آنتوان میه
پل ژول آنتوان میه (به فرانسوی: Paul-Jules-Antoine Meillet) (زادهٔ ۱۱ نوامبر ۱۸۶۶- مرگ ۲۱ سپتامبر ۱۹۳۶) زبان‌شناس فرانسوی بود.
زندگی‌نامه
[ویرایش]او در دانشگاه سوربون به آموختن پرداخت و از میشل برئال و فردینان دو سوسور تأثیر پذیرفت. در ۱۸۹۰ در یک سفر پژوهشی رهسپار قفقاز شد و در آنجا زبان ارمنی را آموخت. در بازگشت به آموزش دستور زبان تطبیقی پرداخت.
در ۱۸۹۷ دکترایش را با تزی دربارهٔ حالت اضافهٔ مفعولی در زبان اسلاوونیک باستان گرفت. در ۱۹۰۲ کرسی استادی زبان ارمنی را در مدرسهٔ زبان‌های شرقی به‌دست‌آورد. در ۱۹۰۵ او به استادی کولژ دو فرانس برگزیده‌شد و در آنجا به کار بر روی زبان‌های هندواروپایی پرداخت. وی همچنین همکاری نزدیکی با زبان‌شناسان نامی چون پل پیو و روبر گوتیو فراهم آورد.
او استاد زبان‌شناسان سرشناسی چون امیل بنونیست، ژرژ دومزیل و آندره مارتینه بود.
او از هواداران به‌کارگیری زبانی مشترک و جهانی چون اسپرانتو بود.
نمونه آثار
[ویرایش]- مطالعات ریشه‌شناسی و واژگان اسلاوی قدیم (۲جلد، ۱۹۰۲–۱۹۰۵)
- دستور زبان فارسی باستان (۱۹۱۵)
- سه سخنرانی در مورد گاتاهای اوستا (۱۹۲۵)
- فرهنگ ریشه‌شناسی زبان لاتین
- زبان‌شناسی تاریخی و زبان‌شناسی عمومی
منابع
[ویرایش]- "Armenian Linguists". Machdotz Dictionary.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
لغتنامهها و دایره المعارفها | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
- زادگان ۱۸۶۶ (میلادی)
- درگذشتگان ۱۹۳۶ (میلادی)
- ارمنستانشناسان اهل فرانسه
- ارمنستانشناسان
- استادان دانشگاه پاریس
- استادان کلژ دو فرانس
- اعضای فرهنگستان کتیبهشناسی و زبان‌های باستانی فرانسه
- اهالی مولن، الیه
- دانشآموختگان دانشگاه پاریس
- زبان‌شناسان اهل فرانسه
- لغتشناسان اهل فرانسه
- محققان زبان یونانی باستان
- هندواروپاییشناسان