inducticius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /in.dukˈtiː.ki.us/, [ɪn̪d̪ʊkˈt̪iːkiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.dukˈti.t͡ʃi.us/, [in̪d̪ukˈt̪iːt͡ʃius]
Adjective
[edit]inductīcius (feminine inductīcia, neuter inductīcium); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inductīcius | inductīcia | inductīcium | inductīciī | inductīciae | inductīcia | |
Genitive | inductīciī | inductīciae | inductīciī | inductīciōrum | inductīciārum | inductīciōrum | |
Dative | inductīciō | inductīciō | inductīciīs | ||||
Accusative | inductīcium | inductīciam | inductīcium | inductīciōs | inductīciās | inductīcia | |
Ablative | inductīciō | inductīciā | inductīciō | inductīciīs | |||
Vocative | inductīcie | inductīcia | inductīcium | inductīciī | inductīciae | inductīcia |
References
[edit]- “inducticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inducticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.