Μαργαρίτα του Μπαρ
| Μαργαρίτα του Μπαρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1220[1] |
| Θάνατος | 23 Νοεμβρίου 1273[2] ή 1275 |
| Τόπος ταφής | Αββαείο της Κλαιρφονταίν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερρίκος Ε΄ του Λουξεμβούργου (από 1240)[2][3] |
| Τέκνα | Ερρίκος ΣΤ΄ του Λουξεμβούργου Βάλεραν Α΄ του Λινύ Ισαβέλλα του Λουξεμβούργου Φιλίππη του Λουξεμβούργου[4] |
| Γονείς | Ερρίκος Β΄ του Μπαρ[2] και Φιλίππα του Ντρε[2] |
| Αδέλφια | Θεοβάλδος Β΄ του Μπαρ[2] Ιωάννα του Μπαρ[2] |
| Οικογένεια | Οίκος του Μονμπελιάρ[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαργαρίτα, γαλλ.: Marguerite de Bar (1220–1275) από τον Οίκο του Μονμπελιάρ ήταν κόρη του κόμη του Μπαρ και με τον γάμο της έγινε κόμισα του Λουξεμβούργου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν η πρώτη κόρη του Ερρίκου Β΄ κόμη του Μπαρ και της Φιλίππας του Ντρε, κόρης του Ροβέρτου Β΄ κόμη του Ντρε.
Οι γονείς του πατέρα της ήταν ο Θεοβάλδος Α΄ κόμης του Μπαρ και η 2η σύζυγός του Ερμεσίνδη του Μπριέν. Οι γονείς της μητέρας της ήταν ο Ροβέρτος Β΄ κόμης του Ντρε και η 2η σύζυγός του Γιολάντα του Κουσύ.
Η Μαργαρίτα ήταν η μεγαλύτερη από τα επτά παιδιά που γεννήθηκαν στους γονείς της. Αδέλφια της ήταν ο Θεοβάλδος Β΄ κόμης του Μπαρ και η Ιωάννα, που παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο του Μπλαμόν. Τα υπόλοιπα αδέλφια της απεβίωσαν μικρά ή άγαμα.
Παντρεύτηκε τον Ερρίκο Ε΄ κόμη του Λουξεμβούργου. Η Μαργαρίτα ήταν 20 ετών και ο Ερρίκος Ε΄ ήταν 24. Η Μαργαρίτα έφερε στον Ερρίκο το Λινύ (Λινύ-αν-Μπαρουά) ως προίκα της, ωστόσο με μία ρήτρα στη σύμβαση γάμου, αυτό παρέμεινε φεουδαρχικά υποτελές στην κομητεία του Μπαρ. Σε περιφρόνηση αυτού, ο Ερρίκος Ε΄ απότισε φόρο τιμής το 1256 στον Θεοβάλδο Β΄ βασιλιά της Ναβάρρας και κόμη της Καμπανίας, υπό την ιδιότητά του ως κόμη της Καμπανίας. Τότε ο αδελφός τής Mαργαρίτας Θεοβάλδος Β΄ κόμης του Μπαρ, στη διαμάχη που έγινε στη συνέχεια μεταξύ του Φρειδερίκου Γ΄ δούκα της Λωρραίνης (ο πατέρας του Ματθαίος Β΄ ήταν εξάδελφός τους[5]) και του επισκόπου του Mετς στην οποία ο Ερρίκος Ε΄ έγινε οπαδός του δούκα, εκείνος (ο Θεοβάλδος Β΄) πήγε με την πλευρά του επισκόπου. Ο Ερρίκος Ε΄ συνελήφθη στη μάχη στο Πρενύ στις 14 Σεπτεμβρίου 1266. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1268, αφού ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας έκανε διαιτησία μεταξύ των δύο πλευρών, ο Ερρίκος Ε΄ ελευθερώθηκε και ανέκτησε το Λινύ, αλλά υπό την επικυριαρχία του Μπαρ(ουά).
Η Μαργαρίτα και ο Ερρίκος Ε΄ έκαναν ειρήνη με τον Γκυ κόμη της Φλάνδρας νυμφεύοντάς τον με την κόρη τους, την Iσαβέλλα. Η άλλη κόρη τους Φίλιππη παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ κόμη της Ολλανδίας και είχαν εγγονές τη Μαργαρίτα Β΄ κόμισσα του Αινώ (σύζυγο του Λουδοβίκο Δ΄ της Γερμανίας) και τη Φίλιππη (σύζυγο του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας).
Η Μαργαρίτα απεβίωσε το 1275 και έξι έτη μετά και ο σύζυγός της.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε το 1240 τον Ερρίκο Ε΄ κόμη του Λουξεμβούργου. Ο Ερρίκος Ε΄ ανήκε στον Οίκο του Λίμπουργκ, αλλά έγινε ιδρυτής νέου κλάδου, του Οίκου του Λουξεμβούργου[6] Απέκτησαν τέκνα:
- Ερρίκος ΣΤ΄ (απεβ. 1288), κόμης του Λουξεμβούργου.
- Βάλεραν Α΄ (απεβ. 1288), κόμης του Λινύ και Ρουσύ.
- Ισαβέλλα (1247–1298), παντρεύτηκε τον Γκυ κόμη της Φλάνδρας.
- Φιλίππη (1252-1311), παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ κόμη της Ολλανδίας [7]
- Γουλιέλμος Α΄ κόμης του Αινώ.
- Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Δ΄ της Γερμανίας.
- Φιλίππη, παντρεύτηκε τον Εδουάρδο Γ΄ της Αγγλίας.
- Γουλιέλμος Α΄ κόμης του Αινώ.
- Μαργαρίτα.
- Φελίσιτας.
- Ιωάννα (απεβ. 1310), ηγουμένη του Κλαιρφονταίν.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 bibale
.irht .cnrs .fr /80573. - ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ p365.htm#i3650. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ Η μητέρα του Ματθαίου Β΄ δούκα της Λωρραίνης, η Αγνή του Μπαρ, ήταν αδελφή του Ερρίκου Β΄ κόμη του Μπαρ, πατέρα της Μαργαρίτας και του Θεοβάλδου Β΄ κόμη του Μπαρ
- ↑ John A. Gade, Luxemburg in the Middle Ages, (E.J. Brill, 1951), 96.
- ↑ Pit Péporté, Constructing the Middle Ages: Historiography, Collective Memory and Nation-Building in Luxembourg, (Brill, 2011), 148.