باتری نیکل– هیدرید فلز
ظاهر
باتریهای نیکل– هیدرید فلز(به انگلیسی: Nickel–metal hydride battery) (مخفف انگلیسی: NiMH یا Ni–MH) گونهای از باتریهای قابل شارژ هستند که شباهت زیادی با باتریهای نیکل-کادمیمی دارند. در این باتریها الکترود مثبت از جنس نیکل اکسی هیدروکسید (مانند باتریهای نیکل-کادمیمی) و الکترود منفی از جنس آلیاژ جذبکننده هیدروژن (به جای کادمیم) استفاده شدهاست. این نوع باتری در قیاس با نوع نیکل-کادمیم، میتواند دو تا سه برابر ظرفیت بیشتری داشته باشد. همچنین نخستین بار این نوع پیل در سال ۱۹۸۹ میلادی به صورت تجاری به بازار عرضه شد.
واکنشهای الکتروشیمیایی
[ویرایش]- نیم واکنش الکترود مثبت:
- Ni(OH)2 + OH− NiO(OH) + H2O + e−
- نیم واکنش الکترود منفی:
- H2O + M + e− OH− + MH
جستارهای وابسته
[ویرایش]- شورون
- خودروی برقی
- باتری لیتیم-یون
- باتری نیکل-روی
- نیکل (II) هیدروکسید
- نیکل (III) اکسید
- توان وزنی مخصوص
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Nickel–metal hydride battery». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۰ فروردین ۱۳۹۳.