Астранамічная рэфракцыя
Рэфракцыя астранамічная (атмасферная рэфракцыя) - праламленне ў атмасферы светлавых прамянёў ад нябесных свяцілаў. Паколькі шчыльнасць планетных атмасфер заўсёды меншае з вышынёй, праламленне святла адбываецца такім чынам, што сваёй выпукласцю скрыўлены прамень заўсёды звернуты ў бок зеніту. У сувязі з гэтым рэфракцыі заўсёды «прыўздымае» выявы нябесных свяцілаў над іх сапраўдным становішчам. Іншае бачнае следства рэфракцыі (дакладней, розніцы яе значэнняў на розных вышынях) - сплясканне дыску Сонца або Месяца на гарызонце.
Значэнні рэфракцыі
[правіць | правіць зыходнік]Велічыня рэфракцыі моцна залежыць ад вышыні назіранага аб'екта над гарызонтам і змяняецца ад 0 у зеніце да каля 35 хвілін дугі на гарызонце. Акрамя таго, ёсць залежнасць ад атмасфернага ціску і тэмпературы: павелічэнне значэння рэфракцыі на 1% можа быць выклікана павышэннем ціску на 0,01 атм або паніжэннем тэмпературы на 3 градусы Цэльсія. Ёсць і залежнасць велічыні рэфракцыі ад даўжыні хвалі святла (атмасферная дысперсія): караткахвалевае (сіняе) святло праламляецца мацней даўгахвалевага (чырвонага), і на гарызонце гэтая розніца дасягае каля 0,5 хвіліны дугі.
Велічыня рэфракцыі на некаторых вышынях (пры тэмпературы 10 °C і ціску 760 мм рт.сл.)[1]:
| бачная (скажоная рэфракцыяй) высата, градусы |
велічыня рэфракцыі, хвіліны дугі: |
|---|---|
| 90 | 0 |
| 70 | 0,4 |
| 50 | 0,8 |
| 30 | 1,7 |
| 20 | 2,6 |
| 10 | 5,3 |
| 5 | 9,9 |
| 4 | 11,8 |
| 3 | 14,4 |
| 2 | 18,4 |
| 1 | 24,7 |
| 0 | 35,4 |
Такім чынам, рэфракцыя на гарызонце некалькі перавышае бачны вуглавы дыяметр Сонца. Таму ў той момант, калі яно тычыцца гарызонту ніжнім краем дыска, мы бачым яго толькі дзякуючы рэфракцыі: калі б яе не было, сонечны дыск быў бы ўжо цалкам пад гарызонтам. Тое ж адносіцца і да Месяца.
Зноскі
- ↑ Аллен К. У. Астрофизические величины. — Москва: «Мир», 1977. — С. 182. — 279 с.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]Жаров В. Е.. 6.1. Рефракция. Сферическая астрономия. «Астронет» (13 верасня 2002). Архівавана з першакрыніцы 27 кастрычніка 2012. Праверана 18 кастрычніка 2012.