Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 6902

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 20h 24m 28.067s, -43° 39′ 12.42″

NGC 6902
Εικόνα του NGC 6902 από το GALEX.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΤοξότης
Ορθή Αναφορά20h 24m 28.067s[1]
Απόκλιση−43° 39′ 12.42″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.009300±0.000023[2]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα2793.9 km/s[3]
Απόσταση124 Mly (38,0 Mpc)[4]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνLGG 434
Φαινόμενο μέγεθος (V)10.93±0.18[4]
Φαινόμενο μέγεθος (B)11.64±0.18[4]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSA(r)b[4]
Διάμετρος~334,800 ly (102,64 kpc) (εκτιμώμενη)
Φαινόμενη διάμετρος (V)3.55 × 2.69[5]
Άλλες ονομασίες
IC 4948, PGC 64632, IRAS 20210-4348, F20210-4348, LEDA 64632, 2MASX J20242813-4339127, MCG -07-42-002 , Gaia DR2 6678974930431764096[6]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 6902 είναι σπειροειδής γαλαξίας ο οποίος βρίσκεται στον αστερισμό Τοξότη και απέχει 124 εκατομμύρια έτη φωτός.[4] Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Τζων Χέρσελ (John Herschel)[7] και αργότερα ο Γιόχαν Ντράιερ (Johan Dreyer) τον περιέγραψε ως «αμυδρό, πολύ μικρό, στρογγυλό, λαμπρότερο στο κέντρο»[8][9] Ανήκει επίσης στην μικρή ομάδα γαλαξιών LGG 434 group.[7]

Διαθέτει άφθονα αποθέματα ουδέτερου υδρογόνου, τρεις με τέσσερις φορές μεγαλύτερα από τα συνήθη για ένα γαλαξία του τύπου του.[10] Έντονος είναι επίσης ο ρυθμός γέννησης νέων αστέρων στον δακτύλιό του. Παρόλο που καταγράφεται ως μη ραβδωτός, στην πραγματικότητα υπάρχει μία μικρή «ράβδος» μέσα στον δακτύλιό του.[7]

Έχει παρατηρηθεί ένας υπερκαινοφανής τύπου Ic-BL στον γαλαξία αυτόν και ονομάστηκε SN 2024uwq.[11]

  1. 1,0 1,1 Brown, A. G. A. (2021). «Gaia Early Data Release 3: Summary of the contents and survey properties». Astronomy & Astrophysics 649: A1. doi:10.1051/0004-6361/202039657. Bibcode2021A&A...649A...1G.  (Erratum: doi:10.1051/0004-6361/202039657e). Gaia EDR3 record for this source at VizieR.
  2. De Vaucouleurs, Gerard· και άλλοι. (1991). Third Reference Catalogue of Bright Galaxies. Bibcode:1991rc3..book.....D. 
  3. Meyer, M. J. και άλλοι. (June 2004). «The HIPASS catalogue - I. Data presentation». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 350 (4): 1195–1209. doi:10.1111/j.1365-2966.2004.07710.x. Bibcode2004MNRAS.350.1195M. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Gil de Paz, Armando; Boissier, Samuel; Madore, Barry F.; Seibert, Mark και άλλοι. (December 2007). «The GALEX Ultraviolet Atlas of Nearby Galaxies». The Astrophysical Journal Supplement Series 173 (2): 185–255. doi:10.1086/516636. Bibcode2007ApJS..173..185G. 
  5. Paturel, G. και άλλοι. (December 2003). «HYPERLEDA. I. Identification and designation of galaxies». Astronomy and Astrophysics 412: 45–55. doi:10.1051/0004-6361:20031411. Bibcode2003A&A...412...45P. 
  6. «NGC 6902». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. 
  7. 7,0 7,1 7,2 de Lazaro, Enrico (February 9, 2021). «MUSE Sees Star-Forming Regions in NGC 6902». SciNews. https://www.sci.news/astronomy/muse-star-forming-regions-ngc-6902-09333.html. Ανακτήθηκε στις 2024-03-06. 
  8. Frommert, Hartmut. «NGC 6902». Students for the Exploration and Development of Space (SEDS). Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2024. 
  9. Seligman, Courtney. «NGC Objects: NGC 6900 - 6949». Celestial Atlas. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2024. 
  10. Gallagher, J. S. (September 1979). «Optical studies of H I-rich southern galaxies. I. The supergiant spiral NGC 6902». Astronomical Journal 84: 1281–1292. doi:10.1086/112540. Bibcode1979AJ.....84.1281G. 
  11. «SN 2024uwq». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 6902 στο Wikimedia Commons


pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy