پرش به محتوا

ابن صوفی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اِبْن‌ِ صوفی‌
علی بن محمد علوی عمری
«نجم‌الدین ابوالحسن علی بن ابوالغَنائم عَلَوی عُمَری»
زادهٔح. ۱۰۰۰ میلادی
ح. ۳۹۰ قمری
درگذشتح. ۱۰۶۸ میلادی
ح. ۴۶۰ قمری
آرامگاهموصل
تحصیلاتنسب‌شناس برجسته
پیشه‌ها
آثار برجستهکتاب عربی «ألمَجدی فی أنسابِ الطّالبیّین»
پدرابوالغنائم محمد، معروف به «ابن مهلبیه»

نجم‌الدين‌ ابوالحسن‌ على‌ بن‌ ابوالغنائم‌ محمد معروف به ابن صوفی (متولد ح. ۳۹۰ قمری / ح. ۱۰۰۰ میلادی در بصره، متوفی ح. ۴۶۰ قمری / ح. ۱۰۶۸ میلادی در موصل) نسب‌شناس برجسته شیعه بود. وی مؤلف کتاب تاریخی نسب‌شناسی معروف عربی با نام «المجدی فی انساب الطالبیین» (به عربی: ألمَجدی فی أنسابِ الطّالبیّین، ت.ت.'تقدیم به مجدی: در بیان شجرنامه قوم طالبیین') بوده است.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷]

زندگی و نسب

[ویرایش]

ابن صوفی در بصره به دنیا آمده است و در همان جا نیز بزرگ شده است. به دلیل نَسَبَش که به پدربزرگش «عُمَر الاَطرف» فرزند امام اول شیعیان «علی»، معروف‌ به‌ «ابن‌ تغلبیه» می‌رسد، ابن صوفی به نام‌های «عُمَری» و «عَلَوی» معروف بوده است.[۸][۹]

پدر ابن صوفی، «ابوالغنائم محمد» معروف به «ابن مهلبیه»[۱۰] از بزرگان علم نسب‌شناسی به شمار می‌رفته است.[۱۱] در واقع نسب‌شناسی و شجره‌نامه‌نویسی در خاندان ابن صوفی مرسوم بوده است و ​​حتی جد ششم او «محمد صوفی» که ابن صوفی را به او نسبت می‌دهند و به دستور هارون‌الرشید (پنجمین خلیفه از امپراتوری عباسی) کشته شد،[۱۲] سابقه طولانی در علم شجره‌نامه‌نویسی داشت و نسب‌شناس بود.[۱۳]

به نظر می‌رسد که ابن صوفی، اگر نگوییم تمام وقت خود را، ولی بیشتر اوقات خود را در بغداد به سر می‌برده است. به ویژه بین سال‌های ۴۰۷ تا ۴۲۰ قمری (۱۰۱۶ تا ۱۰۲۹ میلادی) که در بغداد رفت و آمد داشته است.[۱۴] در نهایت، ابن صوفی در سال ۴۲۳ قمری (۱۰۳۲ میلادی) از بصره به موصل مهاجرت کرده است و در آنجا ازدواج کرده و ساکن همان جا شده است.[۱۵]

ابن صوفی[۱۶] در هنگام نوشتن شجره‌نامه زید بن علی، از مکتب شیعه دوازده‌امامی به عنوان فرقه خود یاد کرده است. بنا به گفته ابن طقطقی (مورخ برجسته) در کتابش «الاصیلی»، ابن صوفی در موصل از دنیا رفته است.[۱۷]

تحصیلات

[ویرایش]

چنان که خود ابن صوفی می‌گوید او از کودکی به فراگیری علوم مختلف به ویژه علم نسب‌شناسی پرداخته است و از محضر اساتید بزرگی بهره برده است.[۱۸] سید بن طاووس (فقیه، متکلم، مورخ و منجم شیعه) ابن صوفی را برترین نسب‌شناس زمان خود معرفی کرده است[۱۹] و به گفته ابن عنبه (مورخ و نسب‌شناس برجسته شیعه)[۲۰] نوشته‌های ابن صوفی در زمینه نسب‌شناسی، سندهایی معتبر به حساب می‌آمده است. ابن صوفی برای کسب تجربه و دانش در علوم مختلف به ویژه علم نسب‌شناسی به سرزمین‌ها و شهرهای زیادی سفر کرده است. از جمله شهرها و سرزمین‌هایی که ابن صوفی برای کسب دانش به آن‌ها سفر کرده است عبارتند از رمله، نصیبین، شام، میافارفین، مصر، عمان، کوفه و عكبرا.[۲۱] ابن صوفی را برخی از مورخان، به عنوان ادیب، شاعر و فقیه نیز معرفی کرده‌اند.[۲۲][۲۳]

استادان وی

[ویرایش]

در کتابهای مختلف تاریخی شیعی، نام ۲۰ تن از استادان ابن صوفی برده شده است. ابن صوفی در کتابش «المجدی فی انساب الطالبیین» (به عربی: ألمَجدی فی أنسابِ الطّالبیّین، ت.ت.'تقدیم به مجدی: در بیان شجرنامه قوم طالبیین') نیز نام برخی از استادان خود را ذکر کرده است. از اساتید برجسته ابن صوفی می‌توان به افراد زیر اشاره کرد:[۲۴]

  • ابوالحسن محمد، مشهور به العُبَیْدُلی
  • ابوالغنائم محمد، پدر خود ابن صوفی
  • ابو عبدالله حسین بن محمد بن طباطبایی علوی
  • ابو علی ابن شهاب عُکبری
  • ابو عبدالله حمویه
  • ابو علی قطان مقری
  • ابن کتیله حسینی

     و

  • ابن خداع مصری

ابن صوفی معاصر با سید مرتضی علم‌الهدی (از بزرگ‌ترین علمای شیعه عصر خود)[۲۵] بوده است. ابن صوفی در سال ۴۲۵ قمری (۱۰۳۴ میلادی) در بغداد با وی ملاقات کرده است.[۲۶] به گفته سید علی خان مدنی (از عالمان شیعه) ابن صوفی مدتی زیر نظر سید مرتضی علم‌الهدی تحصیل کرده و از او و برادر او سید رضی، حدیث‌هایی نقل کرده است، اما خود ابن صوفی به این موضوع اشاره‌ای نکرده است.[۲۷]

آثار وی

[ویرایش]

نوشته‌های ابن صوفی بیشتر در زمینه نسب‌شناسی و شجره‌نامه‌نویسی اسلامی شهرت دارند. از جمله آثار وی، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۵][۶]

  • المجدی فی انساب الطالبیین, به عربی: ألمَجدی فی أنسابِ الطّالبیّین‎، ت.ت.'تقدیم به مجدی: در بیان شجرنامه قوم طالبیین'

    این کتاب، مهم‌ترین کتاب ابن صوفی است که در بررسی نسب و شجره‌نامه خاندان پیامبر اسلام محمد و امامان شیعه نوشته شده است. ابن صوفی در سال ۴۴۳ قمری (۱۰۵۱ میلادی) به مصر سفر کرد. در آن زمان امپراتوری فاطمیان روی کار بود. ابن صوفی هم برخی از آثار خود را به «مجدالدوله ابوالحسن احمد» (رئیس بیت‌الحکمه آن زمان) تقدیم و معرفی کرد.[۲۸] «ابوطالب محمد» پسر «مجدالدوله ابوالحسن احمد» از ابن صوفی خواست تا کتاب مختصری در زمینه نسب‌شناسی بنویسد.[۲۹][۳۰] ابن صوفی نیز به پاس احسان «مجدالدوله» این کتاب را به او نسبت داد و در عبارت اول نام کتاب «المجدی» به معنای «منسوب به مجدی» یا «تقدیم به مجدی» را آورد، برای همین این کتاب با نام «المجدی» در بین علما شهرت یافته است.[۳۰] «ابن طباطبا» (یکی از امامان مکتب زیدیه)، معاصر ابن صوفی، اولین کسی بوده که از کتاب «المجدی فی انساب الطالبیین» یاد کرده است. این نشان می‌دهد که این کتاب در زمان حیات مؤلف از شهرت و اعتبار فراوانی برخوردار بوده است.[۳۱] کتاب «المجدی فی انساب الطالبیین» در بیان نسب‌شناسی پیامبر اسلام محمد و امامان شیعه تا خاندان محمد تقی (از نوادگان پیامبر اسلام محمد و نهمین امام از دوازده امام شیعه) و فرزندان و نوادگان آنان نوشته شده است. ابن صوفی همچنین مکاتب نسب‌شناسان آن زمان و اختلاف نظر آنان را نیز در این کتاب ذکر کرده است.[۳۰] این کتاب از آثار کهن و معتبر علم نسب‌شناسی اسلامی است[۳۲][۳۳] و برخی از بزرگان از جمله سید بن طاووس (فقیه، متکلم، مورخ و منجم شیعه) بر آن شرح نوشته‌اند.[۳۴] کتاب «المجدی فی انساب الطالبیین» در سال ۱۳۶۸ خورشیدی (۱۴۰۹ قمری) توسط احمد مهدوی دامغانی (متکلم، مجتهد، نویسنده و پژوهشگر ایرانی، کارشناس ادبیات فارسی و عرب، و استاد پیشین دانشگاه تهران و دانشگاه هاروارد) در قم ویرایش و باز نشر شده است.[۴]

  • الرسائل, به عربی: اَلرَّسائِل‎, ت.ت.'پیام‌ها'

    در زمینه علم نسب‌شناسی.

  • الشافی, به عربی: الشّافِی‎, ت.ت.'شفا دهنده'

    در زمینه علم نسب‌شناسی.[۹] به نقل از ابن طقطقی، این کتاب در دو بخش نوشته شده است که بخش اول آن به بیان شجره‌نامه سلسله عباسی و بخش دوم آن به بیان شجره‌نامه فرزندان امام اول شیعیان علی، اختصاص دارد.[۳۵][۳۶] هیچ نسخه یا نمونه‌ای از این کتاب هنوز به دست نیامده است.

  • العیون, به عربی: العُیُون‎, ت.ت.'چشم‌ها'

    در زمینه علم نسب‌شناسی.[۹]

  • المبسوط, به عربی: اَلمَبسُوط‎, ت.ت.'گسترده'

    در زمینه علم نسب‌شناسی. «المبسوط» به گفته ابن طقطقی کتابی بزرگ در چند جلد بوده است. ابن طقطقی این کتاب را به خط خود ابن صوفی دیده و از آن نقل قول کرده است.[۳۷]

  • المشجر, به عربی: اَلمُشَجَّر‎, ت.ت.'شجره‌نامه‌ها'

    در زمینه علم نسب‌شناسی.[۲۰]

همچنین ببینید

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. دانشنامه بزرگ اسلامی. Vol. 4. مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی. p. 1419. برگرفته از مقاله «ابن صوفی»
  2. علوی مقدم, مهیار. دائرةالمعارف اسلامی. Vol. 4. p. 123-124. «ابن صوفی، نجم الدین»
  3. "علی بن محمد علوی عمری" [Ali ibn Muhammad Alawi Umari]. Retrieved 26 December 2024.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "ابن‌صوفی نجم‌الدین علی‌ بن‌ ابوالغنائم‌ محمد" [Ibn Sufi Najmuddin Ali ibn Abul-Ghanaim Muhammad]. Retrieved 26 December 2024.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ "ابن صوفی، نجم الدين" [Ibn Sufi, Najmuddin]. Retrieved 26 December 2024.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ "ابن صوفی، نجم الدین" [Ibn Sufi, Najmuddin]. Retrieved 26 December 2024.
  7. "'Ali b. Muhammad al-'Alawi al-'Umari" [علی بن محمد العلوی العمری] (به انگلیسی). Retrieved 26 December 2024.
  8. مروزی, اسماعیل. الفخری فی انساب الطالبیین [Honorary writing in the genealogy of the Talibiyyin]. Vol. 1. قم. p. 173. به کوشش مهدی رجایی، ۱۴۰۹ق.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ ابن شهر آشوب, محمد (1961). معالم العلماء [Scientists landmarks]. Vol. 1. نجف. p. 68. ۱۳۸۰ق / ۱۹۶۱م.
  10. مروزی, اسماعیل. الفخری فی انساب الطالبیین [Honorary writing in the genealogy of the Talibiyyin]. Vol. 1. قم. p. 174-175. به کوشش مهدی رجایی، ۱۴۰۹ق.
  11. مدنی, سید علی خان (1962). الدرجات الرفیعة فی طبقات الشیعة [High ranks in the Shiite classes]. p. 485. ۱۳۸۱ق /۱۹۶۲م.
  12. مرعشی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. Vol. 1. p. 8. (نک: ابن‌ صوفی‌ در همین‌ مأخذ)
  13. مروزی, اسماعیل. الفخری فی انساب الطالبیین [Honorary writing in the genealogy of the Talibiyyin]. Vol. 1. قم. p. 175. به کوشش مهدی رجایی، ۱۴۰۹ق.
  14. مهدوی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. p. 119-120. (نک: ابن‌ صوفی‌ در همین‌ مأخذ)
  15. مرعشی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. Vol. 1. p. 35. (نک: ابن‌ صوفی‌ در همین‌ مأخذ)
  16. ابن صوفی, علی. المجدی فی انساب الطالبیین [Attributed to Al-Majdi in the Lineages of the Taalebis People]. Vol. 1. قم. p. 157. به کوشش احمد مهدوی دامغانی، ۱۴۰۹ق.
  17. مهدوی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. p. 9.
  18. ابن صوفی, علی. المجدی فی انساب الطالبیین [Attributed to Al-Majdi in the Lineages of the Taalebis People]. Vol. 1. قم. p. 291. به کوشش احمد مهدوی دامغانی، ۱۴۰۹ق.
  19. افندی, عبدالله. ریاض العلماء [Enumeration of the scientists]. Vol. 4. قم. p. 234. به کوشش احمد حسینی، ۱۴۰۱ق.
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ابن عنبه, احمد. عمدة الطالب [Mayor of the students]. Vol. 1. نجف. p. 368. به کوشش محمد حسن آل طالقانی، ۱۳۸۰ق /۱۹۶۱م.
  21. مرعشی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. Vol. 1. p. 35. (نک: ابن‌ صوفی‌ در همین‌ مأخذ)
  22. فخر رازی. الشجرة المبارکة [The Dynasty of the Blessings]. Vol. 1. قم. p. 190. به کوشش مهدی رجایی، ۱۴۰۹ق.
  23. کمونه, عبدالرزاق (1972). منیة الراغبین فی طبقات النسابین [The wish of those who wish to enter the lineage classes]. Vol. 1. نجف. p. 255. ۱۳۹۲ق /۱۹۷۲م.
  24. ابن صوفی, علی. المجدی فی انساب الطالبیین [Attributed to Al-Majdi in the Lineages of the Taalebis People]. قم. به کوشش احمد مهدوی دامغانی، ۱۴۰۹ق، جاهای مختلف.
  25. Sayyid Razi: Life and Work By: Dr. Sayyid Muhammad Mahdi Ja'fari
  26. ابن صوفی, علی. المجدی فی انساب الطالبیین [Attributed to Al-Majdi in the Lineages of the Taalebis People]. Vol. 1. قم. p. 125. به کوشش احمد مهدوی دامغانی، ۱۴۰۹ق.
  27. مدنی‌, سید علی‌ خان‌ (1962). الدرجات‌ الرفیعة فی‌ طبقات‌ الشیعة [High ranks in the Shiite classes]. Vol. 1. p. 485. ۱۳۸۱ق‌/۱۹۶۲م‌.
  28. ابن صوفی, علی. المجدی فی انساب الطالبیین [Attributed to Al-Majdi in the Lineages of the Taalebis People]. Vol. 1. قم. p. 4. به کوشش احمد مهدوی دامغانی، ۱۴۰۹ق.
  29. مرعشی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. Vol. 1. p. 36. (نک: ابن‌ صوفی‌ در همین‌ مأخذ)
  30. ۳۰٫۰ ۳۰٫۱ ۳۰٫۲ ابن صوفی, علی. المجدی فی انساب الطالبیین [Attributed to Al-Majdi in the Lineages of the Taalebis People]. Vol. 1. قم. p. 5. به کوشش احمد مهدوی دامغانی، ۱۴۰۹ق.
  31. ابن‌ طباطبا, ابراهیم‌ (1968). منتقلة الطالبیة [The Seeker's Guide]. Vol. 1. نجف‌. p. 317. به‌ کوشش‌ محمد مهدی‌ حسن‌ خرسان‌، ۱۳۸۸ق‌/ ۱۹۶۸م‌.
  32. مرعشی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. Vol. 1. p. 33. (نک: ابن‌ صوفی‌ در همین‌ مأخذ)
  33. قمی‌, عباس (1969). الکنی‌ و الالقاب‌ [Nickname and titles]. Vol. 1. نجف‌. p. 337. ۱۳۸۹ق‌/۱۹۶۹م‌.
  34. افندی, عبدالله. ریاض العلماء [Enumeration of the scientists]. Vol. 4. قم. p. 232. به کوشش احمد حسینی، ۱۴۰۱ق.
  35. مرعشی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. Vol. 1. p. 32-33. (نک: ابن‌ صوفی‌ در همین‌ مأخذ)
  36. ابن طاووس, علی. فرج‌ المهموم‌ [Relief for the worried]. Vol. 1. قم‌. p. 125. ۱۳۶۳ش‌.
  37. مرعشی. مقدمه بر المجدی [Introduction to the Al-Majdi]. Vol. 1. p. 32. (نک: ابن‌ صوفی‌ در همین‌ مأخذ)

پیوند به بیرون

[ویرایش]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy