Idi na sadržaj

Citoliza

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Krvne ćelije u otopinama s različitim osmotskim pritiskom. Citoliza bi rezultirala slikom s krajnje desne strane.
Mikrografije osmotskog pritiska na crvena krvna zrnca
Ljudska bijela krvna zrnca (gornja desna) u vodi nabubre dok ne puknu (u ~ 14 sekundi)

Citoliza ili osmotska liza, nastaje kada se ćelija raspada zbog osmotske neravnoteže koja je uzrokovala difuziju viška vode u ćeliju. Voda može ući u ćeliju difuzijom kroz ćelijsku membranu ili kroz selektivne membranske kanale nazvane akvaporini, koji uveliko olakšavaju protok vode.[1] Javlja se u hipotoničnom okruženju, gdje se voda kreće u ćeliju putem osmoze i uzrokuje da se njen volumen povećava do tačke u kojoj volumen prelazi kapacitet membrane i ćelija pukne. Prisutnost ćelijskog zida sprečava da se membrana rasprsne, pa se citoliza događa samo kod životinja, uključujući i protozoa, u ćelijama koje nemaju ćelijske zidove. Obrnuti postupak je plazmoliza.

Kod sisara

[uredi | uredi izvor]

Osmotska liza često je posljedica udara, zbog nepravilne perfuzije hranjivih tvari i uklanjanja otpada, mijenja alternativne ćelije metabolizma. Takva neispravnost rezultira dotokom vanćelijske tečnosti u ćelije.[2] Uz to, protozoe imaju ćelijske membrane koje su manje propusne za vodu nego neke druge vrste.

Kod bakterija

[uredi | uredi izvor]

Osmotska liza bi se mogla dogoditi kada se bakterijske ćelije tretiraju hipotoničnim rastvotom sa dodatkom lizocima koji uništava ćelijske zidove bakterija.

Prevencija

[uredi | uredi izvor]

Različite ćelije i organizmi prilagodili su različitim načinima sprečavanja pojave citolize. Naprimjer, paramecium koristi kontraktilne vakuole, koje brzo izbacuju prekomjernu vodu kako bi se spriječilo njeno nakupljanje i na drugi način dogodila razgradnja (citoliza).[2]

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Alberts, Bruce (2014). Essential Cell Biology (4th izd.). New York, NY: Garland Science. str. 388. ISBN 978-0-8153-4454-4.
  2. ^ a b Campbell, Neil A.; Reece, Jane B.; Urry, Lisa A.; Cain, Michael L.; Wasserman, Steven A.; Minorsky, Peter V.; Jackson, Robert B. (2009). Biology (9th izd.). str. 134. ISBN 9780321558237.

Dopunska literature

[uredi | uredi izvor]
  • McClendon, Jesse Francis (1917). Physical Chemistry of Vital Phenomena:. Original from the University of California: Princeton University Press. str. 240 pages. Referenca sadrži prazan nepoznati parametars: |1= i |coauthors= (pomoć)
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy