Bonifaco la 1-a
|
Tiu ĉi artikolo temas pri unu el pluraj katolikaj papoj de la nomo Bonifaco. Por aliaj uzoj vidu la apartigan artikolon Bonifaco. |
| Sankta Bonifaco la 1-a | ||
|---|---|---|
| 42-a papo de la katolika eklezio | ||
| ||
| Pontifiko | de 28-a de decembro 418 | |
| ĝis 4-a de septembro 422 | ||
| Antaŭulo | Zosimo | |
| Sekvanto | Celesteno la 1-a | |
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | en 370 en Romo, Romia Imperio | |
| Morto | la 4-an de septembro 422 en Romo, Okcident-Romia Imperio | |
| Lingvoj | latina lingvo [#] | |
| Sanktulo | ||
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | |
Sankta Bonifaco la 1-a, latine Bonifacius, naskiĝis en nekonata dato de la jaro 370 en Romo kaj mortis la 4-an de septembro 422. Li estis papo ekde 418 ĝis sia morto. Malmulte oni scias pri Bonifaco, laŭ Liber Pontificalis, li estis filo de Iocundus, roma pastro. Li estis pastrigita de papo Damaso la 1-a kaj en 405 li estis sendita al Konstantinopolo kiel reprezentanto de papo.
Poste morto de papo Zosimo, parto de roma pastraro igis Eŭlalion papo, sed alia parto elektis Bonifacon. La prefekto de Romo Symmachus kaj la imperiestro Flavio Honorio apogis Eŭlalion. La imperiestro kunvokis la sinodon de Ravenna, por ke oni inter du papoj decidu, sed Eŭlalio restis en Romo, kaj sekve Honorio konfirmis la elekton de Bonifaco.