Авэліна
| Авэліна | |||
| |||
| |||
| Краіна: | Італія | ||
| Плошча: |
| ||
| Вышыня: | 348 м н. у. м. | ||
| Насельніцтва: |
| ||
| Тэлефонны код: | 0825 | ||
| Паштовы індэкс: | 83100 | ||
| Нумарны знак: | AV | ||
| Геаграфічныя каардынаты: | 40°54′55″ пн. ш. 14°47′23″ у. д. / 40.91528° пн. ш. 14.78972° у. д.Каардынаты: 40°54′55″ пн. ш. 14°47′23″ у. д. / 40.91528° пн. ш. 14.78972° у. д. | ||
Авэліна на мапе Італіі   Авэліна | |||
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |||
| https://www.comune.avellino.it/ | |||
Авэлі́на (па-італьянску: Avellino) — горад у Італіі, які месьціцца ў рэгіёне Кампанія, адміністрацыйны цэнтар аднайменнай правінцыі. Месьціцца на раўніне, аточанай гарамі, за 47 км на ўсход ад Нэапалю і ёсьць важным горадам на дарозе з Салерна да Бэнэвэнта.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Места існавала яшчэ да ягонай заваёвы рымлянамі ў 293 г. да н. э., некалькі разоў мяняючы назвы цягам наступных стагодзьдзяў. Будаўніцтва сапраўднага рымскага места адбылося толькі па заваёвы Луцыюсам Карнэліюсам Сулам падчас грамадзянскай вайны ў 89 годзе да н. Ён зьнішчыў старое месца і ў 82 годзе да н. э. заснаваў калёнію Вэнэрыю Абэлінатыюм на левым беразе ракі Сабата.
Новы горад быў абкружаны масіўнымі мурамі і меў артаганальную гіпадамавую забудову. У месьце былі эканамічныя крызы ў III і IV стагодзьдзях, моцныя землятрусы ў 346 годзе і катастрафічныя вывяржэньні вулькану ў 472 годзе. Горад быў хрысьціянізаваны блізу 500 году, стаўшы эпіскапскай сядзібай. У 535—555 гадах адбыліся нашэсьці готаў і вандалаў. Па заваёвы паўднёвай Італіі лянгабардамі старажытны горад быў пакінуты ў 568 годзе, што аспрэчваецца, і на ўзгорку Тэра зьявілася новае паселішча, якое зважаецца сучасным Авэліна. Абаронены замкам, ён стаў часткай герцагства Бэнэвэнта і, пасьля падзеньня апошняга, княства Салерна. У 1100 годзе, за часам панаваньня нарманаў у паўднёвай Італіі, яго набыў Рыкарда дэль’Аквіля. Пазьней кароль Карл I Анжуйскі перадаў яго роду Манфор, спадчыньнікам якой сталі роды Дэль Бальца і Філянжэры. Пазьней местам валодалі прадстаўнікі роду Карач’ёлё.
У 1820 годзе Авэліна быў цэнтрам рэвалюцыйных хваляваньняў. Аб’яднаньне Італіі празь пяцьдзесят гадоў не паспрыяла разьвіцьцю гораду, бо ён быў далёка як ад галоўнай чыгуначнай лініі Нэапаль—Бэнэвэнта-Фоджа, гэтак і да мора. У 1943 годзе места пацярпела ад бамбаваньняў хаўрусьнікаў антыгітлераўскай кааліцыі.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Афіцыйны сайт. (італ.)