Πουέντ-Νουάρ (Δημοκρατία του Κονγκό)
Συντεταγμένες: 4°47′51″S 11°51′1″E / 4.79750°S 11.85028°E
| Πουέντ-Νουάρ | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Πουέντ-Νουάρ | |||
| Χώρα | Δημοκρατία του Κονγκό | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Pointe-Noire Department | ||
| Ίδρυση | 1883 | ||
| Έκταση | 2.134 km²[1] | ||
| Υψόμετρο | 14 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 1.420.612 (2023)[1] | ||
| Τηλ. κωδ. | 242 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Πουέντ-Νουάρ ή Ντζιντζί (γαλλ. Pointe-Noire, κονγκ. Njinji[2][3]) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Δημοκρατίας του Κονγκό, μετά την πρωτεύουσα Μπραζαβίλ. Από το 2004 αποτελεί και αυτόνομο διαμέρισμα της χώρας, ενώ μέχρι τότε ήταν η πρωτεύουσα του Διαμερίσματος Κουιλού. Είναι κτισμένη σε μια προεξοχή της ξηράς ανάμεσα στον μικρό Κόλπο του Πουέν Νουάρ και τον ανοικτό Ατλαντικό Ωκεανό. Το Πουέν Νουάρ μαζί με το λιμάνι του αποτελεί το κυριότερο εμπορικό κέντρο της χώρας και το 2007 είχε 715.334 κατοίκους[4], ενώ η μητροπολιτική περιοχή του έχει περισσότερους από 1 εκατομμύριο.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ονομασία «Πουέν Νουάρ», που στη γαλλική γλώσσα σημαίνει «Μαύρο Ακρωτήριο», προήλθε από τους Πορτογάλους εξερευνητές θαλασσοπόρους, οι οποίοι είδαν έναν όγκο μαύρων βράχων εκεί το 1484. Από τότε η θέση, γνωστή στην πορτογαλική γλώσσα ως Πόντα Νέγκρα (Ponta Negra), έγινε σημείο αναφοράς για τη ναυσιπλοΐα και το 1883 έγινε ένα μικρό ψαροχώρι, αφότου οι Γάλλοι υπέγραψαν μια συνθήκη με τους ιθαγενείς (Βασίλειο του Λοάνγκο).
Το 1910 δημιουργήθηκε η Γαλλική Ισημερινή Αφρική (Afrique équatoriale française, AEF) και επιτράπηκε στις γαλλικές εταιρείες να εκμεταλλευθούν τους πόρους του Μέσου Κονγκό. Σύντομα έγινε απαραίτητο να κατασκευασθεί σιδηροδρομική γραμμή που θα συνέδεε την Μπραζαβίλ (το τερματικό σημείο της ποτάμιας ναυσιπλοΐας στους ποταμούς Κονγκό και Ουμπάνγκι) με την ακτή του Ατλαντικού. Καθώς η θέση του τέρματος της γραμμής στη θάλασσα έπρεπε να επιτρέπει την κατασκευή ενός βαθιού λιμανιού, οι αρχές επέλεξαν το 1923 τη θέση του Πόντα Νέγκρα αντί της Λιμπρεβίλ (όπως ήταν το αρχικό όραμα).[5]
Από εκεί και πέρα, η ανάπτυξη του Πουέν Νουάρ υπήρξε γρήγορη. Το 1927 είχε περίπου 3.000 κατοίκους, το 1950 είχε 20 χιλιάδες και το 1994 είχε 360.000. Το 1932 κατασκευάσθηκε το αεροδρόμιο, το 1934 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του σιδηροδρόμου και το 1936 ανεγέρθηκε το πρώτο νοσοκομείο. Το 1950 η πόλη έγινε πρωτεύουσα του Γαλλικού Κονγκό, ενώ η Μπραζαβίλ ήταν η πρωτεύουσα ολόκληρης της AEF. Το 1957 το Γαλλικό Κονγκό μετονομάσθηκε σε «Δημοκρατία του Κονγκό», αν και δεν ήταν ακόμα ανεξάρτητη χώρα. Ωστόσο, οι ταραχές που σημειώθηκαν κατά τις βουλευτικές εκλογές του 1958 οδήγησαν στην απόφαση να μεταφερθεί η πρωτεύουσα στην Μπραζαβίλ, καθώς το Πουέν Νουάρ ελεγχόταν από την αντιπολίτευση. Ραγδαία ήταν η αύξηση του πληθυσμού μετά τις ανακαλύψεις κοιτασμάτων πετρελαίου περί το 1980, οπότε η Elf Aquitaine ανέγειρε διυλιστήριο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 www
.citypopulation .de /en /congo /. - ↑ Jean Dello (1988). «Toponymie sur la ville de Pointe Noire» (PDF). Institut Français de Recherche Scientifique Pour Le Développement en Coopération (στα Γαλλικά). σελ. 11. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Cécile Manciaux (2012). «Pointe-Noire: il était une fois Ndji-Ndji». JeuneAfrique (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ Administrator. «Population des Départements». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2016.
- ↑ John Frank Clark, Samuel Decalo: Historical Dictionary of Republic of the Congo, Scarecrow Press, ΗΠΑ, 2012, σελ. 365
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Decalo S., Thompson V. & Adloff R.: Historical dictionary of Congo, σσ. 244-245, εκδ. The Scarecrow Press Inc., ΗΠΑ 1984
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pointe-Noire (Congo) στο Wikimedia Commons