Eurocopa 2008

Organización

Equipos participantes

Desarrollu

Resultaos

Estadístiques

Premios y reconocencies

Ver tamién

Referencies

Enllaces esternos

Eleición

Sedes

Árbitros

Balón del tornéu

Xugador d'oru

Primer fase

Segunda fase

Final

Tabla de rendimientu

Goliadores

Xugador del tornéu y equipu ideal

Xugador del partíu

Grupu A

Grupu B

Grupu C

Grupu D

Cuartos de final

Semifinales

Eurocopa 2008
	Fußball-Europameisterschaft 2008 (de); Championnat d'Europe de football 2008 (fr); 2008 UEFA European Championship (en)
Xeneral
Deporte	fútbol
Estadiu	Tivoli Neu (es) , Hypo-Arena (es) , Letzigrund (es) , Estadiu Ernst Happel, Stadion Wankdorf (es) , Red Bull Arena (es) , St. Jakob Park (es) y Stade de Genève (es)
Estáu	Austria y Suiza
Data de principiu	8 de xunu de 2008
Data de fin	29 de xunu de 2008
Edición	13
Organizador	UEFA
Ganador	seleición masculina de fútbol d'España
Eventu final	Final de la Eurocopa 2008 (es)
Estadístiques
Participantes	16
Partíos disputaos	31
Asistencia total	1 140 902
Cronoloxía
Otros datos
	Web oficial

La Eurocopa 2008 (oficialmente, Campeonatu Européu de Fútbol de la UEFA o UEFA EURO 2008™) foi la XIII edición de la Eurocopa, el principal tornéu ente seleiciones de fútbol europees entamáu pola UEFA. Esta versión del tornéu realizar n'Austria y Suiza, ente'l 7 de xunu y el 29 de xunu de 2008, siendo la segunda ocasión en que'l tornéu foi entamáu por dos países (tres la Eurocopa 2000 realizada en Bélxica y los Países Baxos) y la primera que foi allugada por caúna d'estes naciones.

La candidatura d'Austria y Suiza foi proclamada pol Comité Xeneral de la UEFA, el 12 d'avientu de 2002, superando a un total de seis candidatures. 16 seleiciones participaron nel eventu, 14 de les cualos axudicáronse la so participación nesti tornéu en superando un procesu clasificatorio apostáu ente 2006 y 2007 por 52 equipos, a les que se sumaron les seleiciones d'Austria y Suiza, clasificaes automáticamente na so calidá de anfitrionas. Los equipos participantes fueron estremaos en cuatro grupos de cuatro equipos cada unu; n'apostando un sistema de toos-contra-toos formatu de lliga en cada grupu, los dos meyores de cada unu clasificaron a la siguiente ronda. Los ocho clasificaos enfrentáronse darréu nun sistema d'eliminación direuta hasta determinar al campeón. La final apostar nel Estadiu Ernst Happel de Viena. En dichu partíu, España llogró'l so segundu títulu continental al ganar a Alemaña por 1:0.

Envalórase que 1.050.000 persones asistieron a los 31 partíos apostaos mientres la fase final del tornéu y que l'audiencia acumulada del eventu per televisión algamó los 8.000 millones d'espectadores a nivel mundial,^[1] convirtiéndolo n'unu de los eventos deportivos más vistu de 2008, xunto a los Xuegos Olímpicos de Beixín 2008.^[2]

La candidatura d'Austria y Suiza pa entamar la Eurocopa 2008 foi escoyida pol Congresu de la UEFA, el 12 d'avientu de 2002, nuna eleición a la cual presentáronse orixinalmente un total de siete candidatures.

La propuesta surdió depués de la derrota de la candidatura binacional que llevó Austria xunto a Hungría pa la Eurocopa 2004, que foi apostada finalmente en Portugal; tres ellos, la Federación Austriaca de Fútbol (ÖFB) y l'Asociación Suiza de Fútbol (ASF) empezaron los preparativos pa una candidatura conxunta. Cola tema Close to you ('Cerca de ti' n'inglés), la candidatura tresalpina presentó un compactu plan enfocáu n'agospiamientu con calidá d'altu nivel, escelentes servicios de telecomunicaciones y tresportes (especialmente ferroviariu) y con facilidaes pal esplegue de seguridá.^[3]

La candidatura austru-suiza foi considerada dende'l primer momentu como la principal favorita por sobre los siete restantes candidatures. Hungría presentar de manera solitaria, al igual que Rusia. Sicasí, la mayoría de les candidatures fueron multinacionales: una candidatura céltica conxunta d'Escocia ya Irlanda, una formada por Grecia y Turquía, otra compuesta por Croacia y Bosnia y Herzegovina y a lo último, una candidatura escandinava presentada por cuatro países (Dinamarca, Finlandia, Noruega y Suecia).

La candidatura céltica yera considerada como la más cercana rival al proyeutu austru-suizu, especialmente por cuenta de la so meyor condición de los estadios. Per parte d'Austria y Suiza, los únicos estadios que cumplíen colos requerimientos de la UEFA hasta esi momentu, yeren l'Estadiu Ernst Happel y el St. Jakob Park; d'ellos, namái'l primeru cuntaba con una capacidá cimera a los 40.000 espectadores. Escocia ya Irlanda, pela so parte, cuntaben con cinco sobre los 50.000 espectadores.^[4] Nel casu de la candidatura escandinava, magar tenía la ventaya de tener esperiencia en realizar eventos deportivos de magnitú (como la Eurocopa 1992 en Suecia), les grandes distancies ente les sos sedes y la falta de grandes estadios afectaron les sos posibilidaes de ser electa, al igual que'l fechu de ser primer vegada qu'una candidatura deportiva yera realizada por cuatro países anfitriones considerando que namái en 2000 foi realizada per primer vegada un eventu por dos países (la Eurocopa 2000) y la Copa Mundial de Fútbol de 2002 presentara diversos problemes loxísticos ente Xapón y Corea del Sur.^[4]

Mientres la eleición, les candidatures ruses y bosniu-croata fueron refugaes nun empiezu. Les candidatures restantes fueron sometíes a votación, anque'l comité de la UEFA encamentó oficialmente les candidatures d'Austria-Suiza, Grecia-Turquía, Escandinavia y Hungría. La candidatura celta, magar el so ciertu favoritismu, nun foi considerada dientro de los encamientos y terminó cuarta na votación. Per otru llau, la candidatura húngara xeneró sorpresa al quedar segunda na votación, anque nun llogró superar l'amplia victoria de la candidatura d'Austria y Suiza qu'aseguraría la realización de la Eurocopa 2008 en dichos países.^[3]

L'estadiu St. Jakob Park de la ciudá suiza de Basilea, foi la sede del partíu inaugural ente la seleición llocal y la República Checa.

Pa esta edición del tornéu fueron dispuestes ocho sedes, de les cualos cuatro tán allugaes en cada unu de los países anfitriones. En caúna apostáronse trés partíos de la primer fase, de tala forma que tolos alcuentros apostaos pola seleición de Suiza (incluyendo'l partíu inaugural), apostar nel St. Jakob Park de Basilea, ente que los de la seleición d'Austria realizar nel Estadiu Ernst Happel de la capital Viena. Estos dos estadios fueron les úniques sedes de los enfrentamientos de la segunda fase, apostándose dos partíos de cuartos de final y una semifinal en cada unu, ente que la final realizar na cortil vienesa.

La mayoría de los estadios fueron sometíos a renovación como preparación al tornéu, ampliando la so capacidá siquier de forma temporal. Tres estadio fueron dafechu reconstruyíos sobre l'allugamientu del so predecesor: el Wörtherseestadion de Klagenfurt, el Stade de Suisse de Berna y el Letzigrund Stadion de Zúrich. Esti postreru foi construyíu tres el refugu a la remodelación propuesta orixinalmente pal Hardturm-Stadion en 2004 y que punxo inclusive en xaque la realización del campeonatu;^[5] la UEFA aceptó'l cambéu nos planes a empiezos de 2005 y la población bernesa aprobó nun referendu un préstamu de 69 millones d'euros pa la construcción del recintu. Los otros dos recintos suizos, el St. Jakob Park y el Stade de Genève, fueron construyíos apenes unos años antes del eventu, polo que riquieron pocos cambeos.^[1]

Basilea	Berna	Xinebra	Zúrich
St. Jakob Park Capacidá: 42.000	Stade de Suisse Wankdorf Capacidá: 31.907	Stade de Genève Capacidá: 31.228	Letzigrund Stadion Capacidá: 30.000


Innsbruck	Klagenfurt	Salzburgu	Viena
Tivoli Neu Capacidá: 31.600	Wörtherseestadion Capacidá: 31.957	Wals Siezenheim Stadion Capacidá: 31.020	Ernst Happel Stadion Capacidá: 53.295

La UEFA convocó a dolce árbitros pertenecientes a los países miembros de la UEFA para'l so desempeñu mientres la Eurocopa 2008. A cada unu la UEFA designó a dos asistentes de la mesma nacionalidá p'asina asegurar que'l tríu d'árbitros tenga conocencia y esperiencia ente ellos. La mayoría de los xueces tuvieron esperiencia en torneos como la Lliga de Campeones de la UEFA ya inclusive dalgunos participaron na Copa Mundial de Fútbol de 2006. Adicionalmente, fueron convocaos ocho oficiales pa exercer los roles de cuartu y quintu árbitru, utilizaos en casu de mancadura d'unu de los oficiales mientres el desenvolvimientu d'un partíu.^[6]

País	Asistentes
Alemaña	Herbert Fandel	Carsten Kadach	Volker Wezel
Austria	Konrad Plautz	Egon Bereuter	Markus Mayr
Bélxica	Frank de Bleeckere	Peter Hermans	Alex Verstraeten
Eslovaquia	Ľuboš Micheľ	Roman Slysko	Martin Balko
España	Manuel Mejuto González	Juan Carlos Yuste Jiménez	Jesús Calvo Guadamuro
Grecia	Kyros Vassaras	Dimitiris Bozartzidis	Dimitiris Saraidaris
Inglaterra	Howard Webb	Darren Cann	Michael Mullarkey
Italia	Roberto Rosetti	Alessandro Griselli	Paolo Calcagno
Noruega	Tom Henning Øvrebø	Geir Ågue Holen	Jan Petter Randen
Países Baxos	Pieter Vink	Adriaan Inia	Hans Ten Hoove
Suecia	Peter Fröjdfeldt	Stefan Wittberg	Henrik Andren
Suiza	Massimo Busacca	Matthias Arnet	Stephane Cuhat

El balón usáu mientres la Eurocopa 2008 foi'l adidas Europass, iguáu pola empresa xermana Adidas. Esti balón correspuende a una evolución respeuto al adidas Teamgeist, utilizáu mientres la Copa Mundial de Fútbol de 2006 apostada dos años antes n'Alemaña. Esta pelota tenía un diseñu esterior de color blancu con doce círculos o llunares escuros y ciertos motivos coloraos, en representación de les banderes de los dos países anfitriones.

Pal partíu final del tornéu foi diseñada una edición especial del Europass, denomináu adidas Europass Gloria. Nel balón, qu'a diferencia del tradicional yera de color platiáu, taben impreses en idioma inglés la fecha y llugar del partíu y los equipos qu'apostaron el troféu, Alemaña y España.^[7]

Países participantes na fase final de la Eurocopa (azul escuro); en celeste, países que nun llograron clasificase.

Pa la clasificación a la Eurocopa 2008 realizóse un tornéu previu ente setiembre de 2006 y payares de 2007. Pa esto, celebróse un sortéu en Montreux, Suiza, el 27 de xineru de 2006 en que se formaron siete grupos clasificatorios, onde los dos primeros de cada unu van clasificar a la ronda final. Austria y Suiza clasificáronse automáticamente exerciendo'l so derechu d'organizadores, ente que la gran sorpresa a l'antoxana d'ésti foi l'ausencia y eliminación d'Inglaterra na fase previa de clasificación al quedar tercera nel so grupu por detrás de Croacia y Rusia, ensin chances de poder apostar dichu tornéu.

El sortéu pa la fase final de la competición foi efectuáu'l 3 d'avientu de 2007. Les 16 seleiciones clasificaes fueron dispuestes en cuatro bombos en función de la so coeficiente UEFA. Nel primer bombu asitiáronse Austria y Suiza, anfitriones d'esta edición, Grecia, campeón vixente, y Países Baxos, la seleición con mayor coeficiente UEFA. Croacia, Italia, República Checa y Suecia quedaron nel segundu bombu, ente que'l terceru quedó compuestu por Alemaña, España, Portugal y Rumanía. Finalmente, el cuartu bombu tuvo conformáu por Francia, Polonia, Rusia y Turquía.

En cursiva, equipos debutantes na Eurocopa:

Equipos participantes
Alemaña	Francia	Portugal	Rusia
Austria	Grecia	Polonia	Suecia
Croacia	Italia	Chequia	Suiza
España	Países Baxos	Rumanía	Turquía

Con motivu del 50º aniversariu de la UEFA, a cada federación miembru pidióse-y que votara pol so meyor xugador de los postreros 50 años.

Fernando Torres abriendo'l marcador nel partíu ente España y Suecia mientres la primer fase.

Mientres la primer fase, les seleiciones de Croacia, España, los Países Baxos y Portugal llograron el so pase a la fase final del tornéu en ganando los sos respeutivos grupos, siendo acompañaos polos combinaos de Alemaña, Italia, Rusia y Turquía. El fútbol ofensivo plantegáu por munchos de los equipos nomaos foi consideráu como vital pa la so clasificación y bon desempeñu, en desmedro d'equipos más conservadores, como Francia y Grecia, que quedaron apostraos a los últimos llugares del tornéu.^[8]

Nel Grupu A, y comandada por Cristiano Ronaldo —consideráu previu al tornéu como unu de los meyores xugadores del momentu—,^[9] la seleición portuguesa clasificar ensin mayores estorbises a la fase siguiente, ganando a Turquía y la República Checa. Suiza nun llogró sacar ventaya de la so condición de llocal y quedó esaniciada nel segundu partíu, rescatando una victoria nel partíu final frente a los yá clasificaos portugueses. Les victories de turcos y checos ante los suizos dexó la definición del segundu clasificáu del Grupu A para'l dramáticu partíu qu'enfrentó a dambos equipos en Xinebra. Los checos apoderaron gran parte del alcuentru y atopábense 2:0 enriba nel marcador pero Turquía intentó revertir el marcador. Un gol d'Arda Turan a los 75' alicó les esperances del combináu turcu que se concretaríen tres un grave error del porteru Petr Čech que remataría nel gol de Nihat Kahveci a los 85'. A menos de tres minutos del final, y cuando tou paecía que la definición por penaltis apurriría la resultancia, Nihat anotó nuevamente y dexó a Turquía na segunda fase.

Vista del Letzigrund Stadion de Zúrich mientres el partíu ente Italia y Francia.

Alemaña yera unu de los favoritos pa ganar el Grupu B, pero nun llogró demostralo na cancha. Una insopinada victoria ante Polonia foi siguida por una contundente gana ante Croacia. Los xermanos llograron el pase a la siguiente ronda esaniciando a la coanfitriona Austria por 1:0 gracies a un gol del so capitán Michael Ballack anque ensin ameyorar el so nivel de xuegu. La seleición croata ganó nos sos trés alcuentros y convirtióse nuna de les seleiciones con mayor efectividá de la primer ronda.

El denomináu grupu de la muerte enfrentó a los finalistes de la Copa Mundial de Fútbol de 2006, Italia y Francia. Magar los títulos de dambos equipos, dambos fueron superaos llargamente por Países Baxos. Los neerlandeses llograron dos tales victories por 3:0 ante los italianos y por 4:1 ante los franceses. Rumanía llogró llograr dos empates ante Italia y Francia, pero quedaron esaniciaos tres la derrota por 2:0 ante los neerlandeses. Nel partíu final, Italia ganó a Francia y llogró el so pase a la siguiente ronda xunto a los líderes del grupu, Países Baxos.

Nel Grupu D, España llogró quedar invictu tres una racha socesiva de victories: 4:1 ante Rusia, 2:1 ante Suecia ya igual marcador ante Grecia. La principal figura foi l'atacante David Villa, que tres una tripleta ante los rusos y un gol frente a los suecos, llogró convertise nel goliador del campeonatu. Rusia, magar la goliada con que partió'l campeonatu, llogró sobreponese cola torna d'Andréi Arshavin y pasó a la siguiente ronda, dexando nel camín a Suecia y Grecia. Los helenos remataron nel últimu llugar del grupu, y a lo postrero del tornéu, pasando de ser los vixentes campeones de l'anterior edición a los postreros clasificaos nésta, daqué insólitu y singular na historia del fútbol mundial.

La seleición de fútbol d'España celebra'l trunfu al so regresu a Madrid.

En cuartos de final, sicasí, la mayoría de los favoritos cayeron. Alemaña ganó por 3:2 a Portugal y Rusia toró a los Países Baxos por 3:1 na prórroga. Croacia y Turquía empataron ensin goles mientres el periodu regular y na prórroga, dambos marcaron un gol minutos antes del final, polo qu'hubo una definición por penaltis en que ganaron los turcos, esaniciando asina a los invictos croates. Al traviés d'este mesmu métodu, Italia y España definieron la so resultancia dempués d'empatar ensin goles mientres los 120 minutos de partíu, pasando España a semifinales en ganando por penaltis 24 años dempués de la so última semifinal nun tornéu internacional absolutu, na Eurocopa 1984.

Alemaña y Turquía enfrentar nuna de les semifinales xugando nuevamente al dramatismu. Dambos equipos tuvieron cuasi la totalidá del tiempu reglamentariu empataos, hasta qu'a los 79', Miroslav Klose descontó p'Alemaña. Siguiendo la tradición de los postreros partíos, Turquía anotó a minutos del final, pero Philipp Lahm sellaría'l 3:2 nel marcador final. El partíu viose amás marcáu por una fuerte torbonada en Viena y que cortó de forma inédita les tresmisiones internacionales de televisión per dellos minutos, torgando que munchos vieren los goles finales.^[10] Na otra semifinal, España clasificar de forma brillosa pa la final en volviendo a ganar a Rusia, esta vegada por 3:0 con goles de Xavi Hernández, Dani Güiza y David Silva.

Nel partíu final, España y Alemaña enfrentáronse'l Estadiu Ernst Happel de Viena. Nun empiezu, Alemaña caltuvo'l dominiu del partíu, pero amodo empezó a perder el control d'ésti. A los 32', Fernando Torres apostó un balón tres un pase en fondura de Xavi Hernández con Philipp Lahm, al cual ganó la posición en velocidá y, ante la salida del arqueru Jens Lehmann, llogró tornalo y anotar un gol, picando la pelota percima d'ésti. Col marcador al so favor, España controló l'alcuentru y magar los intentos alemanes de descontar, l'alcuentru terminaría 1:0. La invicta seleición d'España coronóse asina per segunda vegada como campeona de la Eurocopa tres la Eurocopa 1964, rompiendo una seca de 44 años ensin ganar un tornéu internacional.^[11]

Los horarios correspuenden a la d'Austria y Suiza (CEST; UTC+2)

Atopo ente Portugal y la República Checa. Terminó 3:1, lo que dexó la clasificación portuguesa.

Seleición	Pts.	PX	PG	PE !width=5%	PP	GF	GC	Dif
Portugal	6	3	2	0	1	5	3	+2
Turquía	6	3	2	0	1	5	5	0
Suiza	3	3	1	0	2	3	3	0
Chequia	3	3	1	0	2	4	6	-2

Seleición	Pts.	PX	PG	PE !width=5%	PP	GF	GC	Dif
Croacia	9	3	3	0	0	4	1	+3
Alemaña	6	3	2	0	1	4	2	+2
Austria	1	3	0	1	2	1	3	-2
Polonia	1	3	0	1	2	1	4	-3

Xugadores de Francia y los Países Baxos. Los neerlandeses vencieron por 4-1, asegurando la so clasificación y primer puestu.

Seleición	Pts.	PX	PG	PE !width=5%	PP	GF	GC	Dif
Países Baxos	9	3	3	0	0	9	1	+8
Italia	4	3	1	1	1	3	4	-1
Rumanía	2	3	0	2	1	1	3	-2
Francia	1	3	0	1	2	1	6	-5

Empecipio del alcuentru ente España y Suecia.

Seleición	Pts.	PX	PG	PE !width=5%	PP	GF	GC	Dif
España	9	3	3	0	0	8	3	+5
Rusia	6	3	2	0	1	4	4	0
Suecia	3	3	1	0	2	3	4	-1
Grecia	0	3	0	0	3	1	5	-4

Cuartos de final		Semifinales		Final
19 al 22 de xunu de 2008		25 y 26 de xunu de 2008		29 de xunu de 2008



Portugal	2

Alemaña	3
		Alemaña	3

		Turquía	2
Croacia	1 (1)

Turquía (p)	1 (3)
				Alemaña	0

				España	1
Países Baxos	1

Rusia (t.s.)	3
		Rusia	0

		España	3
España (p)	0 (4)

Italia	0 (2)

Definición por penaltis
Luka Modrić	0:1	Arda Turan
Darijo Srna	1:2	Semih Şentürk
Ivan Rakitić	1:3	Hamit Altıntop
Mladen Petrić	1:3

Definición por penaltis
David Villa	1:1	Fabio Grosso
Santi Cazorla	2:1	Daniele De Rossi
Marcos Senna	3:2	Mauro Camoranesi
Dani Güiza	3:2	Antonio Di Natale
Cesc Fàbregas	4:2

Campeón
España

2° títulu

Nota: les tables de rendimientu nun reflexen la clasificación final de los equipos, sinón qu'amuesen el rendimientu de los mesmos atendiendo a la ronda final alcanzada.

Equipu		Pts	PX	PG	PE !width=5%\|PP	GF	GC	Dif	Rend
1	España	16	6	5	1	0	12	3	+9	88,8%
2	Alemaña	12	6	4	0	2	10	7	+3	66,6%
3	Rusia	9	5	3	0	2	7	8	-1	60,0%
4	Turquía	7	5	2	1	2	8	9	-1	46,6%
5	Croacia	10	4	3	1	0	5	2	+3	83,3%
6	Países Baxos	9	4	3	0	1	10	4	+6	75,0%
7	Portugal	6	4	2	0	2	7	6	+1	50,0%
8	Italia	5	4	1	2	1	3	4	-1	41,6%
9	Suiza	3	3	1	0	2	3	3	0	33,3%
10	Suecia	3	3	1	0	2	3	4	-1	33,3%
11	Chequia	3	3	1	0	2	4	6	-2	33,3%
12	Rumanía	2	3	0	2	1	1	3	-2	22,2%
13	Austria	1	3	0	1	2	1	3	-2	11,1%
14	Polonia	1	3	0	1	2	1	4	-3	11,1%
15	Francia	1	3	0	1	2	1	6	-5	11,1%
16	Grecia	0	3	0	0	3	1	5	-4	0,00%

Pa esta edición de la Eurocopa, la UEFA aumentó'l total de dineru a partir ente los equipos participantes, llegando a los 184 millones d'euros, 55 más que na edición anterior. A cada equipu, pol fechu de participar, apurriéronse-y 7,5 millones d'euros, 500 mil per cada empate na fase de grupos y 1 millón per cada victoria na mesma fase. A los equipos que quedaron esaniciaos en cuartos de final dióse-yos un premiu de 2 millones d'euros adicionales y a los semifinalistes 3 millones. Al equipu vicecampeón fueron asignaos 4,5 millones d'euros de premiu, ente que'l campeón recibió 7,5 millones.^[12] Asina, el mayor premiu llograr España que totalizó 23 millones, mientres Grecia recibió'l menor premiu con apenes los 7,5 millones daos por participación.

L'equipu campeón d'esta edición recibió'l nuevu troféu diseñáu pa la Eurocopa. El nuevu Troféu Henri Delaunay foi creáu pola xoyería londinense Asprey, siendo un retruque cuasi exactu de la copa orixinal, diseñada por Arthus Bertrand en 1960. La nueva copa, fecha en plata esterlina, pesa 8 kg y mide 60 cm d'altor, 2 kg más pesada y 18 cm más alta que la orixinal. El pedestal de mármol foi esaniciáu al igual qu'una figura na parte posterior que dio pasu a inscripciones colos nomes de los equipos ganadores del troféu ente que la base de plata foi ampliada.^[13]

Xugador	Seleición	Goles
David Villa	España	4
Roman Pavlyuchenko	Rusia	3
Lukas Podolski	Alemaña	3
Semih Şentürk	Turquía	3
Hakan Yacın	Suiza	3
Andréi Arshavin	Rusia	2
Michael Ballack	Alemaña	2
Dani Güiza	España	2
Zlatan Ibrahimović	Suecia	2
Nihat Kahveci	Turquía	2
Miroslav Klose	Alemaña	2
Bastian Schweinsteiger	Alemaña	2
Wesley Sneijder	Países Baxos	2
Fernando Torres	España	2
Arda Turan	Turquía	2
Ruud van Nistelrooy	Países Baxos	2
Robin van Persie	Países Baxos	2
Ivan Klasnić	Croacia	2

El Grupu d'Estudios Téunicos de la UEFA escoyó, tres el fin del campeonatu, al equipu y convocatoria ideal, compuestu polos 23 meyores xugadores según la so posición nel campu de xuegu. España foi l'equipu con más xugadores escoyíos con nueve. Tres l'equipu campeón, la semifinalista Rusia llogró 4 nominaciones, siguida por Alemaña con 3, Portugal y los Países Baxos con namái 2. Croacia, esaniciada en cuartos de final, llogró un únicu nomáu al igual que la semifinalista Turquía.^[14]

D'ente ellos escoyóse al equipu ideal del tornéu, que finalmente tuvo compuestu por seis xugadores españoles, dos rusos, un alemán, un croata y un turcu.^[15]

Amás, el Grupu d'Estudios Téunicos escoyó tamién al meyor xugador del tornéu dientro d'un grupu de xugadores propuestos por votación popular al traviés d'internet.^[16] El xugador escoyíu como ganador del Premiu Xugador del Tornéu Castrol» foi'l mediocampista español Xavi Hernández.^[17]

Convocatoria y equipu ideal

Porteros	Defenses	Mediocampistes	Delanteros
Gianluigi Buffon Iker Casillas Edwin van der Sar	José Bosingwa Philipp Lahm Carlos Marchena Pepe Carles Puyol Yuri Zhirkov	Hamit Altıntop Michael Ballack Cesc Fàbregas Xavi Hernández Andrés Iniesta Luka Modrić Marcos Senna Wesley Sneijder Konstantin Zyryanov	Andréi Arshavin Roman Pavlyuchenko Lukas Podolski Fernando Torres David Villa

Porteru !width=25%\|Defenses	Mediocampistes	Delanteros
Iker Casillas	Philipp Lahm Carlos Marchena Carles Puyol Yuri Zhirkov	Hamit Altıntop Xavi Hernández Luka Modrić Marcos Senna	Andréi Arshavin David Villa

Tres cada partíu apostáu, foi escoyíu un xugador como'l meyor. Pa determinar al ganador del Premiu Carlsberg Xugador del Partíu», abrióse una votación nel sitiu oficial del tornéu pa ser depués contabilizada pol Grupu d'Estudios Téunicos de la UEFA.^[18]

Los siguientes xugadores fueron escoyíos como ganadores del Premiu Carlsberg Xugador del Partíu:^[19]

Xugador	Partíu
Tomáš Ujfaluši	1:0
Pepe	2:0
Stipe Pletikosa	1:0
Lukas Podolski	2:0
Claude Makélélé	0:0
Wesley Sneijder	3:0
David Villa	4:1
Zlatan Ibrahimović	2:0
Cristiano Ronaldo	3:1
Arda Turan	2:1

Xugador	Partíu
Luka Modrić	2:1
Roger Guerreiro	1:1
Andrea Pirlo	1:1
Wesley Sneijder	4:1
David Villa	2:1
Roman Pavlyuchenko	1:0
Hakan Yacın	2:0
Nihat Kahveci	3:2
Ivan Klasnić	1:0
Michael Ballack	1:0

Xugador	Partíu
Robin van Persie	2:0
Daniele De Rossi	2:0
Xabi Alonso	2:1
Andréi Arshavin	2:0
Bastian Schweinsteiger	3:2
Hamit Altıntop	1:1
Andréi Arshavin	3:1
Iker Casillas	0:0
Philipp Lahm	3:2
Andrés Iniesta	3:0
Fernando Torres	1:0

↑ ^1,0 ^1,1 UEFA. Swisscom (ed.): «UEFA EURU 2008™ - Stay on the ball with Swisscom!» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 16 de mayu de 2012. Consultáu'l 26 de mayu de 2012.
↑ Gaceta (8 de xunu de 2008). «La Eurocopa reta a los Xuegos Olímpicos». Consultáu'l 8 de xunu de 2008.
↑ ^3,0 ^3,1 BBC Sport (12 d'avientu de 2002). «Austria-Switzerland to host Euru 2008» (inglés). Consultáu'l 15 de xunu de 2008.
↑ ^4,0 ^4,1 The Sunday Herald (2 de xunu de 2002). «Euru bid has grounds for optimism; Euru 2008; Alan Campbell says» (inglés). Consultáu'l 15 de xunu de 2008.
↑ Swissinfo.ch (4 d'ochobre de 2004). «Swiss could lose Euru 2008 over stadium problems» (inglés). Consultáu'l 15 de xunu de 2008.
↑ UEFA Euro 2008. «Árbitros». Archiváu dende l'orixinal, el 26 de mayu de 2008. Consultáu'l 8 de xunu de 2008.
↑ Marca (28 de xunu de 2008). «España yá tien el so balón pa la Gloria'». Consultáu'l 28 de xunu de 2008.
↑ FIFA (30 de xunu de 2008). «Un tornéu marcáu pol espectáculu y la emoción». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.
↑ Radio Cooperativa (6 de xunu de 2008). «Portugal y Cristiano Ronaldo van empecipiar ante Turquía'l so remanar na Eurocopa». Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.
↑ The Guardian (26 de xunu de 2008). «Euru 2008 semi-final thriller hit by TV blackouts». Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.
↑ FIFA (29 de xunu de 2008). «¡España campeona d'Europa!». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.
↑ UEFA Euru 2008 (17 d'avientu de 2007). «UEFA raises 2008 prize money» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de marzu de 2008. Consultáu'l 10 de xunetu de 2008.
↑ UEFA Euro 2008. «Historial Campeonatu Européu: Troféu». Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'avientu de 2008. Consultáu'l 10 de xunetu de 2008.
↑ UEFA Euro 2008 (30 de xunu de 2008). «España apodera l'Equipu del Tornéu». Archiváu dende l'orixinal, el 13 de setiembre de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.
↑ Páxina oficial de la UEFA. «Euru 2008». Consultáu'l 21 de xineru de 2013.
↑ UEFA Euro 2008 (8 de xunu de 2008). «L'Equipu Téunicu va analizar l'EURU». Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'avientu de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.
↑ UEFA Euro 2008 (30 de xunu de 2008). «España apodera l'Equipu del Tornéu». Archiváu dende l'orixinal, el 16 d'ochobre de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.
↑ UEFA Euro 2008. «Regles sobre la eleición del Xugador del partíu». Archiváu dende l'orixinal, el 29 de setiembre de 2008. Consultáu'l 29 de xunu de 2008.
↑ UEFA Euro 2008. «Ganadores del Xugador del partíu». Archiváu dende l'orixinal, el 29 de setiembre de 2008. Consultáu'l 29 de xunu de 2008.

7 de xunu de 2008, 18:00

0:1 (0:0)

República Checa

St. Jakob Park, Basilea

Svěrkoš 69'

Asistencia: 39.730 espectadores
Árbitru: Roberto Rosetti

Sitiu oficial de la Eurocopa 2008 n'uefa.com

Predecesor:
Portugal 2004

Eurocopa
XIII edición

Socesor:
Polonia y Ucraína 2012

[info-1] 1,0 ^1,1 UEFA. Swisscom (ed.): «UEFA EURU 2008™ - Stay on the ball with Swisscom!» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 16 de mayu de 2012. Consultáu'l 26 de mayu de 2012.

[2] Gaceta (8 de xunu de 2008). «La Eurocopa reta a los Xuegos Olímpicos». Consultáu'l 8 de xunu de 2008.

[BBC2002-3] 3,0 ^3,1 BBC Sport (12 d'avientu de 2002). «Austria-Switzerland to host Euru 2008» (inglés). Consultáu'l 15 de xunu de 2008.

[celtic-4] 4,0 ^4,1 The Sunday Herald (2 de xunu de 2002). «Euru bid has grounds for optimism; Euru 2008; Alan Campbell says» (inglés). Consultáu'l 15 de xunu de 2008.

[5] Swissinfo.ch (4 d'ochobre de 2004). «Swiss could lose Euru 2008 over stadium problems» (inglés). Consultáu'l 15 de xunu de 2008.

[6] UEFA Euro 2008. «Árbitros». Archiváu dende l'orixinal, el 26 de mayu de 2008. Consultáu'l 8 de xunu de 2008.

[7] Marca (28 de xunu de 2008). «España yá tien el so balón pa la Gloria'». Consultáu'l 28 de xunu de 2008.

[analisisfifa-8] FIFA (30 de xunu de 2008). «Un tornéu marcáu pol espectáculu y la emoción». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.

[9] Radio Cooperativa (6 de xunu de 2008). «Portugal y Cristiano Ronaldo van empecipiar ante Turquía'l so remanar na Eurocopa». Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.

[10] The Guardian (26 de xunu de 2008). «Euru 2008 semi-final thriller hit by TV blackouts». Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.

[11] FIFA (29 de xunu de 2008). «¡España campeona d'Europa!». Archiváu dende l'orixinal, el 30 de xunu de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.

[12] UEFA Euru 2008 (17 d'avientu de 2007). «UEFA raises 2008 prize money» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de marzu de 2008. Consultáu'l 10 de xunetu de 2008.

[13] UEFA Euro 2008. «Historial Campeonatu Européu: Troféu». Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'avientu de 2008. Consultáu'l 10 de xunetu de 2008.

[14] UEFA Euro 2008 (30 de xunu de 2008). «España apodera l'Equipu del Tornéu». Archiváu dende l'orixinal, el 13 de setiembre de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.

[15] Páxina oficial de la UEFA. «Euru 2008». Consultáu'l 21 de xineru de 2013.

[16] UEFA Euro 2008 (8 de xunu de 2008). «L'Equipu Téunicu va analizar l'EURU». Archiváu dende l'orixinal, el 26 d'avientu de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.

[17] UEFA Euro 2008 (30 de xunu de 2008). «España apodera l'Equipu del Tornéu». Archiváu dende l'orixinal, el 16 d'ochobre de 2008. Consultáu'l 1 de xunetu de 2008.

[18] UEFA Euro 2008. «Regles sobre la eleición del Xugador del partíu». Archiváu dende l'orixinal, el 29 de setiembre de 2008. Consultáu'l 29 de xunu de 2008.

[19] UEFA Euro 2008. «Ganadores del Xugador del partíu». Archiváu dende l'orixinal, el 29 de setiembre de 2008. Consultáu'l 29 de xunu de 2008.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]