envel

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn anv hag al lostger -el.

Meneget er C'hatolikon (henuell).

Da geñveriañ gant ar verboù enwi en kembraeg, henwel en kerneveureg.

Verb

envel /ˈẽnvɛl/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : anvet) (displegadur)

1. Reiñ un anv d'unan bennak, pe d'un dra bennak, pe lavarout e anv.
   • Aotrou, gwelet a ran traoù hag a zo spontus, O envel ne rin ket dre ma'z int re euzhus. — (Fañch an Uhel, Sainte Tryphine et le Roi Arthur, Presses Universitaires de Rennes, Terre de Brume, 2002, p. 34.)
   • Envel a c'hellan deoc'h tri beleg hag a yoa deuet d'hon heul : [...] — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 218.)
   • Henvel a reer an Dour-Du ar guchenn diez a zo, enn eun draonienn, var dro hanter an hent, etre Montroulez ha Plougasnou. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 308.)
2. Dilenn
   • — [...]. N'oc'h euz nemed henvel ar re a gerfot, oll e chomimp a galoun vad. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 4.)
   • E Breiz-Izel e oa gwejall eun denig paour, paour bras ; e henvel a read Tadig koz an dienez. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 140.)
   • Envel unan bennak da roue, da bab.

Gerioù kevrennek

• adenvel
• lesenvel
• morenvel

Doareoù-skrivañ all

• anvañ

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet enwel

Troidigezhioù

• galleg : (1) nommer ^(fr)  ; (2) élire ^(fr)
• kembraeg : enwi ^(cy)

• kerneveureg : henwel ^(kw)
• saozneg : to name ^(en)