Размеркаванне імавернасцей
Тэорыя імавернасцей |
---|
Размеркава́нне імаве́рнасцей — закон, які ставіць у адпаведнасць кожнаму інтэрвалу значэнняў імавернасць таго, што значэнне выпадковай велічыні патрапіць у гэты інтэрвал.
Размеркаванне імавернасцей — асобны выпадак больш агульнага паняцця імавернаснай меры : функцыі, якая ставіць у адпаведнасць вымерным мноствам з вымернай прасторы імавернасці згодна з аксіёмамі Калмагорава.
Азначэнне
Размеркаваннем выпадковай велічыні называецца імавернасная мера , зададзеная на σ-алгебры ўсіх барэлеўскіх мностваў з дапамогай роўнасці[1]
Існуе таксама абагульненне гэтага азначэння на многавымерныя выпадковыя велічыні.
Функцыя размеркавання
Функцыяй размеркавання выпадковай велічыні завецца функцыя , якая вызначаецца праз роўнасць
Кожная функцыя размеркавання адпавядае толькі аднаму размеркаванню і наадварот, кожнае размеркаванне адназначна задае функцыю размеркавання[1] .
Класіфікацыя размеркаванняў
Размеркаванні імавернасцей падзяляюцца паводле характарыстык іх функцый размеркавання на дыскрэтныя, абсалютна непарыўныя, сінгулярныя і змешаныя[1] .
Дыскрэтнае размеркаванне
Размеркаванне выпадковай велічыні завецца дыскрэтным, калі яна прымае канечную або злічоную колькасць значэнняў.
Для дыскрэтнага размеркавання існуе так званая функцыя імавернасці , якая ставіць у адпаведнасць кожнаму значэнню імавернасць таго, што выпадковая велічыня прыме гэтае значэнне:
Калі колькасць значэнняў невялікая, дыскрэтнае размеркаванне можна задаць з дапамогай табліцы
Значэнні | |||||
, дзе і .
Функцыя размеркавання мае выгляд .
Прыклады дыскрэтных размеркаванняў:
- Звыроднае размеркаванне
- Раўнамернае дыскрэтнае размеркаванне
- Размеркаванне Бэрнулі
- Біномнае размеркаванне
- Размеркаванне Пуасона
- Геаметрычнае размеркаванне
- Адмоўнае біномнае размеркаванне
- Гіпергеаметрычнае размеркаванне
Абсалютна непарыўнае размеркаванне
Размеркаванне выпадковай велічыні завецца абсалютна непарыўным, калі існуе неадмоўная функцыя , для якой і для кожнага барэлеўскага мноства праўдзіцца . Такая функцыя завецца шчыльнасцю імавернасці выпадковай велічыні .
Для абсалютна непарыўных размеркаванняў функцыя размеркавання мае выгляд . Пры гэтым амаль усюды мае месца роўнасць , то бок шчыльнасць імавернасці ёсць вытворная ад функцыі размеркавання.
Прыклады абсалютна непарыўных размеркаванняў:
- Раўнамернае непарыўнае размеркаванне
- Нармальнае размеркаванне
- Гама-размеркаванне
- Размеркаванне Эрланга
- Размеркаванне Кашы
Сінгулярнае размеркаванне
Сінгулярным называецца размеркаванне, функцыя размеркавання якога непарыўная, але яе пункты росту маюць лебегаву меру нуль. Такім чынам, вытворная функцыі амаль усюды роўная нулю. Прыклад такой функцыі — функцыя Кантара .
Змешанае размеркаванне
Змешанымі завуцца размеркаванні, якія не адносяцца ні да дыскрэтных, ні да непарыўных, ні да сінгулярных размеркаванняў. Іх функцыі размеркавання заўсёды можна прадставіць як выпуклую камбінацыю дыскрэтнай, непарыўнай і сінгулярнай функцыі размеркавання[1] :
дзе , , — дыскрэтная, — абсалютна непарыўная, — сінгулярная функцыі размеркавання.
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ а б в г Звяровіч Э. І., Радына А. Я. Элементы тэорыі імавернасцей. — Мінск: Беларусь, 2013. — ISBN 978-985-01-1043-5.
Літаратура
- Размеркаванне імавернасцей // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. С. 261.