Ζακ Πιερ Μπρισό
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ζακ Πιερ Μπρισό | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jacques Pierre Brissot (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 15 Ιανουαρίου 1754[1][2][3] Σαρτρ |
| Θάνατος | 31 Οκτωβρίου 1793[1][2][3] Παρίσι |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Τόπος ταφής | Κατακόμβες του Παρισιού |
| Ψευδώνυμο | Un Américain[4], Un Jeune philosophe[4] και Un Républicain[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Ορλεάνης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός δημοσιογράφος διπλωμάτης μεταφραστής δικαστής δικηγόρος |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Γιρονδίνοι |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Φελισιτέ Μπρισό ντε Βαρβίλ |
| Τέκνα | Anacharsis Brissot de Warville |
| Συγγενείς | Félix Brissot de Warville (εγγονός) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1791–1792, Σεν)[5] μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1792–1793, Ερ-ε-Λουάρ)[5] |
| Βραβεύσεις | μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών[6] |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζακ Πιερ Μπρισό ή Μπρισό ντε Βαρβίλ (γαλλικά: Jacques Pierre Brissot -de Warville· 15 Ιανουαρίου 1754 - 31 Οκτωβρίου 1793) ήταν Γάλλος πολιτικός που έγινε γνωστός ως ηγέτης της παράταξης των Γιρονδίνων. Όντας σημαντική φυσιογνωμία της Γαλλικής Επανάστασης, χαρακτηρίστηκε από τη σκληρή στάση που τήρησε απέναντι στον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ΄, τις συγκρούσεις του με τους Ιακωβίνους και τους Ορεινούς και τις κατηγορίες που δέχθηκε για προδοσία.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα πρώτα χρόνια, η Αγγλία και η φυλάκιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μπρισό γεννήθηκε στη Σαρτρ το 1754. Ο πατέρας του ήταν εστιάτορας. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως υπάλληλος σε δικηγορικά γραφεία στη γενέτειρά του και μετέπειτα στο Παρίσι. Τον Φεβρουάριο του 1783 πήγε στο Λονδίνο, όπου έμεινε για 9 μήνες. Εκεί δημοσίευσε φιλολογικά άρθρα και ίδρυσε δύο περιοδικά επιστημονικού περιεχομένου, τα οποία όμως σταμάτησαν σύντομα να εκδίδονται. Με την επιστροφή του στη Γαλλία, φυλακίστηκε στη Βαστίλη μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1784. Ο λόγος ήταν η διακίνηση προπαγανδιστικών φυλλαδίων, τα οποία εναντιώνονταν στη βασίλισσα και την κυβέρνηση. Επηρεάστηκε από το αντιδουλοκτητικό κίνημα, με αποτέλεσμα να ιδρύσει την Εταιρεία Φίλων των Μαύρων (Φεβρουάριος 1788). Τον Μάιο του ίδιου έτους μετέβη στις ΗΠΑ.
Επιστροφή στη Γαλλία και Επανάσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επέστρεψε στην πατρίδα του όταν συγκλήθηκε η Εθνική Συντακτική Συνέλευση. Ξεκίνησε την έκδοση της εφημερίδας Ο Γάλλος Πατριώτης και έγινε μέλος του πρώτου Δημοτικού Συμβουλίου μετά από εκλογές. Ήταν εκείνος που παρέλαβε τα κλειδιά μετά την κατάληψη της Βαστίλης. Η σφοδρή εναντίωση του Μπρισό στα δικαιώματα του συλληφθέντα βασιλιά Λουδοβίκου αποτυπώθηκε στον εκτενή λόγο που απηύθυνε στους Ιακωβίνους (Ιούλιος 1791). Στην ομιλία αυτή έκανε αναφορές στα σχέδια που μετέπειτα έθεσε σε εφαρμογή, με την εκλογή του στη Νομοθετική Συνέλευση, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Πίστευε πως ο μόνος τρόπος για να εδραιωθεί η Επανάσταση ήταν ο πόλεμος, καθώς έτσι θα αποκαλύπτονταν οι εχθροί της. Στις απόψεις αυτές εναντιώθηκε μόνον ο ηγέτης των Ιακωβίνων, Ροβεσπιέρος, με αποτέλεσμα την κήρυξη του πολέμου κατά της Αυστρίας. Ο Μπρισό ήθελε να περιορίσει το κίνημα της Επανάστασης, αλλά οι πρώτες γαλλικές ήττες το αναζωπύρωσαν.
Εσωτερικές διαμάχες, σύλληψη και θάνατος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά τις αποτυχημένες προσπάθειές του για την προσωρινή κατάργηση της μοναρχίας, ο Ροβεσπιέρος αποκήρυξε τον Μπρισό ως «ελευθεροκτόνο» (Σεπτέμβριος 1792). Εκείνος, στην Εθνοσυνέλευση, αντιπροσώπευσε το Ερ-ε-Λουάρ, γιατί δεν ήταν πια αρεστός στους Παριζιάνους, ενώ αργότερα του επιτέθηκαν και οι Ορεινοί. Παρ'όλα αυτά συνέχισε να ασκεί έντονη επιρροή στη διπλωματική επιτροπή και κατάφερε να κηρυχθεί πόλεμος ενάντια στη Μεγάλη Βρετανία και την Ολλανδία (Φεβρουάριος 1793). Τον Απρίλιο, ο Μπρισό κατηγορήθηκε από τον Ροβεσπιέρο ως κύριος υπαίτιος για τον πόλεμο και φίλος με τον προδότη στρατηγό Σαρλ-Φρανσουά Ντυμουριέ. Εκείνος απάντησε αποκηρύσσοντας τους Ιακωβίνους και προτείνοντας να διαλυθεί το Δημοτικό Συμβούλιο του Παρισιού. Ακολούθησε σύγκρουση μεταξύ Γιρονδίνων και Ορεινών, στην οποία η παρουσία του δεν ήταν έντονη, όμως δόθηκε διαταγή και για τη δική του σύλληψη. Ο Μπρισό εν τέλει συνελήφθη στη Μουλέν, ενώ προσπαθούσε να διαφύγει. Οδηγήθηκε στην πρωτεύουσα, όπου καταδικάστηκε από το Επαναστατικό Δικαστήριο και εκτελέστηκε στην γκιλοτίνα στις 31 Οκτωβρίου του 1793.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11894081b. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά) Sycomore. www
.assemblee-nationale .fr /sycomore /index .asp. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6s476pf. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0129834. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 12239.
- ↑ www
.amacad .org /sites /default /files /media /document /2019-10 /electionIndex1780-1799 .pdf.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica. Αθήνα: Πάπυρος, 2007, 38, σσ. 9-10. ISBN 978-960-6715-09-9.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jacques Pierre Brissot στο Wikimedia Commons