Εθνοσυνέλευση (Ουγγαρία)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 |
Τα γεγονότα ή τα δεδομένα που περιγράφει το λήμμα έχουν μεταβληθεί και χρειάζεται ενημέρωση με πιο πρόσφατες πληροφορίες. Παρακαλούμε βελτιώστε το λήμμα ενημερώνοντάς το, μη ξεχνώντας να αναφέρετε και αξιόπιστες πηγές. |
Εθνοσυνέλευση της Ουγγαρίας Országgyűlés | |
|---|---|
  | |
| Είδος | |
| Τύπος | Μονοθάλαμο Κοινοβούλιο |
| Ηγεσία | |
| Πρόεδρος | Λάζλο Κοβέρ, Φιντές Από 6 Αυγούστου 2010 |
| Αντιπρόεδρος | Μάρτα Μάτραϊ, Φιντές Από 1 Ιανουαρίου 2013 |
| Δομή | |
| Έδρες | 199 |
 | |
Κοινοβουλευτικές Ομάδες | Κυβέρνηση (135) 135 Φίντες–ΧΔΛΚ
Υποστήριξη (1) 1 Γερμανική μειονότητα
Αντιπολίτευση (63) 57 Ενωμένοι για την Ουγγαρία
6 Κίνημα Η Πατρίδα Μας |
| Εκλογές | |
Μικτό σύστημα:
| |
Τελευταία εκλογή | 3 Απριλίου 2012 |
| Τόπος συνεδριάσεων | |
 | |
| Κτίριο Ουγγρικού Κοινοβουλίου Πλατεία Κόσουτ 1 Βουδαπέστη, H-1055 Ουγγαρία | |
| Ιστοσελίδα | |
| Εθνοσυνέλευση | |
Η Εθνοσυνέλευση (ουγγρικά: Országgyűlés) είναι το κοινοβούλιο της Ουγγαρίας. Το μονοθάλαμο νομοθετικό σώμα αποτελείται από 199 μέλη (την περίοδο 1990-2014 ήταν 386) τα οποία εκλέγονται για τετραετή θητεία, με άμεσες, καθολικές εκλογές με μυστική ψηφοφορία.Το εκλογικό σύστημα είναι παράλληλη ψηφοφορία. Στις εκλογές του 2018, τα 106 μέλη εκλέχθηκαν από μονοεδρικές περιφέρειες και τα 93 μέλη από εθνικές λίστες.[1] Το εκλογικό όριο είναι 5%. Η Εθνοσυνέλευση συνεδριάζει στο Κτίριο του Ουγγρικού Κοινοβουλίου από το 1902.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ουγγρικό Κοινοβούλιο (ουγγρικά : Országgyűlés) ήταν ένα νομοθετικό σώμα που λειτούργησε στο μεσαιωνικό βασίλειο της Ουγγαρίας από τη δεκαετία του 1290,[2] και στα κράτη που το διαδέχτηκαν, το Ουγγρικό Βασίλειο και το Ουγγρικό βασίλειο των Αψβούργων, μέχρι την πρώιμη νεότερη ιστορική περίοδο. Κατά περιόδους, το κοινοβούλιο ονομαζόταν Δίαιτα.[3] Συνεδρίαζε ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατά την περίοδο από το 1527 μέχρι το 1918, και ξανά μετά το 1946.
Τα άρθρα που επικυρώθηκαν το 1790 ανέφεραν ότι το Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας έπρεπε να συνεδριάζουν τουλάχιστον μια φορά κάθε τρία χρόνια αλλά από τότε συχνά αυτά τα άρθρα δεν τηρήθηκαν. Ως αποτέλεσμα του Αυστρο-Ουγγρικού Συμβιβασμού το 1867, αυτά τα άρθρα ανασυστάθηκαν.
Ο λατινικός όρος Natio Hungarica ("Ουγγρικό Έθνος") χρησιμοποιήθηκε για να προσδιορίσει την πολιτική ελίτ που συμμετείχε στο Κοινοβούλιο και που περιλάμβανε τον καθολικό κλήρο, την αριστοκρατία και ελάχιστους υπερασπιστές της πόλης, ανεξαρτήτως της γλώσσας ή της εθνικότητας. Το Natio Hungarica ήταν μια γεωγραφική, θεσμική και νομικο-πολιτική κατηγορία.
Ο δημοκρατικός χαρακτήρας του ουγγρικού Κοινοβουλίου επανιδρύθηκε μετά το τέλος της κομμουνιστικής δικτατορίας το 1989. Το σημερινό Κοινοβούλιο συνεχίζει να αποκαλείται Országgyűlés όπως ακριβώς κατά την βασιλική περίοδο, αλλά προκειμένου να διαφοροποιηθεί από το ιστορικώς βασιλικό Κοινοβούλιο σήμερα αναφέρεται ως "Εθνική Συνέλευση".
Τελευταίες εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βουλευτικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν στην Ουγγαρία στις 8 Απριλίου 2018. Πλειοψήφησε η συμμαχία Φιντές-Χριστιανοδημοκρατικό Λαϊκό Κόμμα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Electing Members of the National Assembly - House of the National Assembly - Országgyűlés». www.parlament.hu. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2020.
- ↑ Hantos, , Elemér (2005). The Magna Carta of the English and of the Hungarian constitution : a comparative view of the law and institutions of the early Middle Ages. Lawbook Exchange. ISBN 1-58477-466-5. 55678974.
- ↑ Cecil Marcus Knatchbull-Hugessen Brabourne (4th Baron): The political evolution of the Hungarian nation: (Volume I. in 1908)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- András Gergely, Gábor Máthé: The Hungarian state: thousand years in Europe (δημοσίευση το 2000)
- Elemér Hantos: The Magna Carta Of The English And Of The Hungarian Constitution (1904)
- Cecil Marcus Knatchbull-Hugessen Brabourne (4th Baron): The political evolution of the Hungarian nation: (Τόμος I., 1908)
- John M. Merriman, J. M. Winter, Europe 1789 to 1914: encyclopedia of the age of industry and empire, Charles Scribner's Sons, 2006, p. 140
- Tadayuki Hayashi, Hiroshi Fukuda, Regions in Central and Eastern Europe: past and present, Slavic Research Center, Hokkaido University, 2007, p. 158
- Katerina Zacharia, Hellenisms: culture, identity, and ethnicity from antiquity to modernity, Ashgate Publishing, Ltd., 2008, p. 237