نشانه داریه
نشانهٔ داریه (فرانسوی: Signe de Darier) تغییری است که پس از مالش ملایم یا ضربۀ حفیف روی پوست فرد مبتلا به ماستوسیتوز فراگیر یا کهیر رنگدانه‌دار (کهیر پیگمنتوزا) مشاهده می‌شود.[۱]
به‌طور کلی، پوست متورم، خارش‌دار و قرمز می‌شود. این در نتیجه فشرده‌شدن ماست‌سل‌ها است که در این بیماری‌ها بیش‌فعال هستند. این ماست‌سل‌ها گرانول‌های التهابی را از خود رها می‌کنند که حاوی هیستامین هستند و همین مادهٔ شیمیایی مسئول بروز پاسخی است که پس از مالیدن پوست روی ضایعه ایجاد می‌شود. نشانهٔ داریه نامش را از متخصص پوست فرانسوی فردینان-ژان داریه می‌گیرد که نخستین بار آن را توصیف کرد.[۲][۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Freiman, Anatoli; Kalia, Sunil; O'Brien, Elizabeth A. (July 2006). "Dermatologic Signs". Journal of Cutaneous Medicine and Surgery. 10 (4): 175–182. doi:10.2310/7750.2006.00042.
- ↑ Crissey, John Thorne; Parish, Lawrence C.; Holubar, Karl (2013). "Late nineteenth century French dermatology". Historical Atlas of Dermatology and Dermatologists (به انگلیسی). CRC Press. p. 75. ISBN 978-1-84184-864-8.
- ↑ Mosby's Pocket Dictionary of Medicine, Nursing & Health Professions (به انگلیسی) (Ninth ed.). St. Louis, Missouri: Elsevier. 2024. p. 343. ISBN 978-0-323-83291-5.
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |