Haizebide
Haizebidea edo tobera, metalurgian, aire beroa edo oxigenoa labera edo errekuntza-ganberara sartzen duen hodia da.[1] Burdinoletan eta ferratokietan, haizea hauspotik sutegira zeraman hodiari ematen zitzaion izen hori.[2] Burdinoletako toberak metalezko pieza hustuak ziren, askotan kobrezkoak, kono-enbor formakoak; pisua 21 eta 22 kiloen artean izaten zuten; ferratokietakoek kilo bat inguru pisatzen zuten.[3]
XVI. mendean, Tobera ginovesa delakoa berritasun gisa berehala sartu zen euskal burdigintza teknikak hobetzeko. Jatorriz italiakoa izan arren, euskal sutegietan aplikatu zuten.[4]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Haizebide. Energiaren Euskal Erakundea, eve.eus (Noiz kontsultatua: 2020-12-1).
- ↑ Haizebide. Euskaltzaindiaren Hiztegia, euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2020-12-1).
- ↑ Toberak. Aintzinako lanbideak, Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0, gipuzkoa.eus (Noiz kontsultatua: 2020-12-1).
- ↑ Elorza, Javier. (2021). Juan Sebastian Elkano: ingurua, ibilbidea, epika. Eusko Ikaskuntza, 97 or. ISBN 9788409312924..
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Tobera, eibarko-euskara.eus
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q109331418