Saltar ao contido

Óso coxal

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Óso coxal
Óso coxal, vista externa
Latín os coxae
Gray tema #57 231

O óso coxal, óso ilíaco ou óso pélvico[1] (cientificamente: Os coxae; ilium, ischium, pube), do latín cadeira, é un óso da pelve ósea, par, plano, esponxoso, en forma cuadrilátera helicoidal, composto por tres ósos embrionarios:ilio, pube e isquion. Ten dúas caras: externa e interna; catro bordos: superior, inferior, anterior e posterior, e catro ángulos.[2]

Artellamentos

[editar | editar a fonte]

Abarca desde o van até a pelve. Artéllase co homónimo oposto a nivel da sínfise pubiana e co sacro para formar a pelve, e co fémur para formar o artellamento dos cadrís ou coxofemoral.[3] Malia estar artellada en si mesma, existe certa mobilidade nos ósos coxais, de especial importancia durante os traballos de paristallo, nas mulleres.[4]

A zona articular máis importante do óso coxal é o acetábulo ou cótilo que é a cavidade articular para a testa do fémur. É neste punto onde o tres ósos conformantes do óso coxal atópanse. Este acetábulo é rebordado polo "rodete cotiloideo" ou labrum acetabular, que é un cartilaxe que amplía a cavidade cotiloidea, permite maior articulación co fémur, e contribúe á estabilización do artellamento coxofemoral pola creación de presión negativa durante a marcha.

Estruturas que o conforman

[editar | editar a fonte]
  • Ilio: o ilio é un do tres ósos que forman o cós pelviano. É un óso largo e en forma de campá que constitúe as seccións superior e lateral da pelve. O ilio caracterízase polas súas ás que se estenden a cada banda da espiña dorsal.
  • Isquion: o isquion é un do tres ósos que fusionados forman a pelve nun adulto. O isquion atura o peso do corpo cando estamos sentados e está unido á pube na parte dianteira e ás ás do ilion nos lados e na parte posterior.
  • Pube: a pube é un do tres ósos que se fusionan para formar a pelve. Este presenta dous segmentos ou ramas a cada banda da sínfise pubiana: O superior artéllase coas ás ou co ilion. O inferior artéllase co isquion da pelve.
  • Crista ilíaca: a crista ilíaca marca o suco superior das ás do ilion e presenta un labio interno e outro externo cunha liña no medio e medio de ambos os dous.
  • Sínfise pubiana: a sínfise pubiana é a conexión entre as dúas partes da pube. Presenta unha liña de cartilaxe calcificado e resistente. Na muller, a sínfise pubiana está cuberta cun tecido adiposo denominado monte de Venus.
  • Buraco obturador: o obturador é unha grande apertura en cada pube que permite o paso de vasos sanguíneos e nervios dende a cavidade abdominal até o interior da parte superior das pernas.

Patoloxías

[editar | editar a fonte]

Galería de imaxes

[editar | editar a fonte]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]
  1. Vocabulario de medicina Santiago de Compostela, Universidade / Consellería de Sanidade, 2008; Diccionario galego de termos médicos, Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, 2002
  2. Richard L. Drake (2006). Gray´s Anatomy para Estudiantes. Elsevier. ISBN 9788481748321. 
  3. Laboratorio de Antropología Física y Anatomía Humana - Pontificia Universidad Católica de Valparaíso. [1] Arquivado 04 de febreiro de 2017 en Wayback Machine.
  4. Pontificia Universidad Católica de Chile - Anatomía Humana Sistémica y Aplicada. [2] Arquivado 07 de decembro de 2007 en Wayback Machine.
  5. Instituto Químico Biológico - Diccionario Ilustrado de Términos Médicos. [3]
  6. Asociación Internacional de Traductores y Redactores de Medicina y Ciencias Afines. [4]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy