Віктар Уладзіміравіч Альшэўскі
Віктар Уладзіміравіч Альшэўскі | |
---|---|
Дата нараджэння | 21 верасня 1953 (71 год) |
Месца нараджэння | |
Род дзейнасці | мастак |
Жанр | тэматычная карціна, партрэт, пейзаж |
Вучоба | |
Мастацкі кірунак | рэалізм |
Уплыў | Анатоль Бараноўскі, Міхаіл Савіцкі |
Прэміі | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Віктар Уладзіміравіч Альшэўскі (21 верасня 1953, в. Вугольшчына, Бялыніцкі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі мастак.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся 21 верасня 1953 года ў в. Вугольшчына Бялыніцкага раёна Магілёўскай вобласці. У 1965—1972 гадах вучыўся ў Рэспубліканскай школе-інтэрнаце па музыцы і выяўленчым мастацтве, у 1973—1980 гадах у Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце (вучыўся ў Г. Вашчанкі, В. Нямцова).
З 1980 года браў удзел у мастацкіх выстаўках у СССР і за межамі. У 1981—1984 гадах вучыўся ў творчых майстэрнях жывапісу Акадэміі мастацтваў СССР у Мінску пад кіраўніцтвам Міхаіла Савіцкага. Член Саюза мастакоў Беларусі з 1984 года.
З 1995 года — акадэмік жывапісу Беларускай акадэміі выяўленчага мастацтва. Галоўны вучоны сакратар БДАМ, прафесар, адзін з кіраўнікоў Цэнтра сучасных мастацтваў.
Жыве і працуе ў Мінску.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Працуе ў станковым жывапісе ў жанрах фігуратыўнай карціны, партрэта, нацюрморта. Асноўныя творы: кампазіцыі «Бяда», «Адзінота», «Тэатр», «Пяшчота», «Прамоўца», «Каўчэг», «Асіметрыя палявання», «Імгненне», «Рэстаўрацыя», «Парыў ветру», «Дзверы», «Яўленне», «Ён устае», «Гранат», «У дзень нараджэння Вікторыі»[1].
Актыўна ў сваёй творчасці выкарыстоўвае сімволіку. Тэматыка твораў блізкая да антычнай міфалогіі, хрысціянства, палітычных і жыццёвых рэалій сучаснасці: Партрэт мастака Юрыя Карачуна, «Першы дом камуны», «Аўтапартрэт з жонкай і дачкой», «Маці», «Парыў ветру», «Рэстаўрацыя», «Дзяцінства», «Карыятыды», «Прастора».
Творы знаходзяцца ў зборах Нацыянальнага мастацкага музея Беларусі, фондах БСМ, Траццякоўскай галерэі ў Маскве, галерэях «Spectrum» (Германія), «Fylkesgalleriet» і «BIZ» (Нарвегія), выставачным аб’яднанні «Цэнтральны Дом мастака» ў Маскве, Бялыніцкім раённым мастацкім музеі імя В. К. Бялыніцкага-Бірулі, Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва ў Мінску[1], прыватных зборах Беларусі і замежжа.
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь,
- медаль Францыска Скарыны (2013)[2],
- Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь (2020)[3].
Зноскі
- ↑ а б Альшэўскі Віктар Уладзіміравіч // Беларускі саюз мастакоў, 1938—1998 = Belarussian union of artists, 1938—1998 : Энцыкл. давед. / Аўт.-склад.: Б. А. Крэпак і інш.. — Мн.: ВТАА «Кавалер Паблішерс», 1998. — 663 с. — 3 000 экз. — ISBN 985-6427-09-6.
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 10 верасня 2013 года № 422 «Аб узнагароджанні дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь»
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 3 чэрвеня 2020 года № 191 «Аб узнагароджанні»(недаступная спасылка)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Міхаіл Баразна «Альшэўскi Вiктар: Лісты часу». Магiлёў. — 2002: Выстаўка жывапісу 24.04.2002 — 31.05.2002 Магілёўскі абласны мастацкі музей імя Паўла Масленікава/ Мн.: РУП «выд. Цэнтр БДУ». — 2002. 32 с.
- Альшэўскі Віктар Уладзіміравіч // Беларускі саюз мастакоў, 1938—1998 = Belarussian union of artists, 1938—1998 : Энцыкл. давед. / Аўт.-склад.: Б. А. Крэпак і інш.. — Мн.: ВТАА «Кавалер Паблішерс», 1998. — 663 с. — 3 000 экз. — ISBN 985-6427-09-6. С. 19, 27—28.
- Віктар Альшэўскі «Уражанне раўнавагі, альбо Лесвіца ўверх: дыярыўш мастака» / Мінск : Мастацкая літаратура, 2005. 338 с.
- Культура Беларусі: энцыклапедыя у 6 т. / галоўны рэдактар Т. У. Бялова. — Мінск, 2010. Т. 1. С. 130—131.
- Віктар Міхайлаў «Вялікі філосаф Віктар Альшэўскі» // Беларусь. 2012. № 4. С. 38—43.
- Республика Беларусь: энциклопедия в 6 т. / редактор Г. П. Пашков. — Минск, 2007. Т. 5. С. 567.
- Святлана Строгіна «Сучаснае выяўленчае мастацтва Магілёўшчыны»: зборнік артыкулаў / Мінск, 2009. С. 11—12.
- Вольга Чайкоўская «Мастацтва ведаць» // Звязда. 2012. 8 лютага. С. 3.
- «Мастацтва заўсёды было i будзе мерай чысцiнi свабоды духа»: на пытаннi карэспандэнта адказвае мастак В. Алъшэўскi // Зара над Друццю. 1999. 13 кастр., 16 кастр.
- Дубовский В. «Мифология чувств»: О творчестве худож. В. В. Альшевского // Нёман. 1999. № 7. с. 254—256
- Молочко Б. Е. «Индивидуалист»: На вопросы корреспондента ответил художник Виктор Альшевский // Зара над Друццю. 2001. 17 кастр. с. 2.
- Палоннік Н. «Майстру пэндзля — 50»: Вiктару Альшэўскаму — 50 год // Зара над Друццю. 2002. 20 верасня, с. 1.
- Рудковский, Н. «Ключи от истины»: О работах художника Виктора Альшевского// Магілёўскія ведамасці. 2012. 10 апреля. С. 8.
- Уладзімір Сцяпан «Путешествия во времени с Виктором Альшевским». Интервью// Савецкая Беларусь. 2012. 11 февр. С. 9.
- «Творчасць буйным планам»: выстава твораў В. Альшэўскага // Зара над Друццю. 2003. 11 кастрычніка, с. 1.
- Вольга Чайкоўская «Мастацтва ведаць»: Мастак Віктар Альшэўскі атрымаў званне прафесара // Звязда. 2012. 8 лютага, С. 3.
- Наталля Шаранговіч «Латнік з адкрытым забралам» // ЛІМ. 2002. 14 чэрвеня, с. 11.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]Віктар Уладзіміравіч Альшэўскі на Вікісховішчы |
- Віктар Уладзіміравіч Альшэўскі(недаступная спасылка)
- У Бялыніцкім раённым цэнтры адкрылася выстава Віктара Альшэўскага Архівавана 22 жніўня 2020.
- Pages using the JsonConfig extension
- Нарадзіліся 21 верасня
- Нарадзіліся ў 1953 годзе
- Нарадзіліся ў Бялыніцкім раёне
- Выпускнікі Гімназіі-каледжа мастацтваў імя І. В. Ахрэмчыка
- Выпускнікі Беларускай акадэміі мастацтваў
- Лаўрэаты Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь
- Узнагароджаныя медалём Францыска Скарыны
- Заслужаныя дзеячы мастацтваў Рэспублікі Беларусь
- Асобы
- Мастакі паводле алфавіта
- Мастакі СССР
- Мастакі Беларусі
- Члены Беларускага саюза мастакоў
- Мастакі XX стагоддзя
- Мастакі XXI стагоддзя