معتمد بن عباد
المعتمد، محمد بن عباد لخمی (عربی: المعتمد محمد ابن عباد بن اسماعیل اللخمی، سلطنت بین سال‌های ۱۰۶۹–۱۰۹۱، زیسته در ۱۰۴۰–۱۰۹۵)،[۱] که با نام عباد سوم نیز شناخته می‌شود، سومین و آخرین فرمانروای طایفه إشبیلیّة در اندلس و همچنین شاعری مشهور بود. او آخرین فرمانروای سلسله بنوعباد در شهر سویل بود که در سال ۱۰۹۱ توسط مرابطون سرنگون شد.
اوایل زندگی
[ویرایش]هنگامی که او ۱۳ ساله بود، پدر معتمد به او لقب امیر داد و شاعر عرب اندلسی ابن عمار را وزیر خود منصوب کرد. با این حال، المعتمد به شدت تحت تأثیر ابن عمار قرار گرفت. پدر معتمد نسبت به ابن عمار و نفوذ او محتاط بود و در نهایت او را به تبعید فرستاد.[۲]
سلطنت
[ویرایش]پس از مرگ پدرش، عباد دوم در سال ۱۰۶۹، المعتمد به عنوان خلیفه، حاکم سویل شد. یکی از اولین اقدامات او بزرگداشت ابن عمار و اعطای افتخارات نظامی و مناصب عالی سیاسی به او بود، از جمله به عنوان فرماندار سیلوس و وزیر اعظم حکومت در سویل. این رابطه دوستانه بین حاکم و ابن عمار بعداً به دلایل نامعلوم مورد سرزنش قرار گرفت.[۳][۴]
در دوران حکومت وی، بخش‌های وسیعی از اندلس تحت تسلطش بود که عبارتند از:
- در غرب قلمرو او سرزمین بین گوادالکیویر پایین و گوادیانا
- نواحی اطراف نیبله، هوئلوا و سالتس
- در جنوب تا نزدیک مورون، آرکوس، روندا و همچنین الخسیراس و تاریفا
- پایتخت، کوردوبا که در سال ۱۰۷۰ تصرف شد و در سال ۱۰۷۵ از دست رفت و در سال ۱۰۷۸ مجدد فتح شد.
در سال ۱۰۹۱، المعتمد به اسارت آلموراویان درآمد و به اغمات مراکش تبعید شد، و در نهایت در همانجا به سال ۱۰۹۵ درگذشت. هرچند برخی منابع علت مرگش را ترور عنوان کرده‌اند. مقبره‌ای از او در آن منطقه گزارش شده‌است.[۵]
میراث
[ویرایش]
المعتمد، یکی از برجسته‌ترین مردان اندلس در قرن یازدهم، به عنوان شاعری به زبان عربی بسیار مورد توجه بود.[۶]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Scheindlin, Raymond P. (1974). Forme and Structure in the Poetry of Al-Muʿtamid Ibn ʿAbbād. Brill Archive. ISBN 9789004038905
- ↑ Heather Ecker, Caliphs and kings: the art and influence of Islamic Spain, London, 2008
- ↑ Crompton, Louis (2006), Homosexuality and civilization, Harvard University Press, p. 167, ISBN 978-0-674-02233-1
- ↑ Levi Provencal, L'Espagne musulmane au Xe siècle. Institutions et vie sociale, Paris, 1932
- ↑ Lisan Al Din Ibn Al Khatib (c. 1400). Nafadhat al-jirab (the Ashtray of the Socks). p. 9
- ↑ Lisan Al Din Ibn Al Khatib (c. 1400). Nafadhat al-jirab (the Ashtray of the Socks). p. 9