منشی‌الممالک
منشی‌الممالک یکی از القاب دیوانی در دربارهای ایلخانی تا قاجار بود. منشی‌الممالک رئیس دیوان انشاء و مسئول نگارش نامه‌ها و فرمان‌های شاه به شمار می‌آمد و چندنفر کاتب و نویسنده زیر نظر او کار می‌کردند.[۱] به نوشته جهانگیر قائم‌مقامی، این شغل پس از آنکه ناصرالدین شاه به سلطنت رسید، برچیده شد و به جای آن منصبی به نام «کاتب اسرار مکتومه و منشی رسائل خاصه» ایجاد گردید که به میرزا سعید خان مؤتمن‌الملک انصاری محول شد.[۱]
فهرست منشی‌الممالک‌ها
[ویرایش]جلایریان
[ویرایش]- مولانا سعدالدین شیخی[۱]
افشاریان
[ویرایش]قاجاریان
[ویرایش]- میرزا رضاقلی نوائی (۱۲۲۰ – ۱۲۲۴ قمری) [۱]
- عبدالوهاب نشاط [۱]
- میرزا خانلر خان حلال‌خور بندپئی (۱۲۴۵ قمری، به مدت سه ماه تا زمان فوت)[۱]
- میرزا محمدتقی علی‌آبادی (۱۲۴۵ – ۱۲۴۹ قمری) [۱]
- میرزا محمدتقی نوائی (۱۲۴۸ – ۱۲۵۴ قمری) [۱]
- میرزا ابوالقاسم (۱۲۵۴ – ۱۲۶۴ قمری)[۱]