گویش بندری
ظاهر
بندری | |
---|---|
زبان بومی در | ایران |
منطقه | استان هرمزگان |
Default
| |
فارسی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گلاتولوگ | band1335 [۱] |
گویش بندری یا گویش هرمزگانی گویشی قدیمی از زبان فارسی است که خالصی بسیاری دارد و بازمانده از فارسی میانه است که در استان هرمزگان به آن گفتگو میکنند. به دلیل رواج روابط بازرگانی بسیار در بندر عباس و استان هرمزگان شماری از واژههای اروپایی - پَچ:وصله پینه، تکه (انگلیسی میانه) - تُماته: گوجه فرنگی، انگلیسی (اسپانیایی، مکزیکی) - جوتی: کفش (هندی اردو) - جیک: تاب (دادن) جنبش (انگلیسی) - لیسی: نوعی روسری یا دستمال که زنان روی سر قرار میدهند/ انگلیسی (فرانسوی باستان) و عربی نیز در آن دیده میشود.
نمونههای از واژگان گویش هرمزگانی
[ویرایش]گویش هرمزگانی | فارسی معیار |
---|---|
پِشترون | قدیما، پیشترها |
دُخت | دختر |
شو | شوهر |
بَپ | پدر |
مُم | مادر |
کَفت | افتاد |
بایی | پدر بزرگ |
بی بی | مادر بزرگ |
چوک | پسر |
خالو | دایی |
مال کَم محله ای؟ | اهل کدام محله ای؟ |
بِیچه ووستادی؟ | برای چه ایستادی؟ |
خاش | خوش |
خاشی؟ | خوبی؟ |
اتی پَلو ما؟ | پیش ما میای؟ |
اَخاری / اَخُری؟ | میخوری؟ |
فارسی | بندری | کوهمرهای | اچمی |
---|---|---|---|
خوردهام | اُمخاردِن | اُمخَردِن | امخَردِه |
بردهاند | شُبُردُن | شوبُردِن | شُبُردِه |
آمدهاست | هُندِن | اَندِه/اَندِن | اُندِه/اُندِن |
بده | هادَه | هاذِه | هادِه |
منابع
[ویرایش]- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "بندری". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}
: Invalid|display-editors=4
(help)