Перайсці да зместу

Тапёр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Тапёр
Адпавядае дзейнасці музыка да фільма[d], film release[d] і музыка

Тапёр[1][2] (фр.: tapeur ад taper, літаральна — хлопаць, стукаць) — музыкант, пераважна піяніст, які за плату іграў на балях, танцавальных вечарах, у танцавальных класах, гімнастычных залах, рэстаранах і іншых месцах, суправаджаў сваёй ігрой дэманстрацыю нямога кіно.

Першапачаткова ігра тапёра была часткай дэманстрацыі, а не зместу фільма. Яна, у тым ліку, заглушвала шум ад кінаапарата[3]. З развіццём кінематографа функцыі тапёра мяняліся і ўскладняліся. Ён павінен быў валодаць мастацтвам імправізацыі, уменнем размясціць музычны матэрыял адпаведна зместу, стылістычнай і псіхалагічнай характарыстыцы дзеяння фільма. У вялікіх кінатэатрах тапёр часта іграў у суправаджэнні інструментальнага ансамбля або аркестра з кінадырыжорам. У Расіі ствараліся спецыяльныя курсы, напрыклад Дзяржаўныя курсы кінамузыкі, якія рыхтавалі піяністаў, кінаілюстратараў і аркестравых кампілятараў (1927, Масква)[3]. Выдаваліся зборнікі невялікіх музычных п’ес, прыдатных для ілюстрацыі пэўных фрагментаў фільма[3]. Для сінхранізацыі выканання тапёра і кінадырыжора былі распрацаваны сінапюпітр і музычны хранометр (рытманом, 1926) — апарат, у якім у пэўным тэмпе рухаецца партытура альбо рытмічны або меладычны радок выконваемай музыкі[3].

З развіццём гуказапісу, з’яўленнем гукавога кіно і распаўсюджваннем у побыце апаратуры для прайгравання гуку (фанограф, патэфон, грамафон і інш.) прафесія тапёра пачала знікаць.

У пераносным сэнсе тапёрам называюць піяніста, які іграе механічна, без пачуццяў.

pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy