Αλ-Μουβαφάκ
| αλ-Μουβαφάκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | الموفق بالله (Αραβικά) |
| Γέννηση | 1 Ιουλίου 842 Σαμάρα |
| Θάνατος | 2 Ιουνίου 891 Βαγδάτη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Χαλιφάτο των Αββασιδών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αντιβασιλιάς |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Αλ-Μουταντίντ |
| Γονείς | Αλ-Μουταουάκιλ |
| Αδέλφια | αλ-Μουτάζ αλ-Μουντασίρ Αλ Μουατάμιντ Al-Mu'ayyad |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αντιβασιλιάς (870–891, Χαλιφάτο των Αββασιδών) |
Ο Αμπού Αχμάντ Ταλχά ιμπν Τζαφάρ, αραβικά: أبو أحمد طلحة بن جعفر (29 Νοεμβρίου 843 - 2 Ιουνίου 891), γνωστός με το βασιλικό όνομα (laqab) αλ-Μουβαφάκ μπιλάχ (αραβικά: الموفق بالله, δηλ. 'ευλογημένος του Θεού'[1]), ήταν ένας Αββασίδης πρίγκιπας και στρατιωτικός ηγέτης, ο οποίος λειτούργησε ως πραγματικός κυβερνήτης του Χαλιφάτου των Αββασιδών για το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του αδελφού του, 15ου χαλίφη αλ-Μουταμίντ. Η σταθεροποίηση της εσωτερικής πολιτικής σκηνής μετά την δεκαετία της "Αναρχίας στη Σαμάρα", η επιτυχημένη άμυνα του Ιράκ έναντι των Σαφαριδών και η καταστολή της εξέγερσης του Ζαντζ, αποκατέστησαν ένα μέτρο της πρώην εξουσίας του Χαλιφάτου και ξεκίνησαν μια περίοδο ανάκαμψης, η οποία κορυφώθηκε με την βασιλεία τού γιου τού αλ-Μουβαφάκ, τού 16ου χαλίφη αλ-Μουταντίντ.
Νεανική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ταλχά, γνωστός με το τεκνώνυμο Αμπού Αχμάντ (δηλ. πατέρας του Αχμάντ), γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 843, ως γιος του 10ου χαλίφη Τζαφάρ αλ-Μουταβακίλ (βασ. 847-861) και μιας Ελληνίδας σκλάβης παλλακίδας, της Ασάρ, γνωστή με το όνομα Ουμ Ισάκ (δηλ. μητέρα τού Ισάκ).[2][3] Το 861, ήταν παρών στη δολοφονία τού πατέρα του στη Σαμάρα από τους Τούρκους στρατιωτικούς σκλάβους (ghilman): ο ιστορικός αλ-Ταμπαρί αναφέρει ότι είχε πιει με τον πατέρα του εκείνη τη νύχτα, και συνάντησε τους δολοφόνους ενώ πήγαινε στην τουαλέτα, αλλά μετά από μια σύντομη προσπάθεια να προστατεύσει τον χαλίφη, αποσύρθηκε στα δωμάτιά του, όταν συνειδητοποίησε ότι οι προσπάθειές του ήταν μάταιες. [4] Ο φόνος ήταν σχεδόν σίγουρα προγραμματισμένος από τον γιο και διάδοχο του αλ-Μουταβακίλ, τον αλ-Μουντασίρ, ο οποίος ανέβηκε αμέσως στο θρόνο. Ωστόσο, ο ρόλος του Αμπού Αχμάντ στην υπόθεση είναι επίσης ύποπτος, δεδομένων των στενών δεσμών του αργότερα με τους Τούρκους στρατιωτικούς ηγέτες.[5] Σύμφωνα με τον ιστορικό Χιούγκ Κένεντι, "είναι πιθανό, επομένως, ότι ο Αμπού Αχμάντ είχε ήδη στενές σχέσεις με τους νεαρούς Τούρκους πριν από την δολοφονία, ή ότι αυτοί ήταν πλαστοί εκείνη τη νύχτα". [4] Η δολοφονία αυτή άνοιξε μια περίοδο εσωτερικής αναταραχής γνωστή ως η "Αναρχία στη Σαμάρα", όπου οι Τούρκοι στρατιωτικοί αρχηγοί ανταγωνίστηκαν με άλλες ισχυρές ομάδες, και μεταξύ τους, για τον έλεγχο της κυβέρνησης και των οικονομικών πόρων της. [6][7]
Αντιβασιλιάς του Χαλιφάτου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την εποχή που ο 14ος χαλίφης αλ-Μουχταντί σκοτώθηκε από τους Τούρκους τον Ιούνιο του 870, ο Αμπού Αχμάντ ήταν στη Μέκκα. Αμέσως έσπευσε βόρεια στη Σαμάρα, όπου αυτός και ο Μουσά ιμπν Μπουγκά απέκλεισαν αποτελεσματικά τον νέο 15ο χαλίφη, τον αλ-Μουταμίντ (βασ. 870-892), και ανέλαβαν τον έλεγχο της κυβέρνησης. [2][4]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Waines 1992, σελ. 173 (note 484).
- ↑ 2,0 2,1 Kennedy 1993, σελ. 801.
- ↑ Özaydın 2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Kennedy 2001, σελ. 149.
- ↑ Bonner 2010, σελ. 305.
- ↑ Kennedy 2001.
- ↑ Bonner 2010.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πρότυπο:Cambridge History of Egypt
- Bonner, Michael (2010). «The waning of empire, 861–945». Στο: Robinson, Chase F., επιμ. The New Cambridge History of Islam, Volume 1: The Formation of the Islamic World, Sixth to Eleventh Centuries. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 305–359. ISBN 978-0-521-83823-8.
- Πρότυπο:The Cambridge History of Iran
- Bowen, Harold (1928). The Life and Times of ʿAlí Ibn ʿÍsà, ‘The Good Vizier’. Cambridge: Cambridge University Press. OCLC 386849.
- Brett, Michael (2010). «Egypt». Στο: Robinson, Chase F., επιμ. The New Cambridge History of Islam, Volume 1: The Formation of the Islamic World, Sixth to Eleventh Centuries. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 506–540. ISBN 978-0-521-83823-8.
- Fields, Philip M., επιμ. (1987). The History of al-Ṭabarī, Volume 37: The ʿAbbāsid Recovery: The War Against the Zanj Ends, A.D. 879–893/A.H. 266–279. SUNY series in Near Eastern studies. (στα Αγγλικά). Ώλμπανυ, Νέα Υόρκη: State University of New York Press. ISBN 978-0-88706-054-0.
- Gordon, Matthew S. (2000). «Ṭūlūnids». Στο: Bearman, P. J., επιμ (στα αγγλικά). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume X: T–U. Λάιντεν: E. J. Brill, σσ. 616–618. ISBN 90-04-11211-1. http://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-2/tulunids-COM_1250.
- Πρότυπο:Gordon-The Breaking of a Thousand Swords
- Hassan, Zaky M. (1960). «Aḥmad b. Ṭūlūn». Στο: Gibb, H. A. R., επιμ (στα αγγλικά). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume I: A–B. Λάιντεν: E. J. Brill, σσ. 278–279. ISBN 90-04-08114-3. http://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-2/ahmad-b-tulun-SIM_0398.
- Kennedy, Hugh (1993). «al-Muwaffaḳ». Στο: Bosworth, C. E., επιμ (στα αγγλικά). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume VII: Mif–Naz. Λάιντεν: E. J. Brill, σελ. 801. ISBN 90-04-09419-9. http://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-2/al-muwaffak-SIM_5678.
- Πρότυπο:Kennedy-The Armies of the Caliphs
- Kennedy, Hugh (2004). The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century (Second έκδοση). Harlow: Longman. ISBN 978-0-582-40525-7.
- Özaydın, Abdülkerim (2016). «Muvaffak el-Abbâsî» (στα Turkish). TDV Encyclopedia of Islam, Supplement 2 (Kâfûr, Ebü'l-Misk – Züreyk, Kostantin). Istanbul: Turkiye Diyanet Foundation, Centre for Islamic Studies, σσ. 326–328. ISBN 978-975-389-889-8. https://islamansiklopedisi.org.tr/muvaffak-el-abbasi.
- Sourdel, D. (1970). «The ʿAbbasid Caliphate». Στο: Holt, P. M.· Lambton, Ann K. S.· Lewis, Bernard, επιμ. The Cambridge History of Islam, Volume 1A: The Central Islamic Lands from Pre-Islamic Times to the First World War. Cambridge: Cambridge University Press. σελίδες 104–139. ISBN 978-0-521-21946-4.
- Waines, David, επιμ. (1992). The History of al-Ṭabarī, Volume 36: The Revolt of the Zanj, A.D. 869–879/A.H. 255–265. SUNY series in Near Eastern studies. (στα Αγγλικά). Ώλμπανυ, Νέα Υόρκη: State University of New York Press. ISBN 978-0-7914-0763-9.