Kontraŭreformacio estis la reakcio de la katolika eklezio al la disvastiĝo de la Reformacio ekde ĉirkaŭ 1540.
|
 | | « La liberpensemo de la Renesanco estis antaŭulo de la nova fanatikeco — Reformacio kaj de la Kontraŭreformacio. Francoj de la Klerisma epoko, senmaskigantaj la eklezion kaj la kronon, edifantaj racion kaj toleremon, kaŭzis eksplodon de la revolucia kaj nacia fanatikeco, ne ĉesintan ĝis nun. Markso kaj liaj adeptoj, diskreditigintaj religion, naciismon, komercan pasion, enmondigis novan fanatikecon — socialismon, komunismon, Stalin-naciismon kaj strebon al la monda regado. » | | — Eric Hoffer, La vera kredanto [1951] |
|
Kontraŭreformacio en Vikipedio
Kontraŭreformacio en Komuneja kategorio
Kontraŭreformacio en Vikivortaro