Saltar ao contido

Á espera de Godot

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Á espera de Godot
Á espera de Godot por Otomar Krejca, no festival de Aviñón en 1978.
Título orixinalEn attendant Godot
Autor/aSamuel Beckett
OrixeIrlanda
LinguaFrancés
ColecciónBiblioteca Galega de Clásicos Universais
Xénero(s)Traxicomedia
EditorialFrancia Éditions de Minuit
Galicia Edicións Laiovento
Data de pub.Francia 1952
Galicia 2003
Páxinas137 (gl)
ISBNISBN 84-8487-020-0
Premios
TraduciónFrancisco Pillado Mayor
Na rede
IBDB: 9133 Editar o valor en Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Á espera de Godot[1] (en francés: En attendant Godot) é unha obra pertencente ó teatro do absurdo, escrita a finais da década de 1940 por Samuel Beckett e publicada en 1952 por Éditions de Minuit. A estrea como obra teatral, dirixida por Roger Blin, realizouse o 5 de xaneiro de 1953 no Théâtre de Babylone de París. Beckett escribiu a obra orixinalmente en francés, a súa segunda lingua. A tradución ó inglés foi realizada polo mesmo Beckett e publicada en 1955.[2]

Lucky e Pozzo.

A obra divídese en dous actos, e en ámbolos dous aparecen dous vagabundos chamados Vladimir e Estragon que esperan en balde xunto a un camiño a un tal Godot, con quen (quizais) teñen algunha cita. O público nunca chega a saber quen é Godot, ou que tipo de asunto teñen que tratar con el. En cada acto, aparecen o cruel Pozzo e o seu escravo Lucky (en inglés, «afortunado»), seguidos dun raparigo que fai chegar a mensaxe a Vladimir e Estragon de que Godot non virá hoxe, "pero mañá seguro que si".

Esta trama, que intencionalmente non ten ningún feito relevante e é altamente repetitiva, simboliza o tedio e a carencia de significado da vida humana, tema recorrente do existencialismo. Unha interpretación estendida do misteriosamente ausente Godot é que representa a Deus (en inglés: God), aínda que Beckett sempre negou isto.[3] Beckett afirmou que derivaba de godillot, que en xerga francesa significa bota. O título podería entón suxerir que os personaxes están a esperar «á bota».[4] Como nome propio, Godot tamén pode ser un derivado de diferentes verbos franceses.

Foi traducida ó galego por Francisco Pillado Mayor e foi publicada pola Edicións Laiovento no ano 2003.[1] No ano 2005, foi publicado de novo coa tradución de Pillado Mayor dentro da colección Biblioteca Galega de Clásicos Universais.[5]

Representacións en Galicia

[editar | editar a fonte]

A obra foi estreada en 1984 pola Compañía Luís Seoane na Coruña, e representada en 1989 por Teatro Galileo e en 1991 pola Aula de Teatro da Universidade de Santiago, as dúas nesta cidade.

  1. 1,0 1,1 Á espera de Godot. Traducido por Francisco Pillado Mayor (1ª ed.). Santiago de Compostela: Edicións Laiovento. 2003. ISBN 84-8487-020-0 – vía Biblioteca da Tradución Galega. 
  2. "Esperando a Godot: la ilusión de la parusía" (PDF). 2012. Consultado o 2 de novembro de 2015. 
  3. SB to Barney Rosset, 18th October 1954 (Syracuse). Quoted in Knowlson, J., Damned to Fame: The Life of Samuel Beckett (Londres: Bloomsbury, 1996), p 412
  4. Velissariou, Aspasia (1982). "Language in Waiting for Godot". Journal of Beckett Studies. outono (8). 
  5. Á espera de Godot. Traducido por Francisco Pillado Mayor (1ª ed.). Arteixo: La Voz de Galicia. 2005. ISBN 84-9757-207-6 – vía Biblioteca da Tradución Galega. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy