Malnova Raŭmo
| Malnova Raŭmo | ||
|---|---|---|
| Monda heredaĵo | ||
| ||
| la centra placo Hauenguano | ||
| Lando |  Finnlando
| |
| Provinco |  Satakunta
| |
| Tipo | Kultura (IV kaj V) | |
| Surfaco | 29 hektaroj | |
| Bufra areo | 142 hektaroj | |
| Kriterioj | ||
| Fonto | 582 | |
| Geografia situo | 61° 7′ 42″ N, 21° 30′ 42″ O (mapo)61.12833333333321.511666666667Koordinatoj: 61° 7′ 42″ N, 21° 30′ 42″ O (mapo) | |
| Registra historio | ||
| Registrado | 1991 (15-a sesio) | |
| * Traduko de la nomo en la listo de la monda heredaĵo. | ||
Malnova Raŭmo (finne Vanha Rauma, svede Gamla Raumo) estas la ligna centro de la urbo Raŭmo en Finnlando. Ĝi estis enskribita en la Monda Heredaĵo de Unesko en 1991 pro sia unika ligna arkitekturo kaj ĝia bone konservita mezepoka urba aranĝo.[1] Ĝi estas unu el tre malmultaj mezepokaj urboj en Finnlando.
La areo de Malnova Raŭmo estas proksimume 0,29 km², kun proksimume sescent konstruaĵoj (kalkulante kaj kompletajn domojn kaj pli malgrandajn konstruaĵojn kiel kabanoj) kaj proksimume 800 homoj vivas en la areo.[1] La plej malnovaj konstruaĵoj datiĝas de la 18-a jarcento, ĉar du fajroj en 1640 kaj 1682 detruis grandan parton de la urbo. Tamen, la aranĝo de la urbocentro daŭre konservas multon da sia mezepoka strukturo.[1] La lignaj konstruaĵoj estas preskaŭ ekskluzive unuetaĝa, kvankam pluraj pli malnovaj konstruaĵoj ankaŭ havas kelojn. La loĝkonstruaĵoj situas laŭ la ĉefstrato, dum la kromkonstruaĵoj (ekzemple grendomoj, kabanoj, stokejoj) estis konstruitaj laŭ mallarĝaj stratetoj.[1] Plej multaj konstruaĵoj estas nuntempe loĝataj kaj posedataj de privataj individuoj, kvankam laŭ la du ĉefstratoj kaj ĉirkaŭ la urboplaco ili estas plejparte ekstere en komerca uzo.[1] En la 18-a jarcento, la urbo Raŭmo disetendiĝis ekster la Malnova Raŭmo mem, kaj la pliigita ŝipkomerco kondukis al la modernigo de la urbo.[1]
Kvankam Malnova Raŭmo preskaŭ estis tute detruita per fajroj, kelkaj konstruaĵoj kaj ruinoj pluvivas de mezepokaj tempoj. La preĝejo de la Sankta Kruco, preĝejo de franciskana monaĥejo starigita fine de la 15-a jarcento kaj inaŭgurita en 1512, enhavas plurajn mezepokajn pentraĵojn kaj estas unu el la ĉefaj vidindaĵoj en Malnova Raŭmo.[2] Alia preĝejo en Malnova Raŭmo estas la Preĝejo de la Sankta Triunuo, ankaŭ el la 15-a jarcento, bruligita en la fajro de 1640.[2] La sola alia antikva ŝtonkonstruaĵo estas la malnova urbodomo, kiu estis konstruita en 1776.[2]
Aliaj lokoj de speciala intereso inkludas la Kirsti-domon, marista domo de la 18-a kaj 19-a jarcentoj, kaj la Marela-domon, vilao de ŝipposedanto datiĝanta al la 18-a jarcento sed kun 19-jarcenta fasado, kiuj ambaŭ estas nuntempe muzeoj.[2]