Caroline Lucretia Herschel

Caroline Lucretia Herschel

(1829)
Biografía
Nacemento	16 de marzo de 1750 Hannover, Alemaña
Morte	9 de xaneiro de 1848 (97 anos) Hannover, Alemaña
Lugar de sepultura	Gartenfriedhof (en) , 193 52°22′11″N 9°44′50″L
Residencia	Inglaterra (1772–)
Actividade
Campo de traballo	Astronomía
Ocupación	astrónoma, cantante, matemática, violinista
Empregador	Reino Unido
Membro de	Royal Astronomical Society (pt)
Obra
Arquivos en	Centro Harry Ransom [ MS-1931]
Familia
Pais	Isaac Herschel   e Anna Ilse Moritzen
Irmáns	William Herschel
Parentes	John Herschel, sobriño
Premios
(1828)  Medalla de ouro da Royal Astronomical Society
Descrito pola fonte	Dictionary of National Biography Allgemeine Deutsche Biographie Obálky knih,
Sitio web	fembio.org…

Caroline Lucretia Herschel, nada en Hannover o 16 de marzo de 1750 e finada o 9 de xaneiro de 1848, foi unha famosa astrónoma alemá.

Traxectoria

Irmá do famoso William Herschel, tamén astrónomo, compartiu con el unha auto-educación científica. Caroline descubriu varios novos cometas, en particular o de tipo periódico 35P/Herschel-Rigollet, que leva o seu nome. No outono de 1772 reuniuse en Inglaterra co seu irmán, que se establecera como profesor de música en Bath. A partir de aí cooperaron nas investigacións astronómicas e os seus deberes profesionais: ela era a cantante principal nos concertos do oratorio, acadando tanta sona que lle foi ofertada unha invitación para o festival de Birmingham, que declinou.

No 1782 o seu irmán aceptou ser o astrónomo real de Xurxo III de Inglaterra. Carolina foi a súa asistente nas observacións, executando asemade os laboriosos cálculos relacionados con elas. A súa diversión principal era escrutar o ceo cun pequeno telescopio newtoniano. Foi así como detectou no 1783 tres nebulosas, e entre 1786 e 1797 oito cometas, en cinco dos que ten incuestionable prioridade, entre eles o Cometa Encke. O primeiro deles, descuberto o 1 de agosto de 1786, foi tamén o primeiro descuberto por unha muller. O ano seguinte comezou a ser asalariada real polo seu traballo de asistente, o que a converteu na primeira muller recoñecida oficialmente como científica. No 1797 presentou á Royal Society un índice de observacións de John Flamsteed, xunto cun catálogo de 561 estrelas omitidas accidentalmente no British Catalogue, e unha lista de erratas dese catálogo.

Volceu a Hannover no 1822 trala morte do seu irmán, pero xa non abandonou os seus estudos astronómicos, e no 1828 completou a redución comezada en xaneiro de 1800, de 2.500 nebulosas descubertas polo seu irmán. No 1828 a Royal Astronomical Society outorgoulle a medalla de ouro, e no 1835 elixiuna membro honorario. No 1846 recibiu a medalla de ouro do Rei de Prusia.

O asteroide 281 Lucretia foi nomeado polo seu segundo nome, e un cráter lunar no Sinus Iridium foi nomeado Caroline Herschel na súa honra.

Véxase tamén

Bibliografía

• Daniel Roberto Altschuler e Fernando J. Ballesteros (2016). Las mujeres de la Luna. Historias de amor, dolor y valor. Editorial: Next Door Publishers e Jot Down Books (Colección El café Cajal). ISBN: 978-84-944435-4-1
• Irene Cívico e Sergio Parra (2018). Las chicas son de ciencias. 25 científicas que cambiaron el mundo Penguim Random House. ISBN 978-84-9043-882-4.

Outros artigos

• E ti, que científicas coñeces?
• A ciencia ten nome de muller (en Wikibooks)
• Mujeres matemáticas. Trece matemáticas, trece espejos