پرش به محتوا

AAC

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
Advanced Audio Codings
پسوند(های) نام پرونده
ام‌پی‌فور, .m4b, .m4p, .m4v, .m4r, .3gp, .mp4, .aac
نوع رسانهٔ اینترنتی
audio/aac, audio/aacp, audio/3gpp, audio/3gpp2, audio/mp4, audio/MP4A-LATM, audio/mpeg4-generic
ارائهٔ اولیه۱۹۹۷ (۱۹۹۷)[۱]
گونهAudio compression format, فشرده‌سازی با اتلاف
فراگیرندهام‌پی۴, ۳جی‌پی و ۳جی۲, ISO base media file format and Audio Data Interchange Format (ADIF)
استاندارد بین‌المللیISO/IEC 13818-7 ,
ISO/IEC 14496-3

AAC یا Advanced Audio Coding یا رمزگذاری پیشرفته صوتی یک نوع فرمت فایل‌های صوتی می‌باشد که عموماً در اینترنت از آن استفاده می‌شود و تقریباً یک نوع جایگزین برای فایل‌های MP3 می‌باشد که در عین حال کیفیت بالا و حجم کمی دارد انواع جدید آن AAC+ و AAC++ می‌باشد.

تاریخچه

[ویرایش]

AAC با همکاری و مشارکت شرکت از جمله AT & T، آزمایشگاه‌های بل، مؤسسه فرنهوفر، آزمایشگاه های دالبی و شرکت سونی و نوکیا ایجاد گردید. این استاندارد بین‌المللی توسط کارشناسان تصویر متحرک گروه در ماه آوریل سال 1997 رسماً اعلام شد.

منابع

[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی

  1. ISO (1997). "ISO/IEC 13818-7:1997, Information technology -- Generic coding of moving pictures and associated audio information -- Part 7: Advanced Audio Coding (AAC)". Retrieved 2010-07-18.
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy