Варагі
Варагі (ад познегрэч.: Βάραγγοι са стар.-паўн.: vaeringi — верныя) — найменне вікінгаў у Візантыйскай Імперыі і пазней на Русі. Спачатку азначыла звязаных клятвай таварышаў збройных супольнасцяў (напэўна, адтуль «верныя [клятве]»), якія ўтвараліся ў Скандынавіі дзеля сумеснага гандлю, вайны або рабаўніцтва.
У VIII—XII ст. частка гэтых гандлёва-ваенных супольнасцей актыўна дзейнічала ў Прыбалтыцы і агулам ва Усходняй Еўропе. Падчас гандлёвых і ваенных экспедыцый варагі дасягалі Чорнага і Каспійскага мораў і нават Багдада, у Канстанцінопалі наймаліся на службу да візантыйскіх імператараў.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).