznika wojskowości Flawiusza Wegecjusza Renatusa. Paternus był wybitnym prawnikiem o czym świadczy określenie go przez Wegecjusza jako diligentissimus iuris militaris adsertor, czyli najwybitniejszego znawcy prawa wojskowego. Kompilatorzy prawa za czasów cesarza Justyniana korzystali w Digesta z jego dzieł. Na Paternusa powoływali się znawcy prawa wojskowego tacy, jak czy Emiliusz Macer, w kwestiach zadań budowlanych dla żołnierzy, dyscypliny wojskowej czy traktowania zdrajców i dezerterów. W 182 Paternus wziął udział w nieudanym spisku na życie Kommodusa, który zawiązali Marek Ummidiusz Kwadratus, siostrzeniec Marka Aureliusza i Lucylla, siostra Kommodusa. Następnie razem z drugim prefektem pretorian przyczynił się do zamordowania , pokojowca cesarskiego (kubikulariusza, łac. cubicularius) i ulubieńca Kommodusa. Jednakże po zabójstwie Saoterusa, Perennis wykorzystał sytuację i namówił Kommodusa do usunięcia Paternusa z urzędu dowódcy gwardii pretoriańskiej pod zarzutem przeszkadzania w wykryciu i ukaraniu spiskowców. Po kilku dniach Paternus został oskarżony o udział w spisku mającym na celu przejęcie władzy cesarskiej przez . Dowodem zaangażowania w spisek miało być obiecanie córki Paternusa za żonę synowi Julianusa. Zgładzono wtedy Paternusa i szereg ważnych osób, między innymi jego przyjaciela , który zarządzał kancelarią cesarską. Po usunięciu z urzędu prefekta pretorianów Paternus został włączony do senatu i otrzymał togę z purpurowym obramowaniem. Wcześniej otrzymał odznaki konsularne. Według rekonstrukcji inskrypcji mógł posiadać senatorski tytuł vir clarissimus. (pl)
- Публій Таррунтеній Патерн (*Publius Tarutienus Paternus, 145 —186) — державній та військовий діяч, правник часів Римської імперії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Publius Taruttienus Paternus (auch Tarruntenus Paternus) war ein römischer Ritter, der im 2. Jahrhundert lebte. Unter dem Kaiser Mark Aurel absolvierte er eine bemerkenswerte juristische und militärische Karriere, die mit seiner Aufnahme in den Senat und das im Rang als Konsular vervollständigt wurde. Er wurde 182, zwei Jahre nach dem Herrschaftsantritt des Commodus, wegen angeblichen Hochverrats angeklagt und später hingerichtet. (de)
- Publius Tarrutenius Paternus was a Roman eques who flourished during the reign of emperor Marcus Aurelius. He achieved several military successes, leading first to his appointment as praetorian prefect and subsequently to his adlection into the Roman Senate. Paternus was accused of treason by Aurelius' son and successor Commodus, and executed. (en)
- Публій Таррунтеній Патерн (*Publius Tarutienus Paternus, 145 —186) — державній та військовий діяч, правник часів Римської імперії. (uk)
- Publi Tarruntè Patern (en llatí Publius Tarruntenus Paternus) (145-186) va ser un jurista, polític i escriptor de dret i tàctiques militars de l'Imperi Romà. Era secretari de Marc Aureli i va participar en missions diplomàtiques durant la primera guerra marcomana. A l'inici de la segona guerra, l'emperador el nomenà prefecte del pretori, assumint el control de l'exèrcit imperial i obtenint una victòria determinant sobre els Marcomans i altres tribus. (ca)
- Publio Tarutieno Paterno (in latino: Publius Tarutienus Paternus; prima del 145 – 186) è stato un politico militare, avvocato, scrittore di diritto e tattica militare dell'Impero romano.Fu segretario ab epistulis latinis di Marco Aurelio dal 171 ed incaricato di una missione diplomatica presso il popolo dei Cotini, a nord del Danubio, durante la prima guerra marcomannica. Con l'inizio della seconda fase della guerra marcomannica viene nominato Prefetto del pretorio (dal 178 al 182), ricoprendo il ruolo fondamentale nella guerra di comandante in capo dell'esercito imperiale. (it)
- Publius Taruttienus Paternus (inne formy Tarrutenius Paternus, Tarrutenus Paternus) (zm. 182) – prefekt pretorian (177 lub 179–182), senator i wybitny prawnik w czasach Marka Aureliusza i Kommodusa. Paternus był synem Publiusza i należał do tribus Poblilia i dlatego być może pochodził z Werony. Prawdopodobnie jego córką była Taruttiena. Po usunięciu z urzędu prefekta pretorianów Paternus został włączony do senatu i otrzymał togę z purpurowym obramowaniem. Wcześniej otrzymał odznaki konsularne. Według rekonstrukcji inskrypcji mógł posiadać senatorski tytuł vir clarissimus. (pl)
|
