wypowiedzenie

Old Polish

Etymology

From wypowiedzieć +‎ -enie. First attested in c. 1428.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨpɔvjɛd͡zɛɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨpɔvjɛd͡zɛɲe/

Noun

wypowiedzenie n

1. (attested in Greater Poland, Masovia) verbal noun of wypowiedzieć (“expressing verbally”)
   • 1885-2024 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[1], volume I, Międzyrzecz, Warsaw, page 486:

     Wypouedzene assercio

     [Wypowiedzenie assercio]

2. (religion, attested in Greater Poland) confession of sins
   • 1916 [second half of the 15th century], Stanisław Słoński, editor, Psałterz puławski‎^[2], Greater Poland, page 31 arg:

     Tu mowy, yze Xps naglye odpuszczenye daye grzechow, acz czyste będzye wypowyedzenye grzechow

     [Tu mowi, iże Krystus nagle odpuszczenie daje grzechow, acz czyste będzie wypowiedzenie grzechow]

3. (attested in Greater Poland, Masovia) declaration of hostility
   • 1885-2024 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[3], volume I, Międzyrzecz, Warsaw, page 490:

     Ne wyslosonego wypowy[e]dzena non ficte machinacionis

     [Nie wyzłożonego wypowi[e]dzenia non ficte machinacionis]

Related terms

adjective

• wypowiedny

nouns

• wypowiedacz
• wypowiednik

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• wypowiedzieć pf, wypowiadać impf

Descendants

• Polish: wypowiedzenie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wypowiedzenie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wypowiedzenie. By surface analysis, wypowiedzieć +‎ -enie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘ.pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲɛ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨ.pɔ.vjɛˈd͡zɛ.ɲe/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: wy‧po‧wie‧dze‧nie

Noun

wypowiedzenie n

1. (uncountable) verbal noun of wypowiedzieć
2. (countable, law) termination, cancellation (formal cessation of an agreement)
3. (uncountable) period of time between receiving an exemption decision and the lapsing of an employment contract (Is there an English equivalent to this definition?)
4. (countable, grammar) utterance (grammatically valid series of words not necessarily containing a predicate)

Declension

Declension of wypowiedzenie

	singular	plural
nominative	wypowiedzenie	wypowiedzenia
genitive	wypowiedzenia	wypowiedzeń
dative	wypowiedzeniu	wypowiedzeniom
accusative	wypowiedzenie	wypowiedzenia
instrumental	wypowiedzeniem	wypowiedzeniami
locative	wypowiedzeniu	wypowiedzeniach
vocative	wypowiedzenie	wypowiedzenia

Derived terms

adjectives

• wypowiedzeniowy

Related terms

adjectives

• wypowiadalny
• wypowiadawczy
• wypowiedni
• wypowiedziowy

nouns

• wypowiadacz
• wypowiedź

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• wypowiedzieć pf, wypowiadać impf

Further reading

• wypowiedzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wypowiedzenie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wypowiedzenie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “WYPOWIEDZENIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2012 April 18
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wypowiedzenie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wypowiedzenie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 981
• wypowiedzenie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego