Karlo la 4-a (Francio)

Karlo la 4-a
Kronado	21-an de februaro 1322 en Reims
Persona informo
Charles IV de France
Naskiĝo	18-an de majo 1294 (1294-05-18) en Creil
Morto	1-an de februaro 1328 (1328-02-01) (33-jaraĝa) en Vincennes
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Tuberkulozo vd
Tombo	Baziliko de Saint-Denis vd
Religio	kristanismo vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Familio
Dinastio	Kapetidoj vd
Patro	Filipo la 4-a de Francio vd
Patrino	Johana la 1-a de Navaro vd
Gefratoj	Izabela de Francio, Ludoviko la 10-a kaj Filipo la 5-a vd
Edz(in)o	Johana de Évreux (1324–1328) Maria de Luksemburgo (1322–1324) Blanka de Burgundio (1308–1322) vd
Infanoj	Marie of France (en)  ( Johana de Évreux) Blanche of France, Duchess of Orléans (en)  ( Johana de Évreux) vd
Parencoj	Johano de Luksemburgo (bofrato) vd
Profesio
Okupo	monarko vd
Postenoj Postenoj reĝo de Francio (1322–1328) reĝo de Navaro (1322–1328) vd
Grafo de Marĉo
Dum	1314-1322
Antaŭulo	Jolanda
Sekvanto	Ludoviko de Burbono
Reĝo de Francio
Dum	1322-1328
Antaŭulo	Filipo la 5-a, lia frato
Sekvanto	Filipo la 6-a, lia kuzo
Reĝo de Navaro
Karlo la 1-a
Dum	1322-1328
Antaŭulo	Filipo la 2-a, lia frato
Sekvanto	Johana la 2-a kaj Filipo la 3-a de Navaro
vd	Fonto: Vikidatumoj

Karlo la 4-a de Francio (n. la 18-an de junio 1294 en Creil - m. la 1-an de februaro 1328 en Vincennes), kromnomita Karlo la Bela (franclingve Charles IV le Bel) estis unue grafo de Marche kaj poste reĝo de Francio kaj Navaro (kiel Karlo la 1-a) ekde 1322 ĝis 1328. Li estis la dekkvina kaj lasta reĝo de la rekta kapetida dinastio.

Karlo estis la tria filo de la reĝo Filipo la 4-a la Bela kaj de Johana la 1-a de Navaro. Li fariĝis reĝo post la morto de sia frato Filipo la 5-a la Longa, kaj estis kronita en Reims la 21-an de februaro 1322 fare de la ĉefepiskopo Robert de Courtenay-Champignelles. Kiel heredinto de Johana de Navaro, al la titolo de reĝo de Francio li aldonis tiun de reĝo de Navaro.

Heredado

Karlo la 4-a mortis sen infano, kaj do sen oficiala heredanto. Konforme al la salfranka leĝo, la kandidatiĝo de lia kuzo Eduardo la 3-a de Anglio estis reĵetita pro tio, ke la reĝeco de Francio estas neheredebla per virino. La trono iris finfine al Filipo de Valois, alia kuzo de Karlo, kiu reĝis kiel Filipo la 6-a. Tiu heredado, kontestita de Anglio, fariĝis unu el la ĉefaj kaŭzoj de la Centjara milito.

Vidu ankaŭ

• Listo de monarkoj de Francio

Reĝoj de Francio, reĝoj de la Francoj kaj imperiestroj de la Francoj ekde 987 ĝis 1870

987 996 1031 1060 1108 1137 1180 1223 1226    Hugo Kapeto Roberto la 2-a Henriko la 1-a Filipo la 1-a Ludoviko la 6-a Ludoviko la 7-a Filipo la 2-a Ludoviko la 8-a

1226 1270 1285 1314 1316 1316 1322 1328 1350    Ludoviko la 9-a Filipo la 3-a Filipo la 4-a Ludoviko la 10-a Johano la 1-a Filipo la 5-a Karlo la 4-a Filipo la 6-a

1350 1364 1380 1422 1461 1483 1498 1515 1547 1559    Johano la 2-a Karlo la 5-a Karlo la 6-a Karlo la 7-a Ludoviko la 11-a Karlo la 8-a Ludoviko la 12-a Francisko la 1-a Henriko la 2-a

1559 1560 1574 1589 1610 1643 1715 1774 1792    Francisko la 2-a Karlo la 9-a Henriko la 3-a Henriko la 4-a Ludoviko la 13-a Ludoviko la 14-a Ludoviko la 15-a Ludoviko la 16-a

1792 1804 1814 1824 1830 1848 1852 1870      -   Napoleono la 1-a Ludoviko la 18-a Karlo la 10-a Ludoviko-Filipo - Napoleono la 3-a

Historio de Francio - Kapetidoj - Valois - Burbonoj - Bonaparte