silentigi

See also: silentiĝi

Esperanto

Etymology

From silenti (“to be silent”) +‎ -igi (“to cause to be”).

Pronunciation

• IPA^(key): [silentˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: si‧lent‧i‧gi

Verb

silentigi (present silentigas, past silentigis, future silentigos, conditional silentigus, volitive silentigu)

1. (transitive) to silence

Conjugation

Conjugation of silentigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		silentigas		silentigis		silentigos
active participle		silentiganta	silentigantaj	silentiginta	silentigintaj	silentigonta	silentigontaj
	acc.	silentigantan	silentigantajn	silentigintan	silentigintajn	silentigontan	silentigontajn
passive participle		silentigata	silentigataj	silentigita	silentigitaj	silentigota	silentigotaj
	acc.	silentigatan	silentigatajn	silentigitan	silentigitajn	silentigotan	silentigotajn
nominal active participle		silentiganto	silentigantoj	silentiginto	silentigintoj	silentigonto	silentigontoj
	acc.	silentiganton	silentigantojn	silentiginton	silentigintojn	silentigonton	silentigontojn
nominal passive participle		silentigato	silentigatoj	silentigito	silentigitoj	silentigoto	silentigotoj
	acc.	silentigaton	silentigatojn	silentigiton	silentigitojn	silentigoton	silentigotojn
adverbial active participle		silentigante		silentiginte		silentigonte
adverbial passive participle		silentigate		silentigite		silentigote

infinitive		silentigi						imperative		silentigu						conditional		silentigus