Vasil Simonenko
Vasil Simonenko | ||
---|---|---|
Persona informo | ||
Naskiĝo | 8-an de januaro 1935 en Lubny Raion | |
Morto | 13-an de decembro 1963 (28-jaraĝa) en Ĉerkaso | |
Mortis per | Rena malfunkcio vd | |
Lingvoj | rusa • ukraina vd | |
Ŝtataneco | Sovetunio vd | |
Alma mater | Taras Shevchenko National University of Kyiv, Institute of Journalism (en) vd | |
Profesio | ||
Alia nomo | В. Щербань • В. Миколайчук vd | |
Okupo | poeto ĵurnalisto novelisto vd | |
Laborkampo | Poezio, ĵurnalismo kaj dissent (en) vd | |
Aktiva dum | 1952– vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Simonenko Vasil ukraine Василь Симоненко (1935-1963) - ukraina poeto kaj ĵurnalisto, aganto de ukraina rezist-movado. En 1957 diplomoĝis pri ĵurnalismo en Kijiva Universitato, laboris en redakcioj de multaj provincaj gazetoj en Ĉerkasa provinco. Pro lia 'ne-kunlaboranta sinteno' multaj liaj verkoj aperis eksterleĝe aŭ eksterlande. Granda parto de lia literatura heredaĵo malaperis.
En 1962 kune kun Alla Gorska kaj Lesj Tanjuk li trovis enterig-lokojn de multaj ukrainoj, mortigitaj de KGB, post kio li estis terure batita kaj mortis 28-jaraĝa en 1963.
Liajn verkojn esperantigis Danielo Kolker (Tra la Soveta Ukrainio, 1968, 1) kaj Volodimir Pacjurko.
Adaptación cinematográfica
[redakti | redakti fonton]El director ucraniano Aleksandr Zherebko, después de haber formado un tándem creativo con Angelina Dyatlova, creó una adaptación de la poesía "No viniste de un cuento de hadas o un sueño" (Ukrainian: “Ти до мене прийшла не із казки чи сну”) de Vasyl Symonenko.[1][2]